کرگدن‌

سلام
میشه بگین من چه طوری این نمایشنامه رو دانلود کنم؟؟؟!:D

ممنون از تذکرتون
ولی این کتاب در بخش داستان ها بود و از انجا که بخش یونسکو در این جا باز شد ، داستان به اینجا منتقل شد . در توضیحات(پاراگراف) اول خود مترجم این نکته رو یاد اوری کرده و برای همین در توضیحات اول گذاشتمش اما برای تاکید بیشتر با فاصاله قرارش دادم.

این داستانی از یونسکو ست که در مجموعه نویسندگان معاصر فرانسه نشر نیلوفر به چاپ رسیده و در عین تعجب اینجا در نمایشنامه های یونسکو دسته بندی شده کرگدن ها یا کرگدن که نمایشنامه یونسکو بود و جلال آن را ترجمه کرد فرق دارد

خیلی ممنون ولی کاش نمایشنامه ی درس رو هم میذاشتید واقعا قشنگه.

:-)8-) كتابي زيبا از نويسنده اي كه برايم يادآور كتاب يهودي سرگردان بود را خواندم و لذت بردم.
تشكر

امروز دانلودش کردم امروز خوندمش و امروز اومدم اینجا نظرمو نوشتم!
اما حالا که نقدارو می خونم متوجه شدم که عجولانه اقدام کردم و نظرات غیر کارشناسی!!! خودمو اینجا نوشتم!!!! هر چی برداشت کرده بودم در وحله اول رو!!!!!! خجالت می کشم. نمی شه پاکش کرد!!!! خب اگه خوندین نگین این چه نظریه این داده!!!

کرگدن ها:
اثر بسیار جالبی از اوژن یونسکو در وحله نخست آدم تصور می کنه که با ایده ای مثل مسخ کافکا مواجهه اما در ادامه متوجه می شه که با درد ناهمسان بودن و متفاوت بودنی مثل بوف کور مواجهه. دردی که نمی توان به دیگران اظهار کرد!!! و البته تلاش های راوی در مبارزه برای متفاوت موندن(یا صحیح موندن) با شکست منجر می شه و شخص درونا خواهان استحاله ای می شه که بر خلاف طبعتشه و حقیتا براش رخ نمی ده اما او تصور می کنه که در حال وقوعه. البته شخصیت پردازی شخصیت های فرعی در داستان کوتاه چنگی به دل نمی زنه اما می تونست جذاب باشه نحوه ی برخوردشون و حتی ترتیب استحاله ی اونها.

انسانی که ریشه‌های اعتقاد، اساطیر و باورهایش گسسته شده، از دست رفته و تمام اعمالش بی‌معنا و بی‌فایده است.»
آیا این نشانه زندگی خیلی از ماها نیست؟

پس از آن نوبت به سخنرانی دوم دكتر احمد كامیابی مسك در همایش دو روزه اوژن یونسكو رسید. این سخنرانی با عنوان «كرگدنهای آقای اوژن برانژه یونسكو كی هستند؟» ارایه شد.
به اعتقاد دكتر كامیابی، كرگدنها یك نمایشنامه عرفانی است. او می‌گوید: انسانها برای درك هر چه بهتر عناصر اطراف آن را به صورت سمبل در می‌آورند و در این میان، داستانهای حیوانات، مسلماً جذابتر از فلسفه بافی بود و از اینجا بود كه نمادها به اسطوره ارتقا پیدا كردند. كرگدن به عنوان حیوانی كریه‌المنظر در ادبیات و مذهب و عرفان مورد استفاده قرار گرفته است.
دكتر احمد كامیابی راجع به چگونگی نوشته شدن كرگدن و زبان و نمادهای آن گفت: داستان كوتاه كرگدن در سال 1958 نوشته شد و دو سال بعد از آن، نمایشنامه به چاپ رسید. با چاپ شدن نمایشنامه، عده‌ای معتقدند یونسكو انسان متعهدی است و عده‌ای خلاف این نظر را دارند. بعد از چاپ داستان كرگدن، اورسن ولز گفت: یونسكو در برج عاج نشسته و به سیاست بی‌توجه است. پس از آن یونسكو تصمیم گرفت كه داستان را به نمایشنامه تبدیل كند. او در پایان اضافه كرد: كرگدن داستان مقاومت انسان در تاریخ معین و جامعه‌ای مشخص است. مرگ در كرگدن، آزادی است و راه حل دیگری وجود ندارد و انسان برای به دست آوردن این آزادی می‌جنگد.

در اردیبهشت 1385 همایش تئاترشناسی اوژن یونسکو برگزار شد که به بررسی آثارش پرداخت که شرح مختصری از آن را می توانید از سایت زیر بخوانید :
http://www.theater.ir/news.show/+6451
==================================
بخشی از مطلب فوق :
در ادامه سخنرانیهای این مراسم دكتر فرشید ابراهیمیان با موضوع «ساختمان، زبان و معنا در آثار یونسكو» سخن گفت. دكتر ابراهیمیان قبل از هر چیز، توضیحاتی راجع به سبك نوشتاری یونسكو ارایه داد. او معتقد بود یونسكو پیش از آنكه ابزوردنویس باشد یك كمدی‌نویس است و برای بیان مسایل سیاسی از این ژانر استفاده می‌كند. پس او بیشتر یك سیاسی‌نویس است. تصویری كه از یونسكو در تئاتر ما وجود دارد، تصویری غلط است. ابزورد یا ابسورد به معنای از ریخت افتادن است. دكتر ابراهیمیان سپس به شرح ساختمان در آثار یونسكو پرداخت. او در این باره گفت: تئاتر یونسكو؛ مثل تئاتر بكت، دارای ساختمان ارسطویی نیست. ساختمان كمدی یونسكو با كمدیهای پیش از آن بسیار متفاوت است. او از اولین اثرش (آوازه‌خوان طاس) با شوخی سر و كار دارد. او كار خود را با شوخی آغاز و بعد به نوعی كمدی تبدیل می‌كند. این ساختمان، شاكله اصلی كارهای یونسكو را تشكیل می‌دهد. ساختمان ایستایی كه از سطح به عمق می‌رود. هر شوخی به شوخیهای كوچكتر تقسیم می‌شود. در آثار كلاسیك، جزیی از ساختمان، مبین كل آن است؛ اما آثار یونسكو دارای ساختمان نیست و كمدی او مبتنی بر كلام و نوع چینش واژه‌هاست.
این استاد دانشگاه در ادامه به زبان در آثار یونسكو اشاره كرد و گفت: آثار یونسكو، مملو از شوخیهایی است كه زنجیروار در پی هم قرار می‌گیرند و او چنان آنها را ادغام می‌كند كه جداسازی شان غیرممكن است. اكثر آثار یونسكو، مبتنی بر شوخیهای لفظی است. به اعتقاد دكتر ابراهیمیان سه مسأله مهم سلسله‌وار در آثار یونسكو دیده می‌شود و اهمیت ویژه‌ای دارند. در كرگدنها این سه خصوصیت از همه نمایشنامه‌های یونسكو برجسته‌تر است: 1ـ بی‌ارتباط شدن شخصیتها 2ـ بی‌هویت شدن آدمها 3ـ از دست رفتن موقعیتهای انسانی.
آثار یونسكو از سطح به عمق و از شوخی به كمدی می‌رسند. او سعی دارد پوچی موقعیت ما را به تصور بكشد و به شوخیهای كرگدنی می‌رسد. او از شوخیهای لا به لا و یكی در میان استفاده می‌كند و با درهم ادغام كردن آن و به شكل موازی، شوخی را ادامه می‌دهد. در واقع او از كمدی تصاعدی استفاده می‌كند و شوخیها را به دو و سه و هزار تبدیل می‌كند؛ مثل زیاد شدن كرگدنها در نمایشنامه.