هرگز فراموش نمی شوی: شرح دعای ندبه

من کجا هستم؟ کجاى تاریخ ایستاده‌ام؟ چه نگاهى به آینده دارم؟ انسان را چگونه مى‌شناسم؟ به تاریخ چگونه مى‌نگرم؟ از سرانجام بشر چه مى‌دانم؟
این‌ها سؤال‌هاى من است، من باید با حقیقت بزرگى آشنا شوم. تاریخ، امتداد دو جریان تاریکى و روشنایى بوده است، من باید راه روشنایى را بیابم و از آن پیروى کنم، آینده بشر هم به روشنایى مى‌رسد، این چیزى است که دعاى «نُدبه» به من مى‌آموزد.
دعاى ندبه، سرگذشت انسان در گذر زمان را براى من روایت مى‌کند، دعاى ندبه، سوگ نامه ناسپاسى انسان در برابر بزرگ‌ترین نعمت خداست. خدا پیامبران و امامان را فرستاد تا انسان‌ها را به سوى رستگارى رهنمون شوند، امّا جاهلان چه ظلم‌ها بر آنان روا داشتند تا آن جا که مهدى (علیه السلام) که آخرین حجّت خدا بود از دیده‌ها پنهان شد.
این دردنامه را مى‌خوانیم تا مبادا به غفلت گرفتار شویم و اسیر دنیا و جلوه‌هاى دل فریب آن شویم، دعاى ندبه، یک درس نامه است: درس نامه انتظار مهدى (علیه السلام).
«نُدبه» به معناى گریه و اشک و ناله است، کسى که فهمید از چه سعادتى محروم شده است، هر لحظه براى آمدن امام خود دعا مى‌کند، او اشک مى‌ریزد و با مولاى خویش نجوا مى‌کند...
در این کتاب، دعای ندبه در هفتاد ایستگاه شرح داده شده است، و هم چنین متن دعاى ندبه همراه با همان هفتاد شماره، در آخر کتاب ذکر شده است.