یادداشتهای زندان
نویسنده:
جعفر پیشه وری
امتیاز دهید
سید جعفر جوادزاده مشهور به سید جعفر پیشهوری سیاستمدار، روزنامهنگار و انقلابی کمونیست ایرانی بود. او نخستوزیر حکومت خودمختار آذربایجان، مؤسس فرقه دموکرات آذربایجان و کمیسر امور داخله جمهوری شورایی گیلان بود. پیشهوری از بنیانگذاران و عضو کمیتهٔ مرکزی حزب عدالت در باکو، از مؤسسان حزب کمونیست ایران در نخستین کنگره آن و دبیر مسؤول تشکیلات این حزب در تهران بود. پیشهوری در باکو سردبیر روزنامه دوزبانه ترکی آذربایجانی – فارسی «حُرّیَت» بود، و گرداننده اصلی روزنامه حقیقت بود که در ۱۳۰۰–۱۳۰۱ در تهران منتشر میشد. بعدها او روزنامه آژیر را در تهران منتشر کرد.
بیشتر
آپلود شده توسط:
hamidhamidi
1394/01/16
دیدگاههای کتاب الکترونیکی یادداشتهای زندان
نقل قول از دکتر زیبا کلام"اگر در تاریخ معاصر ایران دو پادشاه آقا محمد خان قاجار و رضا خان نبودند الان کشوری بنام ایران نبود"
دوستان سلاطین بی کفایت قاجار را خوب کوبیدند ولی اگر آقا محمد خان قاجار به زور شمشیر هم که شده اگر نمی خواست یا نمی توانست خانات مختلف ایران را زیر سلطه خود و حکومت مرکزی دربیاورد هم اکنون کشوری بنام ایران وجود نداشت، موضوعی کاملا جدا و قابل بحث است که چرا برادر زاده های او بعد از رسیدن به سلطنت این چنین رشته های او را پنبه کردند !!!
منظورتان از اداره کشور در طول تاریخ ایران بصورت فدرالی (ایالتی ) بوده همان اجاره دارن ایالت و ولایت کشور به توسط پادشاهان بعد از اسلام مخصوصاً دوره قاجار بوده که مناطق مختلف کشور را برای بدست آوردن منابع مالی برای خوشگذرانی و مسافرت به فرنگ به یک عده از فامیلها و وابسطه به دربار می دادند و آنها نیز برای بدست آوردن ثروت و مکنت خون مردم یبچاره مناطق مختلف کشور را که شما از آن ایالت نام می برید به شيشه مي كردند تا ضمن پوشش هزینه اجاره آن ایالت در همان ماههای اولیه تقریباً چهار الی شش ماه اول سال بقیه ماه های سال را برای چپاول و ثروت اندوزی اختصاص مي دادندو به اصطلاح امروزی ها پادشاه کارفرما می شد و اقوام و فامیلهای او و افراد وابسته به دربار پیمانکار و این پیمانکاران خود هر ایالت را به فامیلهای خود که به آنها خوانین می گفتند با مبلغ بالا اجاره می دادند و در این قضیه پیمانکار کارفرما می شود و فامیلهای او پیمانکار او و به اصطلاح امروزی به آن پیمانکار دسته دو اطلاق می شود و این تسلسل ظلم به ملت بدبخت ایران در اقسا نقاط مملکت تحمیل می شدو نظام ارباب رعیتی را در مملکت ایران چنان ترویج دادند که در زمانیکه اکثر ملل به دنبال کسب آزادی ، كرامت ، بزرگي، ثروت و پیشرفت علمی بودند مردم ایران بااین عارضه ها دست پنجه نرم می کردندو...........................
دوست عزیز ملی گرایی دقیقا مثل شیرازه یک کتاب هست اگر نشانه ها و سمبل های ملی گرایانه نباشد که سنگ روی سنگ بند نمیشود ما همه ایرانی هستیم و به نمادها و نشانه های ملیت مان افتخار میکنیم
متاسفانه یک عده به دنبال تجزیه طلبی هستند به همین خاطر همه نشانه های فرهنگ و ملیت مان را نشانه رفته اند !!!!
تا جایی که من می دانم اداره کشور قبل از دیکتاتوری پهلوی اول بصورت ایالتی بوده و علت جدایی سرزمین های تجزیه شده بیشتر به متصرفات کشورهای متخاصم بر می گردد تا رنجش ملل از سیاست های حکومت مرکزی و جدایی خود خواسته!!!
نکته جالب این جاست که:نحوه سرزمین داری و اداره کشور در طول تاریخ قبل وبعد ورود اسلام به ایران بیشتر فدرالی(ایالتی)بوده تا تمرکز گرایی سیاسی،اقتصادی و....
منشا ترس از این مدل کشور داری (فدرالیسم) نشات گرفته از تفکرات افراطی ملی گرایانه که بیشتر به تفکرات نژادپرستانه نزدیک است برمی گردد. این نوع تفکر سابقه تاریخی چندانی در کشورمان ندارد و با ظهور و قدرت یابی حزب نازی در آلمان و نزدیکی تفکرات پهلوی اول به این نوع نگرش،این دیدگاه ها در ایران ترویج یافت.
به درورد
اگر اکثریت ملتی خواهان تغییر در نحوه اداره کشورشان باشند پافشاری دولت ها بر روشهای سنتی اداره کشور آیا با دموکراسی سازگاری دارد؟
اصلا تعریف دوستان از دموکراسی چیست؟
اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دارای نظام فدرال از ابتدای شکل گیریشون هست که به صورت فدراسیون اداره میشن ،
اشتباهی که اغلب افراد (اونهم به دلیل نگاه توده باورانه به امور سیاسی) مرتکبش میشن همینه که با مشاهده آزادی های سیاسی و اجتماعی موجود در برخی کشورهای فدرال ، دموکراسی موجود رو زاییده شیوه حکومت فدرال میدونند.
در حالی که کاملا قابل پیش بینیه که تغییر و تبدیل حکومت یکپارچه به فدرال (خصوصا در خاورمیانه) ابتدا منجر به خودمختاری و سپس تجزیه کامل واحدهای سیاسی میشه.
.............
آقای "قاجاریکا" با گفته های شما صددرصد همداستانم! (y)