س‍ی‍ذارت‍ا

با سلام به همه
‏"سیدارتا‏"‏ کتابی است که نویسنده ی آن در قالب یک داستان و بطور غیر مستقیم به واکاوی شخصیت یکی از حکمای بزرگ یا پیامبران مشرق زمین می پردازد .
جای جای مطالب کتاب و نوشته های آن ، اشارات و تنبیهاتی به شخصیت ، زندگی ، سلوک عرفانی و ایستارهای روحی و روانی شخص [ بودا ] است .
نام بودا [ سیدارتا ] است .
‏[‏ سیدارتا ساکیامونی گوتمای ] که بعدها بخاطر سالها ریاضات و سلوک عرفانی در زیر درخت انجیر به بودا رسید یک شاهزاده ی اهل جنوب نپال و دامنه های جنوبی هیمالیا و شمال هندوستان امروزی است .
او فرزند خانواده ای بود که ۲۰ سال در حسرت فرزند کذراند اما مادر نوزاد یا ملکه ی مایا پس از تولد فرزند در گذشت و خواهر کوچک ملکه دایه گی نوزاد را برعهده گرفت.
زاهدی دیر نشین به نام [ آستیا ] که مجاور آن دامنه ها بود شعاع نور او را بر فراز قلعه دید و آن را به فال نیک گرفته و به دیدار او رفت ! 
زاهد گفت اگر این کودک در قصر تربیت شود ی پادشاه قدرتمند خواهد شد اما اگر تربیت روحانی یابد او نه دیگر سیدارتا بلکه یک [ بودا ] خواهد شد !
‏[‏سیدارتا‏]‏ روحی حساس و بسیار عاطفی و شکننده داشت طوریکه که یک اتفاق کوچک و حتی طبیعی دل و جان او را آزار میداد !
او بزرگترین دغدغه اش محنت آدمیان بود و دل افسرده در تکاپوی دریافت معنای حقیقی زندگی آدمی بود .
او از زندگی در قصر و تجملات شادمانه ی آن دل خوش نبود زیرا برای او فاقد معنای حقیقی بودند.
او سرانجام بر نفس خود غالب آمد و همه چیز را نهاد و از قصر خارج گردید و رفت تا زندگی سخت  و فقیرانه را در
جنگل آغاز کند .
سرانجام پس از سال ها ریاضت سخت به مقام [ بودهی ] و نیروانا رسید .

طافت، نیرومندتر از سختی، آب قوی تر از صخره و عشق تواناتر از بیرحمی است-هرمان هسه
در جستجوی حقیقت
چو رگباری سیل آسا بر دیواره ی وجود می کوبد ! طنین فریادهای من کیسسسسسستم از کجایم، چیسسستم؟؟؟
گریزی... از رفتن نیست.جوینده ی حقیقت به رودخانه ایی می ماند که تمام موانع را پشت سر می گذارد تا به سر منشاء حقیقت وجود، اقیانوس باز گردد.!! .
سیذارتا
هرمان هسه به تاثیر از عرفان هندی، نثری شعر گونه و زیبا.. می آفریند تا ما را سوار بر زورق اندیشه و خیال نازک رویایی خود به سفری معنوی ببرد...
هرمان هسه بیش از هر چیز شاعرو نویسنده ایی است که عشقی سرشار به آزادی فکر و عمل به جهان جهانیان دارد و شور این عشق درلابلای سطور آثارش چه نظم چه نثر مشاهده می شود.
وی به خوبی به این نکته واقف است که کشمکش یک فرد به ویژه شاعر بیشتر از هر چیز با خودش می باشد و باید خودش را بشناسد تا بتواند دیگران را دوست داشته باشد-فریدون گرگانی
با سپاس....از هانیه عزیز