تاریخ تمدن و فرهنگ ایران: دوره قاجاریه

[quote='niyoshaps']خسته نباشید اقای امیری.امیدوارم نوشته های بیشتری ازشما ببینیم.پیروز باشید.[/quote]
خیلی ممنون. قول داده ام که هرگز ننویسم اما این روزا دارم روی آخرین ترانه ام کار میکنم. ایشالا اون رو هم آپلود میکنم.

خسته نباشید اقای امیری.امیدوارم نوشته های بیشتری ازشما ببینیم.پیروز باشید.:x

[quote='lunatic boy']نقل قول از exorcism:چه ملیح و بااحساس!!واقعا زیباست بهت تبریک میگم قلمت عالیه
اینطورم که شما تعریف میکنید نیست. بهرحال ممنون[/quote]
شکست نفسی نفرمایید

[quote='exorcism']چه ملیح و بااحساس!!واقعا زیباست بهت تبریک میگم قلمت عالیه[/quote]
اینطورم که شما تعریف میکنید نیست. بهرحال ممنون

سلام،دوست گرام!چند وقتی ست که اینجا عضو هستم،اما اولین باری که کامنت می گذارم!
اینقدر که خوانده ام،گاه حس میکنم،خودم و قلمم گم شده در میان این همه کافکا،کامو،شاملو، سهراب و.... .
چه خوبه که نوشتین،وچه خوبه که می نویسید!
دانلود کردم،هنوز نخواندم ولی به هرجهت متشکر!
برقرار باشید و سبز.

چه ملیح و بااحساس!!واقعا زیباست بهت تبریک میگم قلمت عالیه

[quote='مری بلا']دروووود دوستم
دوست دارم حسابی ازت تعریف کنم و بگم قلمت طلا اما اینارو ک دوستان دیگه گفتن و تکرار مکررات حوصله ی آدمو سر میبره و آدم ب اشکال کارش پی نمیبره.میخوام نکاتی رو ک بنظرم میرسه بگم و پیش پیش عذر میخوام اگه با صراحت میگم و آداب نقدو بلد نیستم{تازه این ترم قراره نقد ادبیو پاس کنم}
اینا ک مقدمه بود حالا اصل مطلب:
1) زبان شعرها یکدست نبود و هارمونی نداشت:
از تو که شهره ی امیدی توی شهر ناامیدی و آدمی لیک چو فرشته بی گناهی
2)یه جاهایی وزن رعایت شده بود و یه جاهایی کاملا بی وزن بود ک این ب شعر خیلی لطمه میزنه:
اینجا وزن داره:کوله بار غم ایام به دوش_خسته زین راه درازی که گذشت
میروم...
اینجا نداره:
تا در آن مقصد ک راهش انتهایش در تباهی و تاریکی رها کرده
ب میان انبوه مردم شکسته دلی فرود آیم...تاآخر.
3) گاهی آخر شعرهات یه ضربه داشت ک خیلی قشنگ بود و بجا:مفهومی به جاودانگی رسوایی
4)شعرها تعبیرای قشنگی داشتند اما خوب تصویرسازی نداشت....درواقع ekphrasis نبود.
5)یه جا وسط شعر یه دفه و بدون هیچ آلارمی میزنه ب ترانه و باز برمیگرده ب زبون قبل از ترانه.
6)من عاشق این جمله شدم:تلخم چون خنده ای بی حوصله
7)زیباترین کار این مجموعه از دید من "دنیای وارونه" بود.
8)منتظر مجموعه های قشنگ بعدیتون هستم.
قلمت سبز
[/quote]
دوست عزیز ممنون که حوصله کردی و نوشتی.
انتقادات شما کاملاٌ وارده اما نظر نویسنده همیشه یه تفاوتهایی با نظر خواننده داره و اینکه خواننده فقط بخشی از اهداف نویسنده رو درک میکنه.
شاید بی وزنی یه شعر به یه زندگی بدون sensation اشاره میکنه و یا عدم تصویرسازی نشونه ای از economy of style نویسنده باشه که قصدش صرفه جویی در لغاته و صرفاً بازگو کردن حقایق کلی و نه جزئیاته.
بعضی از دل نوشته ها رو فقط از خودت و برای خودت مینویسی و قرار نیست کسی اونا رو بخونه چون زاویه ی دید آدما با هم فرق میکنه.
بهرحال قرار نبود این اشعار منتشر بشن و من با پافشاری دوستان اینجا منتشر کردم وگرنه نسخه های اصلی سوزانده شدند.
بازم ممنون

دروووود دوستم
دوست دارم حسابی ازت تعریف کنم و بگم قلمت طلا اما اینارو ک دوستان دیگه گفتن و تکرار مکررات حوصله ی آدمو سر میبره و آدم ب اشکال کارش پی نمیبره.میخوام نکاتی رو ک بنظرم میرسه بگم و پیش پیش عذر میخوام اگه با صراحت میگم و آداب نقدو بلد نیستم{تازه این ترم قراره نقد ادبیو پاس کنم;-)}
اینا ک مقدمه بود حالا اصل مطلب:
1) زبان شعرها یکدست نبود و هارمونی نداشت:
از تو که شهره ی امیدی توی شهر ناامیدی و آدمی لیک چو فرشته بی گناهی
2)یه جاهایی وزن رعایت شده بود و یه جاهایی کاملا بی وزن بود ک این ب شعر خیلی لطمه میزنه:
اینجا وزن داره:کوله بار غم ایام به دوش_خسته زین راه درازی که گذشت
میروم...
اینجا نداره:
تا در آن مقصد ک راهش انتهایش در تباهی و تاریکی رها کرده
ب میان انبوه مردم شکسته دلی فرود آیم...تاآخر.
3) گاهی آخر شعرهات یه ضربه داشت ک خیلی قشنگ بود و بجا:مفهومی به جاودانگی رسوایی
4)شعرها تعبیرای قشنگی داشتند اما خوب تصویرسازی نداشت....درواقع ekphrasis نبود.
5)یه جا وسط شعر یه دفه و بدون هیچ آلارمی میزنه ب ترانه و باز برمیگرده ب زبون قبل از ترانه.
6)من عاشق این جمله شدم:تلخم چون خنده ای بی حوصله
7)زیباترین کار این مجموعه از دید من "دنیای وارونه" بود.
8)منتظر مجموعه های قشنگ بعدیتون هستم.
8-)قلمت سبز

دانلود کردم ولی هنوز نخوندم,ولی از اسمش پیداست کتاب قشنگیه,موفق باشین

بسیار زیبا بود....:x
همیشه موفق باشید