شرح تاریخچه سازمان مجاهدین خلق ایران و مواضع آن

از مقدمه:
سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۳۴۴ تاسیس شد و پس از چند سال کار مطالعاتی در زمینه های سیاسی و ایدئولوژی از سال ۱۳۴۹ وارد فاز نظامی گردید. این سازمان در سال ۵۰ مورد هجوم ساواک قرار گرفت و تا سال ۵۲ تعداد زیادی از اعضای آن دستگیر شده به زندان افتادند یا اعدام شدند. از سال ۵۲ تا سال ۵۴ تغییراتی در این سازمان پدید آمد و منجر به تبدیل این سازمان به یک سازمان مارکسیستی شد. در همین مدت شماری از زندانیان این سازمان در زندانهای شاه تلاش کردند تا هویت مذهبی گذشته سازمان را حفظ کنند. در سال ۵۵-۵۶ نام بخش بیرونی سازمان به سازمان پیکار تغییر کرد و از دل آن تا زمان انقلاب چند گروهک دیگر مانند رزمندگان و آرمان و نبرد پدید آمدند. با آزاد شدن زندانیان گذشته، این سازمان بار دیگر تلاش کردند تا میراث خوار وضعیت گذشته مجاهدین خلق باشند. این بار از سال ۵۸ - ۶۰ منافقانه با انقلاب و رهبری آن برخورد کرده و از سال ۶۰ وارد فاز نظامی و مبارزه بر ضد جمهوری اسلامی شدند. سازمان یاد شده طی دو سال بیش از چند هزار نفر از مسوولان، روحانیان، پاسداران و مردم عادی کوچه و بازار را ترور کرد و شرح تک تک آنها را در نشریات خود مندرج ساخت و مسوولیتش را بر عهده گرفت. در مقابل جمهوری اسلامی هم به اجبار تن به برخورد قضایی با آن داده و طی مدت چهار پنج سال توانست فعالیتهای تروریستی این گروه را به شدت کنترل کند. در واقع در آن دوره یک جنگ تمام عیار در جریان بود. در نهایت سازمان یاد شده از ایران خارج شده و پس از دیدار رجوی با صدام به حزب بعث پیوست و طی چند سال جنگ تحمیلی بر ضد مردم ایران و نیز شیعیان و مردم کردستان عراق با نهایت قساوت جنگید و در بعضی موارد به قتل عام مردم بیگناه دست زد...