تحلیلی بی طرفانه از سازمان مجاهدین خلق ایران

از متن کتاب:
از بعد از شهریور ۱۳۲۰ که خفقان بطور ناگهانی درهم شکست و زمینه برای اظهار خواستهای مردم مساعد شد، گروهها و احزاب و سازمانهای گوناگونی پدید آمدند که اگر تجزیه و تحلیل شوند، هر یک بیانگر خواستهای عده ای از مردم بودند ولی بطور کلی همه آنها معتقد به مبارزه از راههای سیاسی بودند و هیچیک بدنبال قیامهای مسلحانه چون قیام مرحوم شیخ محمد خیابانی یا مرحوم میرزا کوچک خان نبودند و سالها زیرورو شدنها و تلاششان منجر به تشکیل جبهه ملی و حکومت مرحوم دکتر مصدق شد. تنها در این میان سازمان فدائیان اسلام بود که دست به اسلحه داشت و برهبری مرحوم نواب صفوی و دوستانش معتقد بود که تنها اسلام راه نجات ملت ایران است و برای برقراری آن نیز باید جهاد کرد و اینکار هم نیاز به انسانهای مومن و معتقدی دارد که از جان و مال و زن و بچه بتوانند بگذرند و بطور خلاصه فدائی اسلام گردند.
لذا آنها برای اعضاء خود اسلام را تبلیغ کرده و سپس ضمن تهیه اسلحه آموزشهای نظامی به افراد می دادند و با عضویت عده ای قابل توجه از افراد از جان گذشته اقدام به ترورهایی کردند که هر یک اثری خاص بجای نهاد.
اولین ترور آنها ترور احمد کسروی بود که ضمن انحرافات مذهبی و تبلیغات مغرضانه از عوامل موثر انگلستان بود و فدائیان با گرفتن حکم جواز قتل وی از مرحوم آیت اله العظمی آقای سید محمد تقی خوانساری از مراجع متقی و عالم و روشن قم، وی را در دادگستری کشتند...