فلانی ها

خطاب به نویسندگان :
دوستان عزیز، درسته که گاهی نقدها خیلی تنده ولی سعی کنید برخورد نکنید با کسی. هر چقدر هم این حرف ها تند باشند باز هم معمولا یک چیزی توشون پیدا میشه که بدرد آدم بخوره. ضمنا کتاب برای مخاطب نوشته میشه و برای خوانده شدن. بنابراین نمیتونیم صرفا بدلیل اینکه مخاطب بصورت حرفه ای منتقد نیست و نظر شخصی خودش رو میگه بهش خرده بگیریم. همین فیدبک ها به ما کمک میکنه که متوجه بشیم مخاطب عام از نوع بیان ما چه برداشت هایی میتونه داشته باشه و این تجربه ی خوبیه.
خطاب به خوانندگان :
اکثر نویسنده های بزرگ و بهتره بگم همه شون روزی از جایی که نویسندگان این اثر قرار دارند شروع کردند. تمرین کردند و تمرین کردند. اونقدر نوشتند و خواندند تا بالاخره شدند هدایت، شدند معروفی ، شدند کافکا، شدند همینگوی، همه چیز که در ابتدا در نهایت خودش نیست! پس خواهشا سعی کنید نگاهتون رو از حالت مغرضانه به حالت مصلحت اندیشانه تغییر بدید... بجای استفاده از کلماتی که توی ذوق نویسندگان بزنه سعی کنید نقاط ضعفی رو که می بینید با انصاف و لحنی دوستانه بگید
خطاب به جناب قهاری :
بهتر بود قبل از انتشار نسخه ی نهایی اثر اونو برای تمام نویسندگان ارسال می کردید تا هر نویسنده بتونه ایرادات نگارشی و ویرایشی اثرش رو قبل از انتشار عمومی حذف کنه. این کار شاید یک هفته زمان انتشار رو افزایش می داد ولی کیفیت کار رو به مراتب بالاتر می برد. امیدوارم در کارهای گروهی بعدی از این تجربه به خوبی در کنار هم استفاده کنیم

1- تردید نوشته آقای قهاری دارای تکنیک و ساختار و فرم قوی بود . . . عامه پسند بودنش را تردید دارم ! استفاده از نمادها درست و به جا بود . . . لحن بیان صمیمی بود . . . یکدست و روان بود . . . اینکه چه پیامی داشت ؟ این بنا به شخصیت هر کسی می تواند متفاوت باشد . . . عیب آن : انرژی و قدرت آن متوسط بود . . . ( متاسفانه این عیب نوشته های خود من نیز هست ! )
2- تن طاهر : تحلیلی عمیق و موفق از روح زن تنهای ایرانی ! در کالبد تاریخ و جامعه !‌ ( البته به نظر من ) در برابر بوف کور که سرگذشت مرد ایرانی است در کالبد تاریخ و جامعه (‌البته باز این نظر خودم است ) . . . جملات عمیق و معنا دار . . . ترسیم اشیاء در فضا مکان خوب بود . . . آشفتگی متن به علت آشفتگی ها و دغدغه های همیشگی ارواح تنها و حساس است آن هم در چنین کشوری ! . . . تاثیر در مخاطب عام : صفر . . . صفری که در صفر مستحیل می شود !‌ !‌ !‌ :D انرژی و قدرت این نوشته : فوق العاده وحشتناک ! (‌آیا واقعا نویسنده آن خانم است !‌) و اما ایراد : این نوشته باید چند بار دیگر ویرایش و پرداخت شود (‌از نقطه نظر ساختاری ) تا ارتباط معنایی قوی تری پیدا کند و درک آن نیز ساده تر شود . . . .
3- مصیبت : حس طنز شما و انتقال آن خیلی جالب بود فکر می کنم در زمینه طنز کار کنید موفق شوید . . .
4- و اما آقا : به نظر من از بهترین و موفق ترین های این مجموعه بود . . . :)) البته از ردیف آخر !‌!‌!‌

کوتاه نوشته ای ,ملهم از مطالعه ی کامنت ها !
-ندای درونی ای که به راحتی فریب خودم رو می خوره : خب بهتره برم لپ تاپم رو بردارم و دست بر قضا برم کتابناک ,سوژه ای برای ابراز شخصیت منحصر به فرد و تای یکتای خودم پیدا کنم و تا می تونم جولان بدم ,در واقع حیف هست که سایرین از وجود بیمانندی چو من که به جمع بی وجودانی چون سایرین نمیاد , بی بهره بمونند حتی اگه لازم شد می تونم بحث رو به سمت کاملا بی ربطی مثل نحوه ی برخورد من سر کار با زیردستام پیش ببرم ! در واقع لطفی در حقشون میکنم عظیمن عظیما ! آهان اینم سوژه ی خوب : فلانی ها !
-ندای درونی ای که نه تنها فریب افکار کودکانه ی من رونمی خوره بلکه سر به زیر ساکت با پوزخندی که بیشتر شبیه تف توی صورت میمونه و سری تکون میده : آره برو لپ تاپ بو گندو تو بردار یه نگاه از بالا به پایین بهشون بنداز تا تعفنش دنیا رو برداره ! گویا فراموش کردی که آدم شوق بیهوده ای هست که از سر زبونی اصرار به اثبات چیزی که واقعا نیست رو داره اونم تو محیط مجازی ! تصور می کنی اگه بری و با یه لحن عاقل اندر سفیه با سایرین صحبت کنی شب راحت تر می خوابی !
ps: آگاهی ای که شخص با تفکر و ادراک از خودش و نوع بشر کسب می کنه,آدمی رو به سمت رفتارهایی با اصطکاک کمتر ,ادب مضاعف تر سوق می ده !
pps: از سرقت ادبی ای که خلال صحبتم از جناب اخوان کردم عذر خواهم :D بر بنده ببخشایید :-)

در مورد داستان ژنراتور سبحان گنجی:
داستان های سبحان را من خوندم و نثرش و ارتباط بین اجزا داستان یه جوریه که باید بهش عادت کنی.و البته نیاز به این داره که کمی هم از تخیلت کمک بگیری و مسلمه که سینماییه.من شخصا فوق العاده از این سبک خوشم میاد و باهاش ارتباط بر قرار می کنم.و بعد از خوندنش بیشتر حس میکنم یه فیلم کوتاه دیدم تا داستانی کوتاه خونده باشم.
FBI WARNING:اونچه گفتم عقیده منه و خواهشا کسی نیاد بگه چرا الکی داری تعریف می کنی. لطفا داستان ها را نقد کنید و نه نطرات هم دیگه رو.مرسی.;-)

اندکی بهم بر خورد!بعضی دوستان جوری حرف میزنند که انگار ما نقد ندیده ایم.خودم به شخصه بیشتر از ده ساله که داستان رو به صورت آکادمیک کار میکنم و اولین داستانی هم نیست که منتشر شده.اولین داستانی که ازم منتشر شد : http://www.louh.com/content/2250/default.aspx که البته کاشکی کامنتهایش حذف نمی شد تا می دید چه نقد های تندی شده بود.اولبن کامنت داستان را، بسیار توهین آمیز معرفی کرده بود و دوستانی هم هرچه دلشان خواسته بود بارمان کرده بودند! حتی جایی داستانی خواندم و گفتند چرا از واژه های خلاف شئونات استفاده کرده ای مانند رژ لب! و حتی در کارگاه های داستان نویسی بعضا داستان ها را میشویند و میگذارند کنار!در کل اینکه میخواهم بگویم کسی که داستان مینویسد عادت به نقد دارد حالا می خواهد بپذیرد میخواهد نپذیرد.

من از داستان محسن جان یعنی تردید شروع می کنم:
1- نثر داستان رو من سلیقه ایی خیلی دوست داشتم.برخی توصیفات به نظر من عالیه مثل:چند صندلی فرسوده زخمی و میزی که در
محاصره این صندلیها ، چهار دست و پا خود را به زمین نشانده و اثر
کاردی بر پشتش نشان از استیصال و مظلومیت پیشینیانش دارد.
اما همین زیبایی چندین بار تکرار شده مثلا در :(روی میز کارد خوردۀ – حتی یک آخ نگفته – سررسید بازی است که
آخرین جملات .)..و ....دوباره در موردش توضیح دادی:و (دیشب
از این کشف پنهانی وجودم، -عصبانی - کارد را در پشت میز بیچاره
فرو کردم.) و مجدد به نوعی دیگه(که شاید فقط زورم به
همین میز چوبی محاصره شده و چمباتمه زده برزمین رسیده)
که شاید حتی به جای تکرار ، اگراین نتیجه گیری را به خواننده واگذار می کردی بهتر بود.
نوعی شاعرانگی در فضای داستان موج می زد اما به نظرم اوردن شعر فروغ به مابقی کار نمیخورد و واسه یه لحظه سکته در نثر و فضا سازی داستان ایجاد می کرد.(این نظر منه و سلیقه ایی)
جمله بندی ها عالی بود.و از برخی جملات مثل(اما بی پروایی اصل همه کتابهای باز
است که نخوانده ، فریاد میزنند.)و یا.....پیداست این داستان با تفکر نوشته شده و من خیلی خوشم اومد.
پایان داستان به نوعی قابل پیش بینی بود .البته شاید دلیلش ماهیت( تردید )باشه.
ممنون.

شیشه ای ام سنگ ترت را بزن
تهمت پر رنگ ترت را بزن
علیرضا آذر

[quote='sagaro']محسن جان یک درس برادرانه : اگر میخواهی بنویسی ، پوست کلفت باش و سمج و خود انگیخته . روی این آخری تاکید میکنم چون باید حس و خردت زمامش دست تو باشه نه کس دیگری [/quote]
تهمت زدنها؛داداشم هیچ ربط به پوست کلفت بودن ندارها...;-):x
ولی چشم ما خردمون وحس میگیرم دست خودمون:-):x
از امشب شروع بکنید به نقد کردن ..."بسم الله"

محسن جان یک درس برادرانه : اگر میخواهی بنویسی ، پوست کلفت باش و سمج و خود انگیخته . روی این آخری تاکید میکنم چون باید حس و خردت زمامش دست تو باشه نه کس دیگری ;)

[quote='sagaro']دوستان من لطفن این بحث و حاشیه ها را رها کنید . تا جایی که من دیده ام بجز یکی دو مورد که از سر هشیاری بی جواب ماند کسی غرضی جز نقد و نظر در دیدگاه هایش نداشته . مسلمن حداقل فایده ی این کتاب و پی نوشت هایش شکستن سد عصبیت خواهد بود و راه گشایی به کسب سعه صدر . نویسنده ها اگر طعنی می بینند در انتقادات چه بهتر که با آجرهایی که بسویشان پرتاب می شود (اگر به زعم خودشان چنین است ) بنایی نو و استوار بسازند و منتقدان نیز از بازخوردهای شاید منفی دوستان نویسنده اگر دلگیرند بدانند که نقدشان اثر خود را گذاشته اگر مثل جناب آرش نیتشان همین بوده ( به نظر من که ایشان قصد تلنگر داشته اند نه تخطئه ) . این از این .
و اما : محسن جان من در دفتری از چرک نویس هایم نوشته ام ،اگر خوانده و به خاطر سپرده باشید که ؛ بارم نکنید آنچه را طاقتم نیست و مرا نپندارید آنچه که نیستم ، پس نی میان تهی که به تلنگری بشکند و به آهی بسوزد را نه جواری است نه سایه ای در خور آسودن خسته ای . بنده هم یکی مثل سایر اعضا و ای بسا کم تر . شاید قیاس مع الفارق باشد ولی عارفی را گفتند نماز مقبولی بود در ورای امامتت ، فرمود ؛ اگر آنچه من از خویش میدانم شما نیز میدانستید هر آینه طعن و لعنتان کمترین مکافاتم بود .
بگذاریم در چارچوب قوانین سایت هر کسی هر چه میخواهد دل تنگش بگوید که در هر سری عقلی است و در انگشتی خاصیتی به گره گشایی .
در مورد سایر داستانک ها نیز با توجه به تنگی وقت به تدریج بنده هم نظرم را خواهم نوشت . این را گفتم که گله ای از جانب سایر دوستانم که هنوز نظری در مورد کارهایشان نداده ام نباشد وگرنه در میان نظرات سایر دوستان نیازی به قلم فرسایی خویش نمی بینم .
شاد باشید و باقی بقایتان [/quote]
تاحدودی موافقم داداش عزیز باهات..:x
فقط یه نکته به نظرم اومد بگم "من بد ناراحتم ؛هنوز هنوز اعصبانی هستم" اینکه به ادم بگند داستان تو کپی برداری ناآشیانه هست "این به ادم خیلی زور میاد!!
حالا دوستان بیاند بخونند داستانها نقد بکنند ..ما 12 نفر بدون هیچ ادعای اماده نقدهای اساسی ، علمی ،تند و چالش برانگیز دوستان هستیم و نکته دیگه درصورتی که بی احترامی بشه و توهینی در کامنتها صورت بگیره منتظر جواب باشند حالاهرفرد یا کاربری باشه...;-)