موش و گربه

تا جایی که ما می‌دانیم زاکان کوتاه‌شده زاککان (زاک+کان) به آرش "معدن زاک" بوده است، زاک گونه‌ای از کانیان است. خود زاکانیان هم از برای زیستن در زاکان، جایی در قزوین، به نام زاکانی آوازه گرفتند نه این که زاکان نام تیره‌ایی باشد، پس عبید زاکانی را تنها برای داشتن نام "زاکانی" نمی توان تازی دانست زیرا زاکان نام جایی در قزوین است، همچنین مولانا هم در یکی از چامه‌هایش گوید:
ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو
آیی به حجره من و گویی که گل برو
تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم
دانم من این قدر که به ترکی است آب سو
ما نمی‌گوییم همه سرایندگان پارسی‌زبان، زبان مادری‌شان پارسی بوده است، همان صائب تبریزی، بیدل، شهریار، رضا براهنی‌و ... زبان مادری‌شان ترکی بوده با این روی این که باباطاهر چگونه لک شد خدا داند، آن دوبیتی نسبت‌داده شده به باباطاهر که اینگونه آغاز شود "مه دوریشم لکم اعجاز دیرم" را بنده هم در تارنگار گنجور هم در دیوان باباطاهر به ویرایش وحید دستگردی جستم با این روی چنین چیزی نیافتیم. گویا استاد تنها در دهش‌وبخشش واژگان پارسی به دیگران زبانها دست‌ودلباز نیست در دهش‌وبخشش سرایندگان پارسی‌زبان هم هستند.

[quote='tirkemoon']درود جناب mt1397، آیا واقعاً مولانا جلال الدین محمد بلخی از ترک های ایران بوده است؟ به نظر برخی وی تاجیک ایران بزرگ بوده است، به ویژه که در بلخ متولد شده است.[/quote]
درود.
در این پیام ام که برای سال 1397 است، مولانا رضی الله را ناخواسته و به اشتباه در جلوی روانشاد شهریار قرار دادم، زمانی که پیام را دوباره خواندم و متوجه شدم، دیگر هم نشد ویرایشش کنم. مقصودم همان شهریار است. وگرنه مولانا بلخی پیوندی با ایشان ندارد.
رستگار باشید.

درود جناب mt1397، آیا واقعاً مولانا جلال الدین محمد بلخی از ترک های ایران بوده است؟ به نظر برخی وی تاجیک ایران بزرگ بوده است، به ویژه که در بلخ متولد شده است.

بسیار زیبا کوتاه و خواندنی. حکایت این داستان آدم یاد بسیاری از انسانهای الان میندازه که فقط توبه و ریا هستن

درود.
این نَسک که سخنی شیوا، زیبا، و خنده‌وار دارد، از نَسک‌های طنز خوبِ ایران می‌باشد.
البته این نَسک را به عبید زاکانی منتسب دادن. یعنی درش گمان هست که توسط عبید
سراییده باشه. عبید از چامه سراهای نیک و بزرگ ایرانه‌. وی از عرب های تیره‌ی زاکان
بوده که به قزوین میرن. ما ایرانیان باید به خود ببالیم که از هر تیره از میهن‌مان، چامه-
سرایی داشتیم و داریم. همچون شهریار و مولانا که از تُرک‌های ایران بودند، باباطاهر که
از لَک‌ها بوده، عبید که عرب ایران بوده، خراسان که چامه سرایان بسیاری داشته، از باختر
و خاور کشور، از همه جای میهن.
باشد که روزی برسد ما ایرانیان بیشتر قدر بزرگان ادب و تاریخ‌مان را بدانیم.
بدرود.

کتاب بسیار شیرین و جالب انگیزیه

:-)
متشکرم بابت اشتراک گذاشتن این کتاب طنز 8-)
اگر داری تو عقل و دانش و هوش
بیا بشنو حدیث گربه و موش
بخوانم من برایت داستانی
که در معنای آن حیران نمانی:x

سلام
من از بچگی دوست داشتم این کتابو بخونم بابام همیشه از تعریف میکرد ممنوم واسه گذاشتنش
عبید زاکانی رو هم خیلی دوست دارم:x

من دانلود کردم، باز میشه و هیچ مشکلی نداره
ظمنا کیفیت اسکن هم بسیار مناسبه
تشکر بابت اشتراک این کتاب

سلام من دانلود کردم ولی باز نمیشه:((