آیا شاه شوهر داشت ؟

یکی از معترضین این کتاب از نویسـنده آن سـؤال کرده که چه دلیلی بر صـحت گفتار خود دارید، پاسـخ داده بود عیناً از نوشـته ها و مجلات موجود که بر علیه شـاه نوشته شده
کپی کرده و در کتاب خود آورده ام، معترض به او گفته بود؛ افکار نادرست و غیر مستند دیگران را کپی پیست کردن همانند استفراغ دیگران رو نوش جان کردن و به دیگران تعارف
کردن است، نویسنده این کتاب هرکه هست، بسیار بی حیا و بی شرم است، محتـوای کتاب پر از افترا و تهمت و غیـبت است، البته شاه مرد بی کفایت و مسـتبدی بوده ولی
این اوصاف ناشایست به او وارد نیست، گویا نویسنده بعد از انقلاب به دنیا آمده یعنی متولد سـال 58 است، معلوم نیست این همه کینه توزی و دشمنی او برای چیـست، اگر
نویسنده سعی در بازگوئی وضعیت بد سیاسی و اقتصادی و یا هر سخنی که مربوط به شیوه بد اداره کشور در دوران حکومت شاه بود می کرد قابل اعتنا و قابل تامل بود اما با
نسـبت دادن اوصـاف منکر و بسـیار زشتِ مفعول بودن و ملوطه بودن و دو جنسی بودن و از این مزخرفات دروغ و بی پایه و اساس، توهـین به شعور بزرگان و دانشمندانی است
که درکنار او مملکت را اداره می کرده اند و بنابر این نویسنده این کتاب که بهتر است نامش را یاوه نامه گذاشت، مشکل روانی و اخلاقی دارد ، ارزیابی کارنامه شاهان گذشته
کار درست و خوبی است ولی دخالت در امور شخصی هیچ کس عاقلانه و منصفانه و جایز نیـست، بر فرض که چنین بوده باشد اشاعه این اطلاعاتِ سـخیف حز آبرو ریزی برای
خود نویسنده چه حاصلی دارد و دانستن یا ندانستن آنها چه دردی از خوانندگان آن درمان می کند؟!!

کتابی بود مفرح ذات و ممد حیات. ادم یاد داستان های هزار و یک شب می افتد. یا بعضی فیلم های پازولینی. بین همه ی لحظات ناب این کتاب شیفته ی آن مریم خانم هستم که شب عروسی شاه معلوم نیست از سوراخ کدام پستو دید می زده : نویسنده علاقه ی زیادی به کلیشه های سینمایی داشته است.

واقعآ متاسفم از وقتی که برای این نوشته اگه بشه اسم کتاب به آن گذاشت، صرف شده است. با دیدن این چیزها میشود پی برد که چرا ما ایرانی ها درجا میزنیم و بجای پیشرفت پسرفت داریم. اگر بجای تخریب همدیگر و مارک زدن به این و آن به مسائل مهمتری می پرداختیم، هیچگاه مجبور نمیشدیم دیگران را مسئول عقب ماندگی خود بدانیم و برای دلداری مان پرچم کشورشان را آتش بزنیم، غافل از آنکه ریشه تمام خوشبختی ها و بدبختی ها در نتیجه عملکرد خودمان است. ما که میخواهیم به همه درس درست زندگی کردن یاد بدیم، خودمان در الفبای آن گیر کرده ایم.....

عوامزدگی مردم ایران

کار حزب توله (توده)

طرح موضوعات و اعمال مختلفه از خیر تاشر از منظر اسلام و اخلاق ارزشی شایسته است که در خفا باشد چه وقتی ذکر و عبادت در خفا باشد با ارزشتر است و در آشکارا نه ارزش نیست که ریا هم محسوب میشود و بلعکس گناه و افعال قبیحه به امر خداوند ستار نبایستی که در عیان مطرح شود که حتی در صورت صحت که غیبت است و گناه کبیره،باعث ترویج بی حیایی و هزار صفت رذیله دیگر میشود چه رسد به تهمتی که امان از عاقبتش . علی ایحال نویسنده معلوم الحال بر خلاف تمام مقدسات ادیان الهی هرزگی را نه در کلام که در مرحله رشد و انتشار بکمال رسانده اند و در ترویج این نوع هرزگی از شخصیتهای خیالی خود هم هزاران بار پیشتازند اما متحیرم از چنین ادبیات وقیحانه و شرم آوری که در جو انقلابی آن زمان که چنان شوری در فتح مکه نیز گزارش نشده ،شکل گرفته و بدتر از آن چندین بار هم تجدید چاپز شده ، ظاهرا این گونه ادبیات و افعال در بین جماعت ... مشتری بسیار داشته است .در هر صورت چه خوب و چه بد تاریخ هیچ کشوری انکار شدنی نیست و خاصه در گذشته ایران که به نوعی همچون اقوام بدوی بودند (هرچند الان هم زیاد فرقی نکرده ) بزرگان و شاخصه های کشور نماینده فرهنگ و تمدن و اداب و رسوم آن کشور در جهان محسوب میشوند و اگر چنان بود که نویسنده کاسب نوشته با یک گذرنامه خشک و خالی نمیشد با عزت و احترام به اکثر کشورهای دنیا سفر کرد (بدون ویزا و بازرسی و ...) . و لذا نقد و بررسی معقول جایز است ولی این نوع ادبیات نه تنها نقد نیست که ضربه محکمی به فرهنگ و تمدن کشور و اهانت بیشرمانه به مخاطبین و کل جامعه ایرانی و حتی مذهبی که طرح این افعال حتی از افعال قبیحه محسوب میشوند . با عرض معذرت از پیشگاه سروران گرامی من باب خسته نباشید و خطاب به این به اصطلاح نویسنده کتاب که نه هرزه نامه جایزتراست یادآور شوم ، روایتی در خصوص رابطه شیخ اجل با پسرکی اغفال شده که بر گردن شیخ سوار و دربازار فریاد می کشید که شیخ مفعول من گردید و حضار با تعجب مینگریستند و برخی جویای صدوق ادعا میشدند و شیخ با لبخندی میفرمود عاقلان دانند ،و از جامعه علاقمند به مطالعه خواهش دارم که از طرح موضوعاتی از این قبیل جدا پرهیز شود و فضای مقدس مطالعه و تفکر را که برتر از هفتاد سال عبادت است به مشتی کلمات سخیف که حتی واژه کلمه از آلودن به آن شرم دارد پرداخته نشود و نگران خصوصیات فردی کسی هم نباشید که تاریخ خود قضاوت خواهد کرد چراکه افراد را به اعمال و کردارشان می سنجند.سلیمان نبی را گفتند جماعت نسوان در دوزخ بیشترند یا مردان به مزاح فرمودند که نسوان،سوال کردند یا حشمت ا... چه حکمتی است که ارزش زنان و مادران در نزد خداوند بسیار است فرمود آری از این باب میگویم که بسیار مردانی هستند که در مقام مردی بسیار در صفات رذیله از زنان گنهکار زنترند .لذا این نوع نوشتارکه با عاریه گرفتن از زمین و زمان به قیمت فروش فرهنگ و غیرت ملتی صرفا از باب بدنام کردن کسی که به نوعی با او در تضاد باشی و یا خداوند بهتر میداند در حسد باشی از اخلاق مردانگی که نیست از زنان بدنام و بدکار نیز بعید است.:((http://ketabnak.com/images/smilie/scry.gif

البته من این کتاب را نخواندم ونمی خونم چون لزومی نداره بخاطر همین نه قبول ونه رد می کنم
البته اگر قرار کسی را تقد بکنند این راهش نیست
بلکه باید با انصاف ونه از روی لجبازی نقد کرد:-(:-(:-(:-(;-(;-(:-(

این کتاب اصلا مستند نبود و قابل اعتماد نیست چون بعضی قسمتاش بر پایه ی صحبت های ندیمه ها و کارکنان دربار نوشته شده بود که ممکنه صحت نداشته باشه :stupid:

راست میگن هر کتاب ضعیفی رو رو سایت نذارین اعتبار سایت رو میاره پایین ما که نتومستیم زیاد بهشون برچسب بزنیم بترسیم ازونروزی که تاریخ معاصرای ما پخش بشه و ببینیم چقدر فجایع به بار آورده بودیم و شرمسار اونا بشیم.

[quote='piman']سطح سایتوباگذاشتن چنین چرندیاتی پایین نیاریدلطفا[/quote]