غزلیات هوشنگ ابتهاج

وقتی تصنیفش رو از شجریان شنیدم(شعر "به نام شما")زیاد واسم جالب نبود به چند دلیل،ریتم اروم،و اینکه خب ما گاهی نمی خواهیم به مضمون توجه کنیم و دوست داریم از لذایذ سطحی و دم دستی استفاده کنیم ،و اگه همینطور ادامه بدیم، دیگه تبدیل به چیزی میشیم که من بهش میگم گربه آشغال خور،که دیگه موش گرفتن یادش میره و اصلا ذائقش عوض میشه،ذائقش میشه فست فود ما آدما(البت اگه هنوز باشیم)!
بگذریم ،خلاصه رد کردم تا به "ایران ای سرای امید"رسیدم وکلی لذتش رو بردم(نه این که این بد باشه اما ذائقه موسیقیمون نباید اصالتش رو از دست بده)
خلاصه هر وقت می خواستم "سرای امید" رو گوش کنم "زمانه قرعه نو می زند به نام شما" رو رد می کردم،گذشت تا "سیاه مشق" رو اتفاقی وبه خاطر ظاهر خاصش برداشتم و اولین شعرش همونی بود که همیشه ردش می کردم"زمانه قرعه نو می زند به نام شما" ،اونجا بود که دیدم چقدر قشنگه!
از اون به بعد دیگه بیشتر"زمانه قرعه نو می زند به نام شما" رو گوش می کنم.

نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست وگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند...

عالی بود
استفاده گردم ممممممممممممممممممممممنون
8-)

عجب که بوی گلی ماند و رنگ نسترنی!!!

ا از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت

هـ.ا.سایه غزلهای زیبایی دارد.

سایه خورشید در آسمان ادب

حاصلی از هنر عشق تو جز حرمان نیست
آه از این درد که جز مرگ منش درمان نیست
این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم
که بلاهای وصال تو کم از هجران نیست
آنچنان سوخته این خاک بلاکش که دگر
انتظار مددی از کَرَم باران نیست
به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت
آن خطا را به حقیقت کم از این تاوان نیست
این چه تیغ است که در هر رگ من زخمی ازوست
گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست
صبر بر داغ دل سوخته باید چون شمع
لایق صحبت بزم تو شدن آسان نیست
تب و تاب غم عشقت دل دریا طلبد
هر تنک حوصله را طاقت این طوفان نیست
سایه صد عمر در این قصه به سر رفت و هنوز
ماجرای من و معشوق ِ مرا پایان نیست

ممممممممممممممممممممممممممممنون
فوق العاده بود.8-)8-)8-)

هوشنگ ابتهاج بدون شک بهترین شاعر چند دهه ی اخیر ایرانه!!! انشاءالله سالها زنده باشه و با چیدن اعجاز آمیز واژگان در کنار هم،شعر فارسی را زیباتر کنه!