مجموعه آثار چخوف (جلد 5)

عده ای او را ناتورالیست ، سمبولیست ، رئالیست ، و یا امپرسیونیست میدانستند . چخوف ولی خود را وقایع نگار اواخر قرن ?? حکومت تزاری به حساب می آورد .

منظور قرن نوزدهم است. قبلا اگر ویرایش هم نمی شد حداقل میتوانستیم کامنت را حذف کرده و اصلاح کرده، دیگر بار منتشر کنیم ، اکنون این امکان هم از ما سلب شده(?)

از آنزمان که نیکلای واسیلویچ گوگول با داستان کوتاه "شنل" جرقه داستان کوتاه را در ادبیات روشن کرد بیش از 150 سال نمیگذرد. در طی این سالها نویسندگان بزرگی کوشیده اند تا در این عرصه مهارت خود را به رخ بکشند ، از تولستوی کبیر تا دوموپاسان( که خود شهره در داستان کوتاه است) و آلن پو و ...
بسیاری از این بزرگان سعی کرده اند که قالبی جدید به داستان کوتاه ببخشند ، مثلا دموپاسان که گرایش های ناتورالیستی را به داستان های کوتاه افزود یا آلن پو که شکل غیررئالیستی را در بعضی از داستان های کوتاه خود وارد کرد
اما میان این بزرگان ، آنتون پاولوویچ چِخوف سرآمد داستان نویسی کوتاه است.حتی به تعبیر بعضی از منتقدین "مهم‌ترین داستان‌کوتاه‌نویس همه‌ی دوران‌ها"است. برخی از عبارت‌هایی که در توصیف و ستایش آنتوان چخوف نوشته شده، اندکی اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد، شاید این به دلیل تاثیر شگرفی است که وی بر ادبیات جهان (
حتی با گذشت 100 سال ) گذاشته است.
تولستوی کبیر در اواخر عمر خود میگوید : ((چخوف از معدود نویسندگانی است که مانند چارلز دیکنز و پوشکین، همیشه می‌شود کارهایشان را دوباره خواند.)) جالب این است که تولستوی زمانی این را گفته که خود شهرتی عالمگیر داشت و چخوف تازه به 40 سالگی رسیده بود .
توماس مان می نویسد : چخوف ، نابغه و هنرمند آثار کوتاه و کوچک است .
مایاکوفسکی شاعر شورشی شوروی میگوید : زبان چخوف ساده ، قاطع ، کوتاه و روشن بود ، مانند جملات عامیانه دلخواه ما یعنی روز بخیر ، یا بفرمایی یک استکان چای . هر جمله او خود داستان کوتاهی است .
چخوف از معدود نویسندگانی بود که در زمان حیات هر چه مینوشت مورد استقبال قرار میگرفت. این نویسنده در نمایشنامه نویسی نیز چیره دست بود و به اعتقاد بسیاری بعد از شکسپیر بزرگترین نمایشنامه نویس ادوار است.
چخوف روحی جدید به داستان کوتاه افزود او اولین کسی بود که بیش ‌تر روی شخصیت تاکید داشت تا طرح داستان. چخوف اولین نویسنده‌ای بود که به ذهنیات و آمال و افکار شخصیت‌ها می‌پرداخت. وی 6 اصل مهم در داستان نویسی را مطرح ساخت . تقریبا امروزه اکثر نویسندگان دنباله رو چخوف هستند ، نمونه اعلی آن ارنست
همینگوی است .
عده ای او را ناتورالیست ، سمبولیست ، رئالیست ، و یا امپرسیونیست میدانستند . چخوف ولی خود را وقایع نگار اواخر قرن ?? حکومت تزاری به حساب می آورد .
منتقدی درباره چخوف میگوید: هنر چخوف را هنر روانی خوانده اند، به این معنی با کار تولستوی و داستایفسکی و مارسل پروست تفاوت فاحشی دارد. در القای تنهایی و جدایی غلبه ناپذیر موجودات انسانی و عدم تفاهمشان با یکدیگر، هیچ نویسنده ای به گرد پای او نمی رسد و این هسته فکری تقریباً همه داستان های اوست.
این نویسنده روسی در ایران نیز میان مترجمان بسیار محبوب است ، ازسروژ استپانیان و عبدالحسین نوشین و محمد علی جمالزاده، بزرگ علوی و صادق هدایت گرفته تا نجف دریابندری، سیمین دانشور، کریم کشاورز، هوشنگ پیرنظر، رضا آذرخشی، احمد گلشیری، و احمد شاملو جملگی به ترجمه آثاری از وی پرداخته اند.
از چخوف نزدیک به 600 داستان کوتاه و بلند، صدها مقاله و یادداشت و هزاران نامه بر جای مانده و متاسفانه عمر کوتاه این نویسنده پرکار مجالش نداد تا داستان های بیشتری را به رشته تحریر درآورد. همچنین او پزشکی چیره دست و نیکوکار بود و غالبا به مداوای افراد بی بضاعت می پرداخت.
این هنرمند بزگ در سال 1904 و در سن 44 سالگی و در اوج شکوفایی هنری برا ثر بیماری سل در آلمان درگذشت.
*پی نوشت : گمان میکردم که این کامنت بنده نهایتا 15 دقیقه طول بکشد ، اما دقیقا 1 ساعت و 20 دقیقه به طول انجامید ، از آن رو که ذهنی مشوش دارم و از این رو که عادت سیو کردن ندارم(یکبار نوشتم و چون سیو نکردم ناگهان هنگ کرد و پرید).

یکی از معدود آثار تلخ چخوف و یکی از شاهکارهای روایتگری بی اغماض وی است که هرچند کمتر شناخته شده ولیکن روایتی واقعگرایانه است از دنبای بی امید ساخالین.

شکی نیست که نمایشنامه‏های چخوف فوق العاده‏ست مثل مرغ دریایی و باغ آلبالو، داستان‏های کوتاهش حرف نداره مثل نینوچکا، غصه، وی یروچکا، شکارچی، نامزد و درباره‏ی عشق و ... ؛ اما در جزیره‏ی ساخالین چخوف هنر روایت‏گری رو برای چیزی به کار گرفته که به نظرم این سفرنامه رو از کارهای دیگه‏‏ی چخوف متمایز می کنه.
جزیره‏ی ساخالین! جایی که امید از اون رخت بسته. جایی که ازدواج یعنی فراموشی درد، برای لحظاتی ...
سپاس از آپلود کننده‏ی محترم که لذت دانلود رو برای ما به ارمغان آورد.