نام من سرخ

✔️ رمان نام من سرخ در بستر بخشی از تاریخ امپراتوری عثمانی در زمان سلطان مراد سوم می‌گذرد. در این رمان، شیوهٔ چند صدایی یا پلی فونی روایتِ حوادث مختلف را توسط شخصیت‌های رمان ممکن کرده‌است. پاموک در این رمان نقطه مشترک تاریخ عثمانی و ایران را در نظر داشته‌است. نویسنده به شرح عشق و قتل در این رمان پرداخته‌است. سیاهیِ مرگ و ترس وافر از مرگ در پس‌زمینهٔ کتاب به خوبی با مقولهٔ عشق تلفیق شده‌است. عشقی که گویی این توانایی را دارد که نسل‌های مختلف را از پس قرون متمادی با هم متحد کند؛ از عشق خسرو و شیرین به هم، تا نوای قلندرها، عشق کارا به شکوره، تلخی عشق شکوره به کارا و فرزندانش. عشق چشم‌انداز اورهان پاموک است.
سلطان، دستور داده است تا گروهی از بهترین و برجسته ترین هنرمندان سرزمینش، گرد هم آیند و کتابی باشکوه در مدح پیروزی ها و فتوحات قلمرو و ملکش به وجود آورند. وظیفه ی این گروه این است که این اثر را به سبک اروپایی ایجاد کنند، اما چون هنر فیگوراتیو ممکن است، بی حرمتی و هتاکی به دین سلطان در نظر گرفته شود، مأموریت آن ها کاری است بس سخت و دشوار. بنابراین، طبقه ی اشرافی حاکم نباید از مسیر کلی و ماهیت این پروژه بویی ببرد. ترس و آشوب از زمانی آغاز می شود که یکی از نگارگران منتخب، به شکلی ناگهانی ناپدید می شود. تنها سرنخ برای حل این راز جنایت، در خود تصویرگری های نیمه تمام نهفته است. رمان نام من سرخ، سفری متنوع و هزاررنگ است به نقاط تلاقی هنر، دین، عشق، امیال جنسی و قدرت.