زندگی نامه کوروش بزرگ

خوش بود گر محک تجربه آید به میان - تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد . - بازی با کلمات و تهییج احساسات و عواطف. آدم به یاد منبر مداحان می افتد . جامعه ایرانی بر بستری از عدم تحمل انتقاد و زیر بار حرف حق نرفتن بنا شده و در این میانه فرقی میان انقلابی و ضدانقلاب و دیندار و بی دین نیست . واقعا و از ته دل می گویم : امیدوارم من کاملا اشتباه کرده باشم و خدای ناکرده اگر جنگی شد حسب فرمایش شما تمامی پان ایرانیستها و ناسیونالیستها و سایر ایستها و ایسمها آن چنان به سوی جبهه های نبرد هجوم بیاورند که دیگر برای من و امثال من جایی نباشد تا من به راحتی خیال گوشه خانه بنشینم و کتابهای رایگان سایت کتابناک را تلاوت بفرمایم . ضمنا چون این بحث را بیهوده می دانم و در پیشگاه شما بر اشتباه خود نیز اعتراف کردم ! ! همینجا از شما خداحافظی می کنم .

نقل قول از جناب siawash110

چرا هرگاه که آب و خاک ایران مورد تجاوز دشمن قرار می گیرد در جبهه نبرد همه جور آدمی هست فقیر ثروتمند زشت زیبا کارمند کارگر شیعه سنی ارمنی شهری روستایی و . . . ولی فقط سر و کله یک قشر آنجا پیدا نیست و آن هم کسانی است که همیشه ایران ایران می کنند ناسیونالیستها و روشنفکران دوآتشه وطن پرست دشمن اسلام ! آیا این خیلی عجیب نیست ؟

دوست عزیز و گرامی
ظاهرا شما در جریان بعضی از مسائل سایت نیستید . چندی پیش در مورد همین مسئله کاملا موشکافانه بحث شد و تعدادی از عزیزان نظر خود را در مورد رزمندگان با صراحت در جمله ای کوتاه بیان کردند که در حال حاضر بنده به دلیل مکدر نشدن افکار مدیریت و ناظرین محترم سایت و نیز آزرده خاطر نشدن این عزیزان نازک دل از بیان اون جمله معذورم .
مرا به خاطر نوشتن متن فوق عفو بفرمائید از یک عقب افتادۀ ذهنی بیش از این نمیتوان انتظار داشت .
------------
حق یارتان
اسپارتا

رجعت به تاریخ آن هم به این کیفیت و صحبت از آن به عنوان اصالت اصیل یک جامعه خصوصا در این عصر نمود خوش آب و رنگی از یک استعمار مدرن است . متمرکز کردن انسان ها به اصالتی که باید آن را در یک گذشته ی بی در و پیکر و یک تاریخ بی در و پیکر جستجو کنند بسیار مضحک و حتی احمقانه می نماید . این نمودی از دعوت انسان ها به افسون شدگی و خیال پردازیست تا در افیون این آرزوهای باطل بنشینند و رشد و تعالی ملت های دیگر را یا به تیغ برهنه ی فلان اما حواله دهند و یا به عدالت فلان پادشاه !
بشکنید این اساطیر بی خاصیت فریبکار را و در لحظه زندگی کردن را بیاموزید . اصالت را می توان در لحظه پدید آورد بی هیچ عامل جعل کننده ای مانند مذهب و تاریخ پادشاهی

بد بخت تر از بدبخت کسی است که گذشته خود را انکار کند و گذشته جعلی و تحریف شده را ان هم از طرف کسانی که در طول دوقرن گذشته مصیبتهای زیادی بر سرشان اورده اند

خوب دوست عزیز اگر میشه سه تا پرسش من را پاسخ بده
1_ چه کسی این تاریخ جعلی را درست کرده ؟
2 _ چگونه این تاریخ جعلی درست شده ؟
3 _ تاریخ واقعی که جعلی نیست چیست ؟
این پرسش ها را پاسخ دهید تا ما هم متوجه بشویم

حکایتی شده این پرسش شما ، از یک سو میگویی چرا ما از ناسیونالیست ها و پان ایرانیست ها کسی را در عرصه نبرد ندیدیم از سوی دیگر وقتی می گوییم به فلان دلیل بودند و شما و امثال شما ندیدید یا نخواستید ببینید می گویی چه لزومی داشت کسی اعتقادات و آرمان های خود را در عرصه جنگ اعلان کند.
پرسش من این است که چطور حضرات حق داشتند یک جنگ مرزی که ریشه در اختلافات سرزمینی پیشینه دار دو کشور داشت و ......
آن وقت دیگران حق نداشتند برای آنکه فردا روزی (مثل امروز) کسانی (مثل شما) مدعی نشوند هیچ گروه و مسلک دیگری جز خودشان در دفاع از میهن شرکت نداشته اند آرمان ها و اعتقادات خود را آشکارا اعلان کنند؟
ضمنا من خود را از جرگه روشنفکران نمی دانم شما باش و بگذار ما در همین کژ اندیشی که هستیم بمانیم. والسلام
[edit=payam 52]1390/09/20[/edit]

یادم نیست سخن مال کیست ولی میگفت " بدبخت ترین مردم کسانی هستند که گذشته خود را انکار میکنند "

و بد بخت تر از بدبخت کسی است که گذشته خود را انکار کند و گذشته جعلی و تحریف شده را ان هم از طرف کسانی که در طول دوقرن گذشته مصیبتهای زیادی بر سرشان اورده اند .
فکر کنم کسی که تاریخی جعلی را با همه اگاهیش به جعلی بودن به عنوان تاریخ خود باور کند کلمه بدبخت نمیتواند گویای حال انها باشد.

افزون بر اینکه پاسخ شما مستند نبود و ربطی هم به سئوال من نداشت 1- من گفتم ارامنه و سنی ها هم در جبهه بودند پس برخی از پاسخ های شما بی مورد بود 2-من گفتم کاری به اسلام و جمهوری اسلامی هم ندارم پس برخی دیگر از پاسخ های شما هم بی مورد می شود 3-اگر کسی واقعا دغدغه آب و خاک را دارد می تواند خیلی آرام و بی سروصدا به دفاع از میهن برخیزد نه اینکه بیرق آرمانهای حزبی و گروهکی خود را بلند کند و در راه تبلیغ مانیفیست حزب و گروه خود هیاهو به پا کند ضمنا اگر دیگران مثلا حزب الله و . . . هر کار اشتباهی کرد آیا این مجوزی است برای اینکه ما نیز هر کاری خواستیم بکنیم . 4- دوستان عزیز به قول شاعر : من دانم و کوزه گر که در انبان چیست ! ممکن است تک و توکی از ایران پرستهای مخالف اسلام هم به جبهه بروند ولی خود شماها و کسانی که این آقایان را از نزدیک می شناسند بهتر می دانند که گذشتن از جان برای بیشتر کسانی که به خدا و جهان دیگر اعتقادی ندارند چندان کار ساده ای نیست 5- پاسخ های احساساتی بدون سند و مدرک و دلیل که فقط عواطف شنوندگان را تهییج می کند به درد کسی نمی خورد 6- همانگونه که کسانی که زیاد خدا خدا می کنند از همه از خدا دورترند و کسانی که زیاد علی علی می کنند از همه از علی دورترند بر همین منوال کسانی هم که زیاد ایران ایران می کنند به هنگام از همه از ایران دور تر می شوند ! و شما در میدان نبرد بیشتر شاهد کشاورزان و کارگران و طبقه متوسط و اقشار ضعیف خواهید بود تا روشنفکرانی شبیه من یا شما

ببخشید یعضی از بیت ها پس و پیش شد
******
یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل ابر بهاران را چه شد
کس نمی گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد
لعلی از کان محبت برنیامد سالهاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهر یاران را چه شد
صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
گوی توفیق و کرامت در میان افکنده اند
کس به میدان درنمی آید سواران را چه شد
زهره سازی خوش نمی سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی می گساران را چه شد
حافظ اسرار الهی کس نمی داند خموش
از که می پرسی که دور روزگاران را چه شد

با سلام به همگی
شاید وضع حال ما ایرانی ها مثال این غزل زیبا از حافظ باشه !!!!!!!!!
یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد
آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد
کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد
گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد
زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد
حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
***********
واقعا که به کجا چنین شتابان!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

سیاووش عزیز
فردی را می شناسم که پس از 8 سال اسارت قبل از آمدن به خانه به جرم ارتباط با مجاهدین بازادشت کردند و بعداز مدتی با یک پلاستیک داروی مخصوص بیماران روانی تنها به خانه فرستادند .برای این هموطن نه خبری از استقبال بود نه چلچراغان کوچه و نه دسته های گل .
فرد مورد بحث هیچ وابستگی به هیچ گونه گرایش حزبی نداشت .آنها به هیچ کس رحم نمی کنند حال عجیب نیست که با تبلیغات کذایشان سعی می کنند حضور ملی گرا ها را صحنه جنگ بطور مجازی حذف کنند در حالی که واقعیت را همه هموطنان بخوبی می دانند.