بدون نام

مخاطب ایرانی همواره عادت داشته که برای درک مفهوم ارجاعات برون متنی بسیاری به کار بگیرد که به این رویه با هر قدمی که به خیال خود به سمت شعر بر می داشته از شعر دور می شده است . ماهیت شعر پست مدرن ایرانی - که هنوز در عصر نوزادی به سر می برد -

وقت بخیر به شخصه معتقدم موضع حزب نازی در برابر یهودی ها صادقانه ترین موضعی بود که یک ساختار حاکم می تواند در برابر اپوزیسیون سیاسی موجود در جامعه داشته باشد . مشکل " کمیت بروز این پاکسازی ها نیست بلکه مشکل اصلی با رویه کیفی این سیر است "

رجعت به تاریخ آن هم به این کیفیت و صحبت از آن به عنوان اصالت اصیل یک جامعه خصوصا در این عصر نمود خوش آب و رنگی از یک استعمار مدرن است . متمرکز کردن انسان ها به اصالتی که باید آن را در یک گذشته ی بی در و پیکر و یک تاریخ بی در و پیکر جستجو

این کتاب یکی از آثار اساسی فلسفه ی پست مدرن به حساب میاد سیامک عزیز که زحمت آپلود این کتاب رو کشیدی دست شما رو می بوسم