کتاب سیاه: درباره سازمان افسران توده

همان تیمور بختیار که زن مردم را که در جایی می دید ، به زور می ربود و همان تیمور بختیار که با خواری به عراق گریخت .

این کتاب جزو اولین کارهای انتشارات ساواک در دوران ریاست تیمور بختیار بر ساواک بود اسم این کتاب را پژوهش نمی شود گذاشت. روایت کاملا یکطرفه از سازمان اطلاعات امنیت کشور موسوم به ساواک در باره چگونگی شکل گیری سازمان افسران حزب توده و ماجرای شناسایی و محاکمه آنها در سال 1333 خورشیدی است. البته کتاب چند سال بعد منتشر شد . ساواک در اسفند 1335 تشکیل شد. تیمور بختیار به عنوان بنیان گذار ساواک از از ۲۱ اسفند ۱۳۳۵ تا ۷ اسفند ۱۳۳۹ به مدت چهار سال ریاست این سازمان مخوف را بر عهده داشت . جالب آنکه خود او بعدها مغضوب شاه شد و در سال 1349 توسط ماموران سازمانی که خودش بنیان گذاشته بود در شهر دیالی عراق ترور شد.

به دستور اربابش برای حزب توده چاه کند آخرش ارباب برای خودش هم چاه کند ! به دیکتاتور خدمت کردن همین است.

کودتای ۲۸مرداد خط پایان حزب توده بودبعدازکودتا فقط یه اسم ازش موند.

این قسمتی از کل کتابه . پس بقیه دیگه ش کجاست؟!.
گمون کنم شما و همینطور بقیه دوستا متوجه ی ناقص بودن کتاب نشده اید . آخه کل کتاب 392 صفحه س ، نه 143 صفحه .

حزب توده با دروغهایی که گفت فقط هدفش یک چیز بود آنهم این بود که ما را به خاک سیاه بنشانند که فعلا 34 سال هست به خاک سیاه نشسته ایم

آقای Ariarman من شرم دارم با ادبیاتی که شما با آقای 0000000 گرامی سخن گفته اید، با شما وارد گفت و گو شوم چون بر این باورم که دوران این شیوه از گفتمان هم مانند نظام مورد علاقه ی شما به پایان رسیده و در جامعه جایگاهی ندارد. اکنون جا دارد؛ با واقع بینی دگرگونی جهان را باور کنیم تا آن را همان گونه که هست با همه ی واقعیاتش ببینیم حتیّ اگر به ذائقه ی ما سازگار نباشد.
بیایید با هر عقیده ای که داریم، کمی با خود خلوت کنیم و تصمیم بگیریم خودبینی ها را کنار بگذاریم و بپذیریم که ما انسانیم و ممکن است برداشت هایمان از جهان هستی جامعه و دیگران و حتی خودمان غیر واقعی باشد. دیگران را باور کنیم و ببینیم. بیایید پنبه ها را از گوشهایمان بیرون بکشیم و سخنان دیگر را بشنویم و تنها با دلیل و برهان کافی و به دور از تعصب آن ها را بپذیریم یا رد کنیم نه با انگ و برچسب زدن به این و آن بخواهیم آن‌ها را از میدان به در کنیم.
من نه طرفدار «حزب توده»ام نه وکیل مدافع آنها و نه این صفحه از کتابناک دادگاه سیاسی. من هم بر این باورم که این حزب اشتباه کرده است، همان گونه که خود آن ها هم خود را از اشتباه به دور نمی دانند. ولی آن چه شما و همفکرانتان اشتباهات حزب یادشده می دانید، از افتخارات آن حزب می باشد.
شما، دفاع حزب توده از جنبش رهایی خواهانه ی مردم آذربایجان را تلاش برای تجزیه ی ایران، و تشکیل سازمان افسران در ارتش را ایفای نقش خائنانه دانسته، از آن به عنوان «بزرگترین اشتباهات» یا «خیانت ها»ی این حزب یاد کرده اید و می پندارید با این سخنان می توان به انسان های وارسته ای چون تقی ارانی، عمویی و ... که برای رهایی مردم از قید و بند استبداد داخلی و استعمار خارجی، از جان و زندگی خود مایه گذاشته اند، انگ خیانت زد. این تنها یک پندار واهی است چون این گونه سخنان نه تنها از ارزش و جایگاه آن ها نمی کاهد بلکه بر آن نیز می افزاید.
همان گونه که در پاسخ به سخنان آقای 00000000 گفته ام «آپلود کتاب به معنی تأیید مطالب آن نیست.» من «کتاب سیاه» را از آن رو آپلود کردم که بر خلاف شما، «باور دارم نباید دیگران را از خواندن و شنیدن دیدگاه های گوناگون منع کرد.» این کتاب ها را به قلم هر کس که نوشته شده باشند جزئی از اسناد و پیشینه ی این مرز و بوم می دانم که همگان حق دارند از آن آگاه باشند. گذشته از این همه ی کسانی که ذهنی پویا دارند می توانند با بررسی و تحلیل آن، با گوشه های تاریک و زوایای پنهان برهه ای از تاریخ این مرز و بوم و ماهیت سیستم ستمشاهی و خادمانش در آن دوره بیش تر آشنا شوند.
آقای Ariarman نظام ستمشاهی که شما از آن دفاع می کنید، امروزه دیگر نه تنها در ایران که در گستره ی وسیعی از جهان منسوخ شده و به تاریخ پیوسته است. دیگر کسی برای این سخنان تره هم خرد نمی کند. شما و همفکرانتان هم بهتر است به جای انگ زدن به این آن و تأسف خوردن برای افرادی چون 0000000 گرامی، برای خودتان متأسف باشید که هنوز نتوانسته اید خود را از بند وابستگی به آن نظام واپسگرا رها کنید و با ادبیات منسوخ شصت هفتاد سال پیش خادمان نظام ستمشاهی سخن نگویید.
در قسمتی از یاداشت خود، گفته بودی «بسیاری از این افراد خودشون هیچ اعتقاد و تعلق خاطری به وطن نداشتند و از انترناسیونالیسم و کمونیسم جهانی دفاع میکردند!» جهت اطلاع باید بگویم باور به انترناسیونالیسم به معنی نداشتن اعتقاد و تعلق خاطر به وطن نیست. بر خلاف همفکران شما که زیر نام وطن پرستی، آسیاب استبداد داخلی و استعمارگران خارجی را می گرداندند، طرفداران این ایده، با مایه گذاشتن از جان و زندگی خود و تحمل همه ی سختی ها و شکنجه های همفکران شما، نشان داده اند که از وطن پرست ترین افرادند و در همان حال، وطنی به گستردگی همه ی جهان دارند و به همه ی انسان ها از هر رنگ و نژاد عشق میورزند و این چیزی است که شما و همفکرانتان از درک آن ناتوانید.

وقتی سرتیپ بختیار_ البته درجه های ایشان الگو درجه گرفتن امروز بعضی هاست_ کتاب بنویسید و در آن چنین بی شرمانه به بعضی از بهترین افسران این دیار می تازد...قلم شرمگین از نوشتن می شود....بدنه این سازمان و اکثریت آن علیرغم اشتباهاتی که در کودتا مرتکب شدند_ که آنهم برمیگرد به سران حزب و انضباط نظامی و حزبی_در وفاداری آنها به وطنشان لحظه نباید شک کرد....

من واقعا براتون متاسفم که اینقدر راحت از خائن ترین حزب تاریخ ایران و عناصرش دفاع میکنید و لقب خنده دار وفاداری به وطن رو براشون صادر میکنید. اونم در حالی که بسیاری از این افراد خودشون هیچ اعتقاد و تعلق خاطری به وطن نداشتند و از انترناسیونالیسم و کمونیسم جهانی دفاع میکردند! و یک عده بی سواد و ناآگاه هم براتون هورا میکشند و تعریف و تمجید میکنندو لابد امر بر شما هم مشتبه میشه که واقعا دست به چه افشاگری تاریخی زده اید. نه آقا جان، حزب توده یک حزب خائن و دست نشانده بیش نبود که حتی برای آب خوردن هم از رهبران شوروی در مسکو دستور میگرفت. بهتره یه لطفی کنید، کمی وقت بگذارید و سری به کتابهای کیانوری، ایرج اسکندری، جهانشاهلو افشار، بابک امیرخسروی،... بزنید تا با ماهیت وابسته و ضدایرانی این حزب بیشتر آشنا بشید.
اشتباهات بدنه و رأس این حزب به کودتا؟! خلاصه نمیشه. بزرگترین اشتباهات یا بهتر بگم خیانت ها رو این حزب در جریان غائله فرقه دموکرات آذربایجان و تلاشهایی که برای تجزیه ایران صورت گرفت مرتکب شد و همچنین به اعتراف بسیاری از اعضای خود این حزب، نقش خائنانه ای که با تشکیل سازمان افسران در ارتش ایران ایفا کردند و مهمترین اطلاعات نظامی و امنیتی کشور رو به یک دولت بیگانه یعنی حکومت شوروی انتقال میدادند. پس بهتره کسانی که به چنین خیانتکارانی لقب وفادار به وطن میدن قدری از نوشتن شرم کنند.

حزب توده حزبی است که نه به فکرطبقه کارگربودونه درخدمت وطن!متاسفم!:stupid:

دستتون درد نکنه‌ کتاب زیباییه‌