رسته‌ها
هیتلر ما
امتیاز دهید
5 / 3.6
با 129 رای
امتیاز دهید
5 / 3.6
با 129 رای
کاری از : انتشارات نیبِلونگن، برلین، 1940

در طول جنگ جهانی دوم و حتی پیش از آغاز آن، بسیاری از اتهاماتی که امروز به عنوان «حقایق مسلم» متوجه تاریخ رایش سوم هستند، در آن زمان نیز گفته می شدند. اتهاماتی همچون قصد آلمان برای تصرف جهان، جنگ طلبی آلمان نازی و ضد مذهب بودن هیتلر و بسیاری موارد دیگر که در آن زمان تکیه کلام مطبوعات دشمنان آلمان بود، امروز دیگر هیچ دولتی وجود ندارد که در برابر این اتهامات ایستادگی کند. اما در آن زمان دولت آلمان با شیوه های مختلف با این تبلیغات دروغ و بی شرمانه مقابله می کرد. از جمله فعالیت هایی که بر ضد تبلیغات دروغ دشمن انجام می شد، چاپ کتاب ها ، جزوات و مقالات گوناگون بود. یک نمونه از این کار ها کتابی با عنوان «هیتلر ما: انها چگونه پیشوا را به شما معرفی کردند و او واقعا چگونه است» می باشد که تنها یک نمونه ی کوچک از فعالیت های آلمانی ها برای مبارزه با تبلیغات دروغ متفقین است. در آن زمان به دلیل وجود وزارت تبلیغات به ریاست نابغه ای چون دکتر یوزف گوبلزف، رایش سوم (آلمان هیتلری) توانست در برابر تبلیغات دروغ متفقین مبارزه کند، اما اما با شکست نظامی رایش سوم در جنگ جهانی دوم، هیچ گونه نهادی برای مقابله با این تبلیغات باقی نماند، و مردم آلمان و جهان طی ده ها سال توسط جنایتکاران لیبرال و کمونیست اربابان صهیونیست آنها، شستشوی مغزی شدند.
این کتاب با هدف روشنگری جمعیت آلمانی زبان منطقه آلزاس - که تا سال 1940 تحت سلطه فرانسوی ها قرار داشتند - و با حمایت وزارت تبلیغات رایش سوم در سال 1940 توزیع گردید.
باید توجه داشت که این کتاب در اوج قدرت آلمان و پس از پیروزی بر ارتش نیرومند فرانسه به چاپ رسید و در نتیجه از اطمینان نویسنده ی کتاب به پیروزی نهایی آلمان به هیچ وجه نباید شگفت زده شد.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
59
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
aminlfc
aminlfc
1390/01/31
برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی هیتلر ما

تعداد دیدگاه‌ها:
249
ببینید اقای هیتلر ما خیلی ادم بزرگی بوده اند و همی توانسته اند از یه سرباز ساده به یک پیشوای بزرگ تبدیل شوند خیلی جای احترام داره و تنها ایرادش این بود که ملت خودش و خیلی دوس دااشت و کمی نژاد پرست بود که اینم یه حق طبیعیه که ادم مردمان ملت خودش رو بیشتر دوست بداره کلّا شما ادما عادت دارید که وقتی یکی یهویی و ناباورانه پیشرفت میکند براش اون بیچاره هزارتا اخلاق زشت وناپسند پیدا میکنید خوب بیشتر ادامه ندم بهتره چون ممکنه یه چیزایی بگم که به مذاق بعضیا خوش نیاد 8-)
راستی واسه این گفتم شما ادما اخه من فرشته هستم ادم نیستم:D:D:D
سخنرانی هیتلر به زبان آلمانی و انگیلسی
http://www.worldfuturefund.org/wffmaster/Reading/Hitler%20Speeches/Hitler%20Key%20Speeches%20Index.htm
Allerdings, wenn ich von einer nationalsozialistischen Revolution spreche, dann lag es in der besonderen Eigenart dieses Vorganges in Deutschland, wenn vielleicht gerade dem Auslande und vielleicht auch manchem unserer Mitbürger das Verständnis nicht ganz erschlossen wurde für die Tiefe und das Wesen dieser Umwälzung. Ich bestreite auch nicht, daß gerade diese Tatsache, die für uns das Bemerkenswerteste der Eigenart des Ablaufs der nationalsozialistischen Revolution ist und auf die wir besonders stolz sein dürfen, im Ausland und bei den einzelnen Mitbürgern dem Verständnis für diesen einmaligen geschichtlichen Vorgang eher hinderlich als nützlich war. Denn diese nationalsozialistische Revolution war zu allererst eine Revolution der Revolutionen.
Ich meine damit folgendes: Durch Jahrtausende hat sich nicht etwa in deutschen Gehirnen, sondern noch viel mehr in den Gehirnen der Umwelt die Ansicht gebildet und durchgesetzt, daß das charakteristische Merkmal jeder wahren Revolution eine blutige Vernichtung der Träger der früheren Gewalten und in Verbindung damit eine Zerstörung von öffentlichen und privaten Einrichtungen und Eigentum sein müßten. Die Menschheit hat sich daran gewöhnt, Revolutionen mit solchen Begleitumständen irgendwie doch wieder als legale Vorgänge anzuerkennen, d.h. der tumultuösen Vernichtung von Leben und Eigentum, wenn schon nicht zustimmend, so doch wenigstens verzeihend gegenüberzutreten, als die nun einmal nötigen Begleiterscheinungen von Vorgängen, die man ja deshalb auch Revolutionen heißt!
Hierin liegt vielleicht, wenn ich von der faschistischen Erhebung in Italien absehe, der größte Unterschied zwischen der nationalsozialistischen und anderen Revolutionen.
Die nationalsozialistische Revolution ist so gut als vollkommen unblutig verlaufen. Sie hat in der Zeit, da die Partei, in Deutschland sicherlich sehr große Widerstände überwindend, die Macht übernahm, überhaupt keinen Sachschaden angerichtet. Ich darf es mit einem gewissen Stolz aussprechen: Dies war vielleicht die erste Revolution, bei der noch nicht einmal eine Fensterscheibe zertrümmert wurde.
Ich möchte aber nun nicht falsch verstanden werden: Wenn diese Revolution unblutig verlief, dann nicht deshalb, weil wir etwa nicht Männer genug gewesen wären, um auch Blut sehen zu können!
Über vier Jahre lang war ich Soldat im blutigsten Kriege aller Zeiten gewesen. Ich habe in ihm in keiner Lage und unter keinen Eindrücken auch nur einmal die Nerven verloren. Dasselbe gilt von meinen Mitarbeitern.. Allein wir sahen die Aufgabe der nationalsozialistischen Revolution nicht darin, Menschenleben oder Sachwerte zu vernichten, als vielmehr darin, ein neues und besseres Leben aufzubauen.
as parlamentarisch-demokratische System war von den allgemeinen Zeiterscheinungen nicht zu trennen. Die Heilung einer Not kann aber kaum je erfolgen durch eine Beteiligung an den sie verschuldenden Ursachen, sondern nur durch deren radikale Beseitigung. Damit aber mußte der politische Kampf unter den gegebenen Verhältnissen zwangsläufig den Charakter einer Revolution annehmen.
2. Eine solche revolutionäre Um- und Neugestaltung ist weder denkbar durch die Träger und mehr oder minder verantwortlichen Repräsentanten des alten Zustandes, das heißt also auch nicht durch die politischen Organisationen des früheren verfassungsmäßigen Lebens, noch durch eine Teilnahme an diesen Einrichtungen, sondern nur - durch die Aufrichtung und den Kampf - einer neuen Bewegung mit dem Zweck und Ziel, die notwendige Reformation des politischen, kulturellen und wirtschaftlichen Lebens bis in die tiefsten Wurzeln hinein vorzunehmen, und alles, wenn nötig, auch unter Einsatz von Blut und Leben!
Es gehört dabei zum Bemerkenswerten, daß der parlamentarische Sieg durchschnittlicher Parteien kaum etwas Wesentliches am Lebensweg und Lebensbild der Völker verändert, während eine wahrhafte Revolution, die aus tiefsten weltanschaulichen Erkenntnissen kommt, auch nach außen hin zu einprägsamsten und allgemein sichtbaren Veränderungen führt.
Wer will aber daran zweifeln, daß in diesen hinter uns liegenden vier Jahren tatsächlich eine Revolution von gewaltigstem Ausmaß über Deutschland hinweggebraust ist?
Wer kann dieses heutige Deutschland noch vergleichen mit dem, was an diesem 30. Januar heute vor vier Jahren bestand, da ich zu dieser Stunde den Eid in die Hand des ehrwürdigen Herrn Reichspräsidenten abgelegt hatte?
In der Zeit, da ich noch als einfacher Redner durch die deutschen Lande zog, wurde mir oft von bürgerlicher Seite die Frage vorgelegt, warum wir an die Notwendigkeit einer Revolution glaubten, statt zu versuchen, im Rahmen der bestehenden Ordnung und unter Mitarbeit bei den vorhandenen Parteien die uns als schädlich und ungesund erscheinenden Verhältnisse zu verbessern.
Wozu eine neue Partei und wozu vor allem eine neue Revolution?
Meine damaligen Antworten wurden immer von folgenden Erwägungen bestimmt:
1. Die Verfahrenheit, der Verfall der deutschen Zustände, der Lebensauffassungen und der Lebensbehauptung können nicht beseitigt werden durch einen einfachen Regierungswechsel. Diese Wechsel haben ja schon vor uns mehr als genug stattgefunden, ohne daß dadurch eine wesentliche Besserung der deutschen Not eingetreten wäre. Alle die Regierungsumbildungen hatten eine positive Bedeutung nur für die Akteure des Schauspiels, für die Nation aber fast stets nur negative Ergebnisse. Im Laufe einer langen Zeit war das Denken und praktische Leben unseres Volkes in Bahnen geraten, die ebenso unnatürlich wie im Ergebnis abträglich waren. Eine der Ursachen dieser Zustände lag aber in der unserem Wesen, unserer geschichtlichen Entwicklung und unseren Bedürfnissen fremden Organisation des Staatsaufbaues und der Staatsführung an sich.
Das parlamentarisch-demokratische System war von den allgemeinen Zeiterscheinungen nicht zu trenne
Männer Abgeordnete des Deutschen Reichstages!
An einem für das deutsche Volk bedeutungsvollen Tage ist der Reichstag heute zusammengetreten. Vier Jahre sind vergangen seit dem Augenblick, da die große innere Umwälzung und Neugestaltung, die Deutschland seitdem erlebte, ihren Anfang nahm. Vier Jahre, die ich mir vom deutschen Volk ausgebeten habe als eine Zeit der Bewährung und Beurteilung. Was würde näherliegen, als diesen Anlaß zu benutzen, um im einzelnen alle jene Erfolge und Fortschritte aufzuzählen, die diese vier Jahre dem deutschen Volke geschenkt haben? Es ist aber gar nicht möglich, im Rahmen einer so kurzen Kundgebung all das zu erwähnen, was als die bemerkenswerten Ergebnisse dieser vielleicht erstaunlichsten Epoche im Leben unseres Volkes gelten dürfen! Dies ist mehr die Aufgabe der Presse und der Propaganda. Außerdem wird in diesem Jahre in der Reichshauptstadt Berlin eine Ausstellung stattfinden, in der versucht werden soll, ein umfassenderes und eingehenderes Bild des Geschaffenen, Erreichten und Begonnenen aufzuzeigen, als mir dies in einer zweistündigen Rede überhaupt möglich sein könnte! Ich will daher diese heutige geschichtliche Zusammenkunft des Deutschen Reichstages benutzen, um in einem Rückblick auf die vergangenen vier Jahre einige jener allgemein gültigen Erkenntnisse, Erfahrungen und Folgerungen aufzuzeigen, die zu verstehen nicht nur für uns, sondern auch für die Nachwelt wichtig sind.
Ich will weiter eine Stellung zu jenen Problemen und Aufgaben nehmen; deren Bedeutung uns und unserer Umwelt zur Ermöglichung eines besseren Zusammenlebens klar sein müssen, und endlich möchte ich auch in kürzesten Zügen die Projekte umreißen, die mir teils für die nächste, teils auch für die fernere Zukunft als Arbeit vorschweben.
من شایسته ی صحبت کردن در مورد آدولف هیتلر و زندگی و کارش که درقالب کلمه نمی گنجد نیستم، او یک مبارز از نوع انسان بود و مبشر عدالت برای ملت ها بود. او یک تصویر اصلاحی (اصلاح طلبی) از نوع بالاترین درجه بود و این سرنوشت تاریخی اش بود که در این زمان تجارتی (مترجم:منظور زمان پول پرستی) کار کند (زحمت بکشد) که در آخر او شکست خورد.
بدینسان من گمان می کنم،غرب اروپا باید نگاهش به آدولف هیتلر باشد و ما پیروان نزدیک او باشیم. حال باید سر تعظیم به او فرود بیاوریم.
نویسنده ی نروژی و برنده ی جایزه ی نوبل نات همسون، مقاله ی پس از مرگ آدولف هیتلر، آفن پوستن، 1 می 1945
(مترجم: آفن پوستن یکی از روزنامه های بزرگ نروژ است و در سال 1860 تاسیس شده است و تا به امروز ادامه دارد)
ترجمه : از hajix کاربر انجمن بررسی جنگ جهانی دوم
lovly_boy2000

من از شما پوزش می خواهم ابتدا که کامن را خواندم تصور کردم دارید توجیه می کنید
متاسفانه روی جنایات نازی ها زیاد بحث می شود اما روی جنایات دیگران نه
حتی گاهی جنایت های استالین و مائو و... خ م ی ن ی هم عده ای توجیه می کنند
متاسفانه در مورد نازی ها برخی افراد جنایاتش را انکار می کنند
موفق و پایدار باشید :x:x:x
عزیز شما جنایات زیادی را برشمردید که همگی آنها را تائید میکنم این ها بیشتر از این جنایت کرده اند
اما چرا شما با جنایات دیگران جنایات هیتلر را توجیه می کنید؟
مگر هیتلر یکی از همین ها نبود
هیتلر همه مخالفان خود را سرکوب کرد و به اردوگاه های کار اجباری برد
او به شهروندان خود هم رحم نکرد و.....

مثل اینکه سوء تفاهمی پیش آمده است. منظور من این بود که چرا نسبت به جنایات منتسب به هیتلر و نازیسم این همه تعصب و پیش داوری بوجود آمده است ؟خمرهای سرخ در کامبوج در طول 4 سال حکمرانی(از 1975 تا 1979) بیش از یک میلیون نفر (کل جمعیت کامبوج 5 میلیون نفر بوده است )از مردم آن دیار را قتل عام و پاکسازی کردند.وقتی در زمستان 1979 نیروهای ویتنام به کشور کامبوج حمله کرده و رژیم پل پوت را ساقط و کشور کامبوج را اشغال کردند مردم کامبوج با اینکه کشورشان توسط اجنبی اشغال شده بود ولی کاملا راضی و خوشحال بودند از اینکه سرزمینشان از شر رژیم ضد فرهنگ و ضد بشر خمر سرخ رهایی یافت.
براستی آیا در مورد مقوله جنایات نازی ها و رژیم هیتلری همچون ماجرای هولو کاست (که ناشی از تبلیغات بی وقفه و انبوه 50-60ساله متفقین پیروز در جنگ میباشد.) کسی جرآت اظهار نظر (مغایر با دیدگاه رسمی رایج و هدایت شده فاتحان جنگ) نباید داشته باشد؟؟!!!
هیتلر ما
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک