کتاب شیرین

با توجه به وضعیت مالکیت حقوقی این اثر، امکان دانلود آن وجود ندارد. اگر در این باره اطلاعاتی دارید یا در مورد این اثر محق هستید، با ما تماس بگیرید.

تغییر تصویر

امتیاز دهید

5 / 4.4

با 109 رای

نویسنده:

مرتضی مودب پور

امتیاز دهید

5 / 4.4

با 109 رای

508 صفحه

✔ در کتاب "شیرین" نوشته نویسنده به نام و صاحب قلم " م.مودب پور" داستان مربوط به دو شخصیت به نام های آرمین و بابک میباشد که باهم نسبت فامیلی (پسر خاله ) دارند. آرمین به همراه پسرخاله اش سال ها قبل از آنجایی که جزء خانواده های مرفه جامعه بودند و با آداب رسوم آنجا بزرگ شده بودند، برای ادامه تحصیل از ایران مهاجرت کردند. درحال حاضر این دو نفر در آپارتمان شیکی درکنار هم با عقاید مختلف زندگی می کنند.
به طور کلی "م.مودب پور" در شروع کتاب قصد دارد تفاوت فرهنگی کشورها و آداب و رسوم زندگی آنها را به چالش بکشد.
داستان "شیرین" ازشبی شروع میشود که بابک تعدادی از دوستانش را به خانه مشترکشان با آرمین دعوت میکند...

تگ:

ادبیات داستانی ایران رمان ایرانی

بیشتر

ذخیره

اطلاعات نسخه الکترونیکی

گزارش تخلف

آپلود شده توسط:

Reborn

1390/01/24

کتاب‌های مرتبط

آندریا جعفر کاپالدی

4.2 امتیاز

از 6 رای

توپ

4.3 امتیاز

از 49 رای

بحر طویل های هدهد میرزا

4.6 امتیاز

از 61 رای

خانه های شهر ری

4.2 امتیاز

از 71 رای

میم...نون

3.6 امتیاز

از 15 رای

شمس و طغرا

4.6 امتیاز

از 47 رای

برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

بسیار عالی و زیبا.مؤدب پور استادیست قابل.❤

خیلی رمان قشنگـی بوووووود:-) همه رمانای م. مؤدب پور عالیههههههه

کتابهای مودب پور همه خوبند:-)

این اولین رمان مودب پور بود که خوندم. از خنده روده بر میشدم و بعضی جاها هم اشکم درمیومد ولی رمان بعدیشو که یاسمین بود خوندم واقعا تو ذهنم خورد که همچین نویسنده ای که انقدر خلاقیت داره فقط یه مسیرو همینطور تکرار میکنه و دوتا دوست که یکیشون خیلی با نمکه و در عین با نمکی خیلی عمیقه و یکی دیگه هم که سختی کشیدستو عاشق میشه و سختی تحمل میکنه و کلا تکرار تکرار تکرار. این تکرار مکررات زیبایی همین یه رمانو که میتونست جاودانه بشه هم گرفت

من که خیلی تحت تاثیرقرار گرفتم:x:x

yavari123 نوشت:
به نظرمن بعضی صحنه هارو خیلی کش دار میکنه طوری که سه صفحه برای یه اتفاق کاملا فرعی که ربطی به هسته اصلی داستانم نداره.گاهی دیالوگ شخصیتا انقد طولانی و یک صفحه ایه که من نخونده میرم صفحه بعد.
یکی از دیالوگارو دوست داشتم:همه چیزو میشه فراموش کرد الا اولین باری که یه کارو میکنیم

ببخشید ببخشید شما هم 4 کلمه همش حرف می زنین !!
تو حاشیه هم که نره می گین چقدر خز بود یا حوصلمون سر رفت :|
ولی خدایی هیچی رکساناش نمی شه :x:x:((

به نظرمن بعضی صحنه هارو خیلی کش دار میکنه طوری که سه صفحه برای یه اتفاق کاملا فرعی که ربطی به هسته اصلی داستانم نداره.گاهی دیالوگ شخصیتا انقد طولانی و یک صفحه ایه که من نخونده میرم صفحه بعد.
یکی از دیالوگارو دوست داشتم:همه چیزو میشه فراموش کرد الا اولین باری که یه کارو میکنیم

Shirin77 نوشت:
بنظرم همهی رمان هاش با اینکه قشنگن ولی موضوعای تکراری دارن و همه گریه دارن بنظرم بهتره یکم تنوه بخرج بده
و اول وآخر داستاناش همه گرین

نه بابا کی گفته؟