شیرین

خیلی رمان قشنگـی بوووووود همه رمانای م. مؤدب پور عالیههههههه

این اولین رمان مودب پور بود که خوندم. از خنده روده بر میشدم و بعضی جاها هم اشکم درمیومد ولی رمان بعدیشو که یاسمین بود خوندم واقعا تو ذهنم خورد که همچین نویسنده ای که انقدر خلاقیت داره فقط یه مسیرو همینطور تکرار میکنه و دوتا دوست که یکیشون خیلی با نمکه و در عین با نمکی خیلی عمیقه و یکی دیگه هم که سختی کشیدستو عاشق میشه و سختی تحمل میکنه و کلا تکرار تکرار تکرار. این تکرار مکررات زیبایی همین یه رمانو که میتونست جاودانه بشه هم گرفت

نقل قول از yavari123:
به نظرمن بعضی صحنه هارو خیلی کش دار میکنه طوری که سه صفحه برای یه اتفاق کاملا فرعی که ربطی به هسته اصلی داستانم نداره.گاهی دیالوگ شخصیتا انقد طولانی و یک صفحه ایه که من نخونده میرم صفحه بعد.
یکی از دیالوگارو دوست داشتم:همه چیزو میشه فراموش کرد الا اولین باری که یه کارو میکنیم

ببخشید ببخشید شما هم 4 کلمه همش حرف می زنین !!
تو حاشیه هم که نره می گین چقدر خز بود یا حوصلمون سر رفت :|
ولی خدایی هیچی رکساناش نمی شه

نقل قول از Shirin77:
بنظرم همهی رمان هاش با اینکه قشنگن ولی موضوعای تکراری دارن و همه گریه دارن بنظرم بهتره یکم تنوه بخرج بده
و اول وآخر داستاناش همه گرین

نه بابا کی گفته؟

سلام من تازه شروع کردمش!ینی حدود 250 ص خوندم.ولی موضوعات کتاباش یکیه