کوروش کبیر

در کامنت قبلی ام مثال های آمریکا، انگلیس، کره جنوبی و ترکیه رو زدم تا بگم فقط ما ایرانی های "عقده ای" (؟) و ناکام نیستیم که سعی می کنیم به تاریخمان افتخار کنیم. حتی موفق ترین و کامیاب ترین ملت ها هم این کار را می کنن و به مراتب شدیدتر و خنده دار تر از آنچه ما می کنیم.
من نمی فهمم چرا این روز ها مد شده ما ایرانی ها خودمان رو تحقیر می کنیم؟ "متکبر" ، "در تاریخ مانده"، دارای "عقده های ملی"، "رویایی توهمی از تاریخ باشکوه" !
یعنی چی آخه؟ یعنی ما ایرانی ها تا چه حد احساس حقارت می کنیم که این قدر خودمان رو مسخره می کنیم؟ بابا برید یک جست و جویی بکیند ببینید که ملت های دیگر هم تحریف های تاریخی مسخره رو مدام انجام میدن آن هم هزار بار بدتر از ما

ادعای اصلی من در کامنت اولم این بود : واقعیت کوروش برای زندگی عملی ما، اهمیتی ندارد. مهم شخصیتی است که ما امروز از او می سازیم تا بتواند برای عامه ی مردم نماد و الگویی مناسب باشد.
ظاهرا آقای alizanjanii با بنده مخالف هستند :

اتفاقا آنچه ما را از این آفتها مصون میدارد تحلیل تاریخی درست درباره کوروش است

در مخالف با حرف شما من مثال هایی از کشور های دیگر دنیا میارم تا ببینید که این مسئله ی قهرمان و شخصیت سازی، خاص ایران نیست. شما آمریکا رو در نظر بگیرید. سینمای این کشور (هالیوود) ده ها فیلم بزرگ و بسیار باشکوه ژانر وسترن در مورد تاریخ قرن 18 و 19 آمریکا ساخته. اگه این فیلم ها رو دیده و بررسی کرده باشید می دونید که در این فیلم ها از یک مشت هفت تیر کش و کابوی بی سر و پای قرن نوزدهمی چه قهرمان هایی که نساختن! چه شخصیت های دوست داشتنی که درست نکردن... البته درسته که اون ها ادعای واقعی بودن این داستان ها رو ندارن، اما اگه خوب دقت کنید می بینید که این کارشون دقیقا تحریف و وارونه نشان دادن حقایق تاریخیه. ( چون ژانر وسترن یک ژانر تاریخی ست.)
آمریکا کشوریه که تاریخ طولانی نداره اما چون نیاز داره که نوعی حس هویت در مردمش ایجاد کنه، میره از طریق ابزار قدرتمند هالیوود، تاریخ خودش رو تحریف می کند و وارونه نشون می ده و تصویری با شکوه به خورد ملت آمریکایی میده!
جناب زنجانی عزیز! سوال من اینه که آیا این تصویری که آمریکایی ها از تاریخ خودشون ارائه میدن، بر مبنای "تحلیل درست تاریخی" ست؟ یا بر اساس نیاز های امروزشان؟ شما گفتید که ما ایرانی ها ناکامی های ملی امروزمون رو با گذشته ی با شکوه پوشش می دهیم. به نظر شما آمریکا هم کشوری "ناکام" و دارای "عقده های ملی" است که اینگونه سعی می کنه تاریخ سیاه خودش رو باشکوه جلوه بده؟! اصولا این موضوع ربطی به کامیابی و ناکامی نداره. این تلاش برای پر رنگ کردن گذشته ای با شکوه ( حال چه راست و چه دروغ) در همه کشور ها وجود داره. ایران هم یک کشور مثل سایر کشورها.
مثال بعدی انگلستانه. انگلیسی ها وینستون چرچیل که یک نژاد پرست چاق حقه باز حقیر بود و دستش به خیلی کثافت کاری ها آلوده... رو قهرمان ملی خودشان می دونند! این علاقه ی مردم انگلیس بر مبنای "تحلیل درست تاریخی" است؟ اگر شخصیت و رفتار و کارهای چرچیل رو به درستی تحلیل کنن که دیگر چیزی برای افتخار نمی ماند. همچنین انگلیسی ها به "ریچارد شیر دل" خیلی علاقه دارن. اما این جناب ریچارد چنان وحشی بود که هزاران اسیر مسلمان رو یک جا قتل عام می کرد! چنین انسانی افتخار داره ؟! ولی انگلیسی ها دوستش دارن.
کره ی جنوبی رو نگاه کنید که چطور برای خودش تاریخ با شکوه می سازه!
چرا راه دور بریم ؟ همین همسایه خودمون ترکیه رو نگاه کنید، فیلم می سازن تا از مستبد فاسد و خونخواری مثل سلطان سلیمان قهرمان بسازند! این همه دروغ رو بر اساس "تحلیل درست تاریخی" می گن؟
نمی شه از عامه ی مردم انتظار داشت تاریخ رو درست و دقیق تحلیل کنند. این حرف دقیق نیست اما بنا به تجربه ام می گم که 90 درصد مردم علاقه ای به تاریخ ندارند و حتی اطلاعات اولیه تاریخی را هم ندارن. چه رسد به اینکه بخوان برن نگاه تحلیلی به تاریخ داشته باشن. شما نمی توانید از عامه مردم چنین انتظاری داشته باشید.
اگر امروز مردم کوروش رو نماد نژاد پرستی می بینن و افسانه های مسخره می بافن و ... به این دلیل است که اون کار فرهنگی که باید انجام میشده، صورت نگرفته.
اگه جایی از حرف هام مبهمه بیش تر توضیح بدم؟! :-)

آقایان عزیز siawash110 و alizanjanii
امروز عده ای کم فهم و خرد در حال تبدیل کردن کوروش به نمادی از نژاد پرستی هستن، این مسئله ای نیست که من بخوام انکار کنم. این موضوع مثل روز روشنه. همچنین در جریان مسخره بازی های بی مزه ای از قبیل چپاندن جملات قصار دیگران در دهان کوروش! هستم و آگاهم که چه اراجیفی در این مورد بافته شده... اما این مسئله ربطی به حرف من نداره.
بنده گفتم : اگر یاد کوروش به عنوان یک نماد (حال چه واقعی چه ساختگی) می تواند کمکی بکند، پس چه بهتر که این یاد همیشه زنده بماند.
این کلمه ی "اگر" رو به کار بردم چون این مسئله (کمک کننده بودن کوروش به عنوان یک نماد)، یک موضوع قطعی نیست و باید بررسی بشه. این که کوروش در ذهن ما مردم، نمادی از تسامح می شود یا نمادی از نژاد پرستی، بستگی به این داره که رسانه ها، مراکز آموزشی و افرادی که حرفشان میان مردم نفوذ داره این شخصیت رو چگونه به مردم معرفی می کنن؟ خوب می دونید که خوشبختانه مسئولان فرهنگی ما ، امروزه تمام ذهنشان درگیر ساپورت پوشی بانوان و ممیزی ها شده! و دیگر فرصتی برای بررسی و سامان دادن به سایر مسائل فرهنگی برایشان نمانده... . آقایان مسئول باید خوب کار کنند تا از شخصیت های تاریخی ما کاراکتر هایی مناسب امروز و نیازهای کشورمان بسازند و در ذهن مردم نهادینه کنند. که خب خدا رو شکر، مسئولان ما بسیار بسیار در این زمینه فعال هستند!!

کوروش کبیر ، شاهنامه فردوسی ، خیام ، آثار تخت جمشید همه و همه نماد ملیت و سنبل نیاکان و اجداد ما در دوران پرشکوه تاریخ ما ایرانیان می باشد همینطور که ژاندارک و ویکتورهوگو نماد و سنبل فرانسوی ها می باشد و بدان افتخار میکنند

در مورد کوروش و آئین کشور داریش ما با انتخابهای متنوعی مواجه هستیم و انسان عاقل آن است که این موضوع را مورد مداقه قرار دهد که نکوهش یا الگو برداری از او و آئین کشورداریش چه کمکی به او و جامعه کنونی ایران می کند. و اگر نکوهش کوروش امروز باری از روی دوش جامعه بر می دارد که بعید به نظر می رسد چنین باشد آن را انتخاب نماید و گرنه هرچند بعنوان اسطوره که حتی وجود خارجی نداشته باشد که درست نمی نماید ازشخصیت او یا منتسب به او که سازنده می باشد الگو برداری کرده و خود برای ساختن خود و جامعه با منزلت تلاش نماید.

آقا سیاوش عزیز! نقد شما درست است و من اضافه میکنم نه تنها کوروش امروزه نمادی از تسامح نیست بلکه برعکس آن صادق است.کوروش تبدیل شده است به نمادی برای تکبّر بی پایه٬ تحقیر سایر نژادها و کشورها٬ترویج نژادپرستی و در بهترین حالت و از نظر روانکاوی ملی مان نمادی است از در تاریخ ماندگی که «عقده های ملی» امروزمان (که ناشی از ناکامی های ملی امروزمان است) را با «رویا» یی از توهمی از عظمت تاریخی در گذشته های دور پوشش میدهیم و...البته استفاده سیاسی آن هم مال سلطنت طلبان و ...
اتفاقا آنچه ما را از این آفتها مصون میدارد تحلیل تاریخی درست درباره کوروش است و همین تاریخ به ما میگوید اگر کوروشی وجود داشته اهل تسامح عملی بوده نه اهل فخرفروشی های الکی آن هم با سرقت تمام میراث فکری بشریت و چپاندن آن در زبان کوروش کبیر بیچاره! فضای مجازی پر است از چنین جملات قصاری از زبان او.

من به نظر زیبا و عالی شما رای مثبت دادم ولی یک سئوال :
آیا این تساهل و تسامح ( توسط طرفداران کوروش ) نسبت به مسلمانان و سایر نژادها (‌به خصوص عربهای داخل ایران و کشورهای همسایه ) اعمال می شود ؟
تعصب خاصی روی اسلام یا اعراب ندارم ولی چون اکثریت مردم ما ( حالا چه سنی چه شیعه ) مسلمانند و استانهای جنوب غربی عرب هستند و کشورهای قدرتمند عرب نیز در اطراف خود داریم حداقل برای حفظ موجودیت و امنیت ایران هم که شده بهتر است چنین نگاهی داشته باشیم . . .
به هر حال با ایجاد اتحاد امنیت بهتر حفظ شده و ایران بهتر و سریعتر رشد می کند تا با جنگ و جدال و کینه توزی و اختلاف . . .

برای من هیچ اهمیتی نداره که واقعیت کوروش چه بود ؟ اون چیزی که برای من مهمه اینه که کوروش در ذهن مردم ما یک نماد و نشانه ست. نمادی از دو موضوع : 1- قدرت و 2- تسامح و تساهل در امور مذهبی. و مردم ما امروز به هر دو مورد نیاز مبرم دارند. نیاز دارن که حس کنن چون در گذشته آن ها را داشته اند پس امروز هم می توانن به آن ها دست پیدا کنن. اگر یاد کوروش به عنوان یک نماد (حال چه واقعی چه ساختگی) می تواند کمکی به این موضوع بکنه، پس چه بهتر که این یاد همیشه زنده بمونه.
حالا این که آیا در حقیقت، کوروش واقعا بزرگوار بود یا خونخوار؟! آیا موحد بود یا مشرک ؟! آیا کبیر بود یا حقیر؟! آیا .... به چه درد ما می خوره ؟! یاد آوری می کنم : کوروش 2500 ساله که مرده! 500 تا کفن پوسونده! این که کوروش واقعا چه بوده یا نبوده مطلقا در زندگی ما بی تاثیره. چیزی که اهمیت داره نه خود کوروش، بلکه یاد او به عنوان یک نماد از دو مورد ذکر شده است.
این که حقیقت کامل در مورد کوروش چه بوده فقط می تواند برای چند تا پیرمرد مورخ در گوشه ی کتابخانه تاثیرگذار و جالب باشه.

حرف شما در مقام تئوری درست است ، ولی در عمل وقتی یک کشور مورد اشغال قرار می گیرد ، دیکتاتور خارجی یا یک دیکتاتور دست نشانده ( از همان ملت ) روی کار می آید مانند اشغال ایران توسط قوای اسکندر . . . .
بهترین راه نجات یک ملت ، بسط آزادی های مدنی و اطلاع رسانی به مردم است . . . کلید تمام مشکلات وابسته به نوع نگرش و باورهای اکثریت است . . .

کاربر آزاد می اندیشم :
همان گونه که به آزادی احترام می گذارید و بر کوروش بزرگ درود می فرستید، به باورهای دینی و اعتقادی ( یکی از شروط عضویت کاربران در سایت احترام کاربر به ادیان و باورهای دینی است ) احترام بگذارید. گمان بر این است که کاربران در این اصل متفق باشند که حرمت گذاشتن به ارزش های اعتقادی نه تنها چیزی از شخص کم نمی کند بلکه بیانگر درک و فهم ذهنی زیبا و پویاست. مناسب است به جای استفاده ناشیانه از فرعیات دین در آداب عملی پیروان یک مذهب مانند گذاشتن پای راست و ... و نشان دادن استهزا آمیز آن، به درستی جستجوگر آزادی فکر و اندیشه باشیم. سپاس
دیدگاه شما به علت عدم رعایت قوانین سایت حذف گردید.

[edit=simin]1394/01/23[/edit]