رسته‌ها
فرهنگ عاشورا
امتیاز دهید
5 / 4.1
با 42 رای
امتیاز دهید
5 / 4.1
با 42 رای
ایشان منتسب به خاندان شیرازی (میرزای شیرازی بزرگ) است که مرجعیت شیعه، از 150 سال پیش تاکنون نسل به نسل در آنها امتداد داشته است.
از مراجع عظام تقلیدی چون حضرات آیات سید هادی میلانی (ره)، سید مهدی شیرازی (ابوی گرامیشان) و سید علی بهبهانی رامهرمزی (ره) اجازه اجتهاد دریافت کرد.
اتحادیه بین المللی نویسندگان عرب در سال 2000 لقب "سلطان المؤلفین" را بخاطر تالیف بیش از 1200 کتاب به ایشان اهدا کرد.
دوره دایره المعارف فقه استدلالی را در 160 جلد و بیش از 50000 مسأله فقهی تألیف کرد که به تنهایی گویای احاطه علمی و گستردگی اندیشه ایشان است.
با تألیف کتاب "دنیا بازیچه یهود" پرده از سیاستهای یهودیان برداشت و خشم سیاستمداران غرب، بویژه اسرائیل را برانگیخت. این کتاب تابحال بیش از 100 بار به زبانهای مختلف و در کشورهای مختلف به چاپ رسیده است.
ایشان کسی است که انگشتان دست راستش بر اثر نوشتن زیاد، ازکار افتادند و به ناچار قلم را با دو انگشت بدست می گرفتند، (در تصویر واضح است) لذا در اواخر عمر بوسیله ضبط صوت، مطالب ایشان ضبط و سپس از نوار پیاده می شد.
و سرانجام در غروب تلخ اول شوال 1422ق (آبان 1380 ش) ساعت 2 بامداد در حالیکه تألیف کتابی درباره حضرت زهرا (سلام الله علیها) را آغاز کرده بود و قلم هنوز در انگشتانش بود، جان به جان آفرین تسلیم کرد و برخلاف وصیتش، جسد طاهرش پس از تشییعی باشکوه در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) در کنار قبر بی نشان برادر شهیدشان و در مسیر زائران کریمه اهل بیت به خاک سپرده شد.

از کتابخانه فارسی تبیان
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
387
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
mehdi57
mehdi57
1389/10/01

کتاب‌های مرتبط

درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فرهنگ عاشورا

تعداد دیدگاه‌ها:
23
حسین
بیشتر از اب،تشنه لبیک بود
اما افسوس که بجای افکارش
زخمهای تنش را نشانمان دادند
و بزرگترین درد او را بی ابی معرفی کردند«دکتر علی شریعتی»
اگر میدانستیم هدف امام حسین(ع)ترویج انسانیت بوده،به جای چرخیدن بی هدف و غذای نذری خوردن،هر محرم کردارمان را اصلاح میکردیم...!
هلال را گفتند چرا قامتت خم است؟ / آهی کشید و گفت: ماه محرم است…
خداوند فرموده: هرکسی را سیرتی بنهاده ام هر کسی را اصطلاحی داده ام
راستش این که بگیم هیئت همسایه فقط دنبال طبل و سر و صداست فلانی فقط میره حسینیه غذا بخوره اون یکی میره هیئت به خودش لطمه میزنه که خود نمایی کنه و...اصلا درست نیست.
ماجرای کربلا و غم نامه ی اهل بیت در این واقعه به قدری وسیعه که همه نوع عقیده و اعتقاد رو در بر میگیره.
نباید به فرهنگ عاشورایی به عنوان یک موضوع واحد و غیر قابل انعطاف نگاه کرد. فرهنگ عاشورایی توی کتابا گنجیده نمی شه.
چون هر کس فرهنگ عاشورایی خودش رو داره و بسیارند افرادی که با همین فرهنگ های به ظاهر نادرست حاجتشون رو از آقا ابا عبدالله گرفتن.
تاریخ اسلام از زمان وقایع ماه محرم یکی از جذاب ترین و شیرین ترین مباحث و موضوعات مطالعه بنده است،هیچ موضوعی تا اندازه جریان مسلم و کوفه و وقایع قبل جنگ و مخصوصا شخصیت مختار در تاریخ اسلام برایم جذابیت ندارد.
از نظر من تاریخ اسلام از همان آغاز قیام مسلم در کوفه وارد عرصه ای پیچیده و سرنوشت ساز در تاریخ می شود که جذابیت مطالعه وقایع این برهه از تاریخ را برای من دو چندان کرده است.
پیچیده شـمیمـت همه جا ای تن بی سر /......./ چون شــــــیشـه ی عطـری که درش گـم شـده باشـد
.
کسی که پس از سالها قدرت تاثیر بر قلب ها رو داره مرده نیست که یاد واره ی عاشورا عزاداری بر مردگان و کار بی فایده ای شناخته بشه
.
خبر ندارم توی تمام تاریخ جز عاشورا واقعه ای هست که هر ساله با فوج عظیم انسان ها یاداوری بشه یا نه.....
.
مرده به کسی می گند که قدرت تاثیر نداره.
.
اما آیا ما راه درست این یاداوری رو بلدیم؟

توی محرم شاید ظاهرا" حسینی باشیم ، ولی آیا باطنامون حسینی هست؟؟
توی محرم نظممون بیشتر شده؟؟؟:-(
ادبمون بهتر شده.!!!(!)
زبانمون بهتر چرخیده!!!:stupid:
باید کل سالمونو حسینی باشیم؛ اگه میخوایم پیشرفت کنیم.
این کتاب نوشته ی استاد جواد محدثی است و جزء تالیفات مرحوم آقای آیت الله سیدمحمد شیرازی نیست. اگر عنایت بفرمایید بعد از صفحه مجعول اول در مقدمه هم امضای جناب محدثی درج شده است.
ضمنا جهت بهره مندی همه عزیزان نسخه ای از متن با صفحه آرایی اصلی کتاب را در سایت دانلود کردم
[quote='مری بلا']یکی از فرهنگ های عاشورایی، علاوه بر صحیح عزاداری کردن واین دست مسائل، ریختن ظروف یکبار مصرف در کیسه زباله ها و همینجوری رها نکردنشون توی خیابوناس!! که متاسفانه اصلا و اصلا بهش پرداخته نمیشه. البته کو گوش شنوا....مسائل مهمتری از این مسئله ی بی اهمیت هست.مثلا:
طبل بزرگتر/صف هیئت طویل تر/پیرهن مشکی شیک تر/ گرفتن نذری بیشتر/ عزاداری های آکروباتیک/نوحه های مطابق با ریتم آخرین ترانه های ابی و گوگوش و حمیراو...و تو خود حدیث مفصل بخوان....[/quote]
بلی متاسفانه عده ای از واقعه عاشورا نان می خورند و عده ای در محرم لباس شیک سیاهش را به رخ دیگران می کشد
هیچ کس عاشورا و حسین را درک نمی کند،پیام حسین آزادگی و شجاعت و سر نینداختن در مقابل نا حق بود.پیام حسین نترس از تنها بودن در مقابل دشمن و استوار باش در راه حق بود.هر کس این پیام حسین را گرفت چه دیندار و چه بیدین حسینی واقعی است.
واقعا چند نفر از اینها که محکم سینه می زنند حسینی واقعی هستند؟
حسین هنوز هم تنهاست باور کنید
سوای این مسئله که حسین سمبل آزادگی ، حق طلبی و دعوت به درستکاری است ، فرهنگ عاشورایی در ایران اصالتی دیرینه تر دارد که با سوگ سیاوش و بعدها سوگ یحیی پسرذکریا برگزار میشده که پریشان کردن موها و مالیدن خاک بر سر و صورت از نشانه های عذاداری برای زنان در آن زمان بوده ..که بنا به مصلحت احتمالا در دوره صفویه این سمبل ها به سوگ حسین تغییر یافته ... به نظرم سوای احترامی که برای شخصیتهایی بزرگ و پاک چون سیاوش و حسین و ... قائلیم باید به به این سنت از بعد سنبلیک توجه بیشتری داشته باشیم تا فقط یک مقلد بدون عمل و فکر نباشیم این اسمها زیباست ولی عمل اینگونه افراد است که به ااین اسماء هویت امروزی را داده به نظم باید با احترام به این سنت دیرینه همواره عاقلانه تر رفتار کنیم
در کتاب سوگ سیاوش نوشته آقای شاهرخ مسکوب که در کتابناک هم در دسترس است اشاراتی به این اصالت در فرهنگ سوگواری ایران باستان شده است
یکی از فرهنگ های عاشورایی، علاوه بر صحیح عزاداری کردن واین دست مسائل، ریختن ظروف یکبار مصرف در کیسه زباله ها و همینجوری رها نکردنشون توی خیابوناس!! که متاسفانه اصلا و اصلا بهش پرداخته نمیشه. البته کو گوش شنوا....مسائل مهمتری از این مسئله ی بی اهمیت هست.مثلا:
طبل بزرگتر/صف هیئت طویل تر/پیرهن مشکی شیک تر/ گرفتن نذری بیشتر/ عزاداری های آکروباتیک/نوحه های مطابق با ریتم آخرین ترانه های ابی و گوگوش و حمیراو...و تو خود حدیث مفصل بخوان....
و شهیدان عاشورا و عاشورائیان شهید ،
بر بلندترین نقطه کمال انسانی خویش نظاره گر چگونه زیستنمان و چگونه بودنمان.
و همگی سوار بر مرکب عشق تاختند .
و از ظلمتکده ى زمین و بند خاک،
جان اهورائی شان را بر بلنداى قله های نورانی وصال دوست رسانیدند ،
و تا ابد سرمست از شرابِ لقاءالله،
وَ عِنْد ربهِم یَُْزَزقوُن.
و کربلا یک تاریخ عشق بر جغرافیاى هستی .
عاشورا یک نغمه ى بلند از دلکش ترین نغمات الهی است.
که عشق در بلنداى قله هستی ،
و عقل لنگ لنگان دیده به دشت دوخته است ،که حتی افق نگاهش از فتح قله ناتوان .
و عشق که اکسیر حیات است و جوهره ى هستی ،
بر بلنداى آفتاب، جهان خاکی را نور می بخشد و دل های سودا زده را مجذوب خویش می کند .
و گوسالِه سامرى عقل رنگ می بازد که عصا و ید بیضا اینجاست.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ
وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ
عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ
وَلا جَعَلَهُ اللّهُ اخِرَالْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ
وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

فرهنگ عاشورا
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک