منتخب اخلاق ناصری
نویسنده:
خواجه نصیرالدین طوسی
درباره:
جلال الدین همایی
امتیاز دهید
بهاهتمام: استاد جلال الدین همائی
منتخب اخلاق ناصری برای دبیرستانها
اَخْلاقِ ناصِری یکی از مهمترین رسالههای حکمت عملی در دوره اسلامی است که خواجه نصیر طوسی در سال ۶۳۳ هجری قمری نوشتن آن را به پایان رساند. همچنین این کتاب از مشهورترین نوشتههای خواجه نصیر، یکی از دو کتاب نوشته شده بنا به دستور حاکم شیعه (به همراه اخلاق جلالی) در باب حکمت عملی[۱] و نخستین اثر فارسی زبان مهم در باب مذکور است که مطالب آن مبتنی بر تلفیق دیدگاه فلسفی و علمی یونان و دیدگاه اسلامی درباره انسان، خانواده و جامعه است.[۲] اخلاق ناصری در باب اخلاق فردی، تدبیر منزل (رفتار در محیط خانه و اداره زندگی) و سیاست مدن (به تعبیر امروزی علوم سیاسی) نگاشته شدهاست. باب اول آن، خلاصهای از رساله عربی تهذیبالاخلاق یا الطّهارة اثر ابن مسکویه است.
بیشتر
منتخب اخلاق ناصری برای دبیرستانها
اَخْلاقِ ناصِری یکی از مهمترین رسالههای حکمت عملی در دوره اسلامی است که خواجه نصیر طوسی در سال ۶۳۳ هجری قمری نوشتن آن را به پایان رساند. همچنین این کتاب از مشهورترین نوشتههای خواجه نصیر، یکی از دو کتاب نوشته شده بنا به دستور حاکم شیعه (به همراه اخلاق جلالی) در باب حکمت عملی[۱] و نخستین اثر فارسی زبان مهم در باب مذکور است که مطالب آن مبتنی بر تلفیق دیدگاه فلسفی و علمی یونان و دیدگاه اسلامی درباره انسان، خانواده و جامعه است.[۲] اخلاق ناصری در باب اخلاق فردی، تدبیر منزل (رفتار در محیط خانه و اداره زندگی) و سیاست مدن (به تعبیر امروزی علوم سیاسی) نگاشته شدهاست. باب اول آن، خلاصهای از رساله عربی تهذیبالاخلاق یا الطّهارة اثر ابن مسکویه است.
آپلود شده توسط:
mahdi214
1389/09/17
دیدگاههای کتاب الکترونیکی منتخب اخلاق ناصری
مرحله اول: شامل مدتی است که در ایران به سر برد؛ از تاریخ ولادت تا زمانی که به اسماعیلیان پیوست.
مرحله دوم: با آغاز حملات مغول به کشورهای اسلامی آغاز میشود. طوسی در این موقع خود را به اسماعیلیان نزدیک میکند تا خود را از شر تند باد مزبور نجات دهد؛ زیرا در مقابل مغول، و پس از شکست خوارزمشاهیان، جز اسماعیلیان و قلعههای مستحکم آنان، کس دیگری نمیتوانست مقاومت کند. این مرحله از زندگی او تا سقوط قلاع اسماعیلی توسط هلاکوخان، نوه چنگیز، ادامه یافت.
مرحله سوم: خواجه نصیر به هلاکو ملحق شد. این مرحله از زندگانی طوسی تا پایان عمر وی (یعنی سال 672 هـ . ق ) ادامه مییابد. خواجهنصیر با به خرج دادن انعطاف و مهارت سیاسی و داشتن مکانت علمی و ارزش فکری خویش، در شمار خواص هلاکو درآمد و قرب و منزلت فراوان یافت و حتی وزارت موقوفات به او رسید و به عنوان وزیر، همیشه در حضرو سفر با او همراه بود.
اگر چه به نظر میرسد که او یک یا چند رسالة فارابی را که هنوز شناخته نشده در اختیار داشته.
باید تأکید کنیم که طوسی از این منابع با مسامحه و آزادی قابل ملاحظهای استفاده کرده است؛ ترجمة تحت اللفظی با توضیح و شرح مستقل تفاوت دارد. نحوة بیان مطالب اگر از آن خودش هم نباشد، اغلب بدیع و کاملتر از منابع اوست. ظاهراً این آزادی در ترجمه با حوزه و قالب فلسفة قدیم ناسازگار نبوده است.
خواهشن کامنت بزاریدممنون
با تشکر و سپاس فراوان
8-)