دوست عزیز آقای سهراب. اول اینکه خود آقای چه که نی ادعایی بر شعر بودن یا نبودن دفتر خودش نکرده. دوم اینکه قانونی برای شعر نوشته نشده جایی. و سوم اینکه شعر، خودش نوعی نثره و ادبی هم هست. من فکر می کنم به جای اینکه بحثِ ناتمام و بی نتیجه ی شعر و نثر رو دنبال کنی، اثر رو برای خودش و در خودش بخونی. این اثر داره تمام قاعده های سنتی رو زیر سوال میبره. من به وضوح می بینم که این اوبژه ی ادبی و بهتر بگم هنری، در مکتب سورئالیسم جای میگیره. و هم اینکه تحت تاثیر ادبیات معناگریز بوده. به شباهت اندیشه ی این اثر به نوشته های آلبر کامو و کافکا (البته بیشتر کامویی هست تا کافکایی) هم گوشه ی چشمی داشته باش.
اشعار جناب آقاي چه كه ني در اين منظومه كه بنده همين منظومه از ايشان را در اين سايت ديده ام و اولين بار با اسم ايشان آشنا شده ام و اشعار ايشان را فقط در اين كتاب مطالعه كرده ام چنين به نظر مي رسد كه مانند بسياري از شاعران ( بر مبناي اين كتاب نظر مي دهم ) نثر ادبي را با شعر اشتباه كرده اند . شعر داراي قوانيني است و اگر آن قوانين رعايت نشود نثر ادبي است نه شعر .
مي گويند شعر نو و يا شعر سپيد و يا ... هر چه مي خواهد باشد شرط اول داشتن وزن و قافيه است يعني ريشه و بينان شعر و ريختن آن در قالب هاي شعري .
شما كدام شعر نيما را دور از وزن و قافيه ديده ايد . ممكن است طول مصرع ها سنتي نباشد و يا آوردن قافيه در فاصله ها انمجام گيرد ولي هم وزن تا آخر رعايت شده و هم قافيه .
متشكرم : سهراب
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی نفس زیر لختگی
بد نبود ;-(;-(;-(
مي گويند شعر نو و يا شعر سپيد و يا ... هر چه مي خواهد باشد شرط اول داشتن وزن و قافيه است يعني ريشه و بينان شعر و ريختن آن در قالب هاي شعري .
شما كدام شعر نيما را دور از وزن و قافيه ديده ايد . ممكن است طول مصرع ها سنتي نباشد و يا آوردن قافيه در فاصله ها انمجام گيرد ولي هم وزن تا آخر رعايت شده و هم قافيه .
متشكرم : سهراب