خلاصه کتاب در ستایش آهستگی
نویسنده:
کارل اونوره
امتیاز دهید
به چالش کشیدن سرعت
خلاصه کتاب «در ستایش آهستگی» (In Praise of Slowness) شامل سرفصلهای کتاب «کارل اونوره» (Carl Honoré)، نویسنده و روزنامهنگار کانادایی است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و خیلی زود به یکی از آثار شاخص و جریانساز در نقد «فرهنگ شتاب» در دنیای مدرن تبدیل شد.
کارل اونوره در این کتاب با نگاهی تیزبین و روایتمحور، به این پرسش اساسی میپردازد: چرا همهچیز باید اینقدر سریع باشد؟ او نشان میدهد چگونه وسواس همگانی نسبت به سرعت—از کار و غذا خوردن گرفته تا تربیت کودک، روابط انسانی و حتی اوقات فراغت—نهتنها ما را خوشحالتر نکرده، بلکه کیفیت زندگیمان را هم فرسوده است. کتاب دفاعیهای آگاهانه و متعادل از «آهستگی» است؛ نه بهمعنای تنبلی یا عقبماندن، بلکه بهمعنای انجام درست کارها، در زمان درست و با ریتمی انسانی.
بخشی از کتاب در ستایش آهستگی:
«اولین کاری که صبح، وقتی از خواب بیدار میشوید، چیست؟ پردهها را کنار میزنید؟ به سمت شریک زندگی یا بالشتان غلت میخورید؟ از تخت بیرون میپرید و چند حرکت شنا میروید تا خون به جریان بیفتد؟ نه. اولین کاری که انجام میدهید، همان کاری است که تقریبا همه میکنند: ساعت را نگاه میکنید. ساعت روی میز کنار تخت، جایگاه ما را مشخص میکند؛ نه فقط نسبت به بقیه روز، بلکه نسبت به میزان استراحتی که نصیبمان شده است. اگر زود باشد، چشمها را میبندم و تلاش میکنم دوباره بخوابم. اگر دیر شده باشد، از تخت میپرم و مستقیم به سمت دستشویی میروم. از همان لحظه بیدارشدن، ساعت فرمان میدهد. و این ماجرا در طول روز ادامه پیدا میکند؛ ما با عجله از یک قرار به ضربالاجل بعدی میرویم. هر لحظه در برنامهای فشرده بافته شده است و هر جا که نگاه میکنیم—روی میز کنار تخت، در سلف اداره، گوشه صفحه کامپیوتر، روی مچ دستمان—ساعت در حال تیکتاککردن است، پیشرفت ما را میسنجد و ما را وادار میکند عقب نمانیم.
در دنیای مدرنِ وسواسزده با سرعت، همیشه این حس وجود دارد که قطار زمان درست وقتی به سکو میرسیم، راه میافتد. فرقی نمیکند چقدر تند میرویم یا چقدر هوشمندانه برنامهریزی میکنیم؛ انگار هیچوقت ساعتهای روز کافی نیست. تا حدی، همیشه همینطور بوده است. اما چرا امروز فشار زمان را بیش از هر دوره دیگری احساس میکنیم؟ چه چیزی ما را از نیاکانمان متفاوت کرده است؟ اگر قرار است سرعتمان را کم کنیم، باید اول بفهمیم چرا اصلا شتاب گرفتیم؛ چرا جهان تا این اندازه پرهیجان و فشرده شده است. و برای فهم این موضوع، باید از نقطه آغاز شروع کنیم: با نگاهکردن به رابطه خودمان با «زمان».»
خلاصه کتاب «در ستایش آهستگی» (In Praise of Slowness) شامل سرفصلهای کتاب «کارل اونوره» (Carl Honoré)، نویسنده و روزنامهنگار کانادایی است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و خیلی زود به یکی از آثار شاخص و جریانساز در نقد «فرهنگ شتاب» در دنیای مدرن تبدیل شد.
کارل اونوره در این کتاب با نگاهی تیزبین و روایتمحور، به این پرسش اساسی میپردازد: چرا همهچیز باید اینقدر سریع باشد؟ او نشان میدهد چگونه وسواس همگانی نسبت به سرعت—از کار و غذا خوردن گرفته تا تربیت کودک، روابط انسانی و حتی اوقات فراغت—نهتنها ما را خوشحالتر نکرده، بلکه کیفیت زندگیمان را هم فرسوده است. کتاب دفاعیهای آگاهانه و متعادل از «آهستگی» است؛ نه بهمعنای تنبلی یا عقبماندن، بلکه بهمعنای انجام درست کارها، در زمان درست و با ریتمی انسانی.
بخشی از کتاب در ستایش آهستگی:
«اولین کاری که صبح، وقتی از خواب بیدار میشوید، چیست؟ پردهها را کنار میزنید؟ به سمت شریک زندگی یا بالشتان غلت میخورید؟ از تخت بیرون میپرید و چند حرکت شنا میروید تا خون به جریان بیفتد؟ نه. اولین کاری که انجام میدهید، همان کاری است که تقریبا همه میکنند: ساعت را نگاه میکنید. ساعت روی میز کنار تخت، جایگاه ما را مشخص میکند؛ نه فقط نسبت به بقیه روز، بلکه نسبت به میزان استراحتی که نصیبمان شده است. اگر زود باشد، چشمها را میبندم و تلاش میکنم دوباره بخوابم. اگر دیر شده باشد، از تخت میپرم و مستقیم به سمت دستشویی میروم. از همان لحظه بیدارشدن، ساعت فرمان میدهد. و این ماجرا در طول روز ادامه پیدا میکند؛ ما با عجله از یک قرار به ضربالاجل بعدی میرویم. هر لحظه در برنامهای فشرده بافته شده است و هر جا که نگاه میکنیم—روی میز کنار تخت، در سلف اداره، گوشه صفحه کامپیوتر، روی مچ دستمان—ساعت در حال تیکتاککردن است، پیشرفت ما را میسنجد و ما را وادار میکند عقب نمانیم.
در دنیای مدرنِ وسواسزده با سرعت، همیشه این حس وجود دارد که قطار زمان درست وقتی به سکو میرسیم، راه میافتد. فرقی نمیکند چقدر تند میرویم یا چقدر هوشمندانه برنامهریزی میکنیم؛ انگار هیچوقت ساعتهای روز کافی نیست. تا حدی، همیشه همینطور بوده است. اما چرا امروز فشار زمان را بیش از هر دوره دیگری احساس میکنیم؟ چه چیزی ما را از نیاکانمان متفاوت کرده است؟ اگر قرار است سرعتمان را کم کنیم، باید اول بفهمیم چرا اصلا شتاب گرفتیم؛ چرا جهان تا این اندازه پرهیجان و فشرده شده است. و برای فهم این موضوع، باید از نقطه آغاز شروع کنیم: با نگاهکردن به رابطه خودمان با «زمان».»
آپلود شده توسط:
Ketabnak
1404/10/04
دیدگاههای کتاب الکترونیکی خلاصه کتاب در ستایش آهستگی