الجزایر و مردان مجاهد

از مقدمه:
اواخر سال گذشته سفر چند ماهه ای به اروپا کردم، طی اقامت در پاریس، فرصت یافتم حوادث خونین الجزایر و ریشه های قیام مجاهدین دلیر و مردم دلاور این کشور ارزنده را بهتر و بیشتر بشناسم. منهم مثل دیگران می دانستم که این خون ریزی و جانبازی در تاریخ مبارزات ملتهای اسیر کمتر نظیر و مانند داشته است ولی آنچه در این سفر دانستم، ریشه و اساس این مبارزه خونین و پایه و مایهٔ این جهاد مردافکن است. می خواستم الجزائر مجاهد را بشناسم و بدانم این ملت اسیر چگونه در برابر ارتش نیم میلیونی درجه اول اروپا و تجهیزات پیمان آتلانتیک روئین تن مانده است! در سالهای ۱۹۵۵ و ۱۹۵۶ سالهای دوم و سوم جنگ الجزائر تدارکات مهم دولت سوسیالیست فرانسه برای سرکوبی جنبش ملیون الجزائر، علاقه مندان باستقلال و آزادی این کشور را نگران و ناامید ساخته بود .
آن ایام در پاریس شایع بود که دولت علاوه بر سربازان حرفه ای و چتر بازان مزدور دو هزار سگ درنده تربیت می کند تا آنجا که جنایت پیشگان آدمی شک ، از زجر دادن زنان و فرزندان جنگجویان شرم می کنند، بجان این بینوایان معصوم و بی پناه بیاندازد...