آرمان واهی: بررسی عملکرد سازمان مجاهدین خلق (منافقین)

از مقدمه کتاب:
سازمان مجاهدین خلق در اوایل دهه چهل هجری شمسی پس از سرکوبی قیام پانزده خرداد و به بن بست رسیدن راههای قانونی برای مبارزه با رژیم پهلوی به وجود آمد. سه نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به نامهای محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان که مدتی با نهضت آزادی همکاری و ارتباط داشتند، بنیان گذاران این سازمان به شمار می روند.
این سازمان در سال ۱۳۴۴ شکل گرفت و در ابتدا با توجه به اعتقادات مذهبی اعضای آن که برگرفته از تعالیم اسلام بود، به سازماندهی نیروهای خود پرداخت و توانست حمایت بعضی از گروهها و شخصیتهای سیاسی و مذهبی را به خود جلب کند. کادرهای اولیه سازمان در سال ۱۳۴۷ با تشکیل کلاسهای ایدئولوژیک شکل گرفتند، در حالی که هنوز این گروه نام مشخصی برای خود نداشت. لازم به توضیح است تا سال ۱۳۵۱ که اعضای اولیه سازمان در یک اقدام نافرجام برای تهیه سلاح به دام ساواک افتادند، هنوز نام مجاهدین خلق بر آن اطلاق نمی شد و تنها از این تاریخ بود که به تدریج نام مجاهدین خلق بدان اطلاق شد.
با آغاز دور دوم حیات سازمان پس از اعدام و زندانی شدن اعضای اولیه آن به تدریج ایدئولوژی مارکسیستی که در آن زمان اوج نفوذ و گسترش خود را در سطح جهان داشت، در بین سران جدید سازمان رسوخ نمود. در سال ۱۳۵۴ سازمان به طور رسمی با انتشار اعلامیه تغییر مواضع ایدئولوژیک خود را مارکسیست اعلام نمود...