بن هور

سرآغاز داستان:
بیست و یک سال پس از تولد مسیح در بیت اللحم والریوس گراتوس از جانب امپراتور رم فرمانروای فلسطین شد. آغاز حکومت وی هم زمان با شروع مبارزات مردم فلسطین با سلطه فرمانروایان روم بود. گراتوس برخلاف اسلاف خویش که از مداخله در امور مذهبی و مقدسات اتباع خود خودداری میکردند، رویه دیگری را در پیش گرفت. او حناس را که در میان مردم محبوبیت و احترامی داشت از مقام ریاست معبد بزرگ اورشلیم برکنار کرد و کاهن دست نشانده خودش را که اسماعیل نام داشت به این مقام برگزید. اسماعیل مورد نفرت و انزجار شدید مردم بود، اما گراتوس شخصاً از پایتختش سزاریا برای ملاقات برگزیده خود به اورشلیم رفت تا بدین ترتیب خویش را در احترام نسبت به اسماعیل سرمشق قرار دهد. با این کار سرنوشت کسانی که قصد سرپیچی از رویه او را داشتند کاملاً مشخص بود. اما این سیاست نتوانست مردم ستمدیده ای را که در آرزوی آزادی سرزمین خویش از زیر یوغ امپراتوری روم می سوختند منکوب و مقهور سازد. همه آنها در انتظار ظهور پیامبری بودند که منجی جهان بود و وظیفه نجات و رستگاری قوم خویش بود. آنها با اعتماد و اطمینان به مواعید پروردگار عالم با اینکه بار سخت و توانفرسای ظلم و جور ستمگران رومی را به جان می خریدند، اما هر روز و هر ساعت با پایداری و اعتراض به رومیان غالب می فهماندند که دیر یا زود غروب سلطه آنها آغاز می شود...