حماسه های بزرگ ملی: شاهنامه بزرگترین شاهکار حماسی جهان

حماسه نوعی از اشعار وصفی است که مبتنی بر توصیف اعمال پهلوانی و مردانگیها و افتخارات و بزرگیهای قومی یا فردی باشد به نحوی که شامل مظاهر مختلف زندگی آنان گردد. منظومه های حماسی و ملی که عبارتست از نتایج افکار و علائق و عواطف یک ملت که در طی قرون و اعصار تنها برای بیان عظمت و نبوغ قومی بوجود آمده و مشحون است به ذکر پهلوانیها و جانفشانیها و در عین حال مملو از آثار تمدن و مظاهر روح و فکر مردم یک کشور در قرون معین مانند ایلیاد و اودیسه همر، رامایانا و مهابهارات هندی و منظومه ایاتکار زریران و شاهنامه فردوسی و . دسته دیگر منظومه های حماسی مصنوع است، در اینجا سروکار شاعر با داستانهای پهلوانی مدون و معینی نیست بلکه خود به ابداع و ابتکار می پردازد و داستان را از پیش خود بوجود می آورد. لازمه یک منظومه حماسی تنها جنگ و خونریزی نیست بلکه منظومه حماسی کامل آنست که در عین توصیف پهلوانیها و مردانگیهای قوم نماینده عقاید و آرا و تمدن آن قوم نیز باشد مثلا در شاهنامه فردوسی تنها از جنگهای ایران و توران و نبرد و ستیز آدمیان با دیوان سخن نمی رود بلکه این مجموعه جامع جمیع فضائل مدنی و اخلاقی و فرهنگی ایرانیان قدیم است. بنابراین حماسه تجلی گاه تمدن و یا قسمتی از تمدن یک ملت در لحظه ایست که بوجود می آید و یا در حال وجود یافتن است.