ایران و جهان از مغول تا قاجاریه
نویسنده:
عبدالحسین نوایی
امتیاز دهید
این دفتر نگاه گذارئی است به تلاشهای مردم این سرزمین به آشنایی با دیگران و توجه آنان به مرزهای دوردست و افقهای ناشناخته. از دیرباز سرزمین ایران گذرگاه ملل شرق و غرب باستان بوده و میان آنها نقش میانجی را ایفا میکرده است، از اینروی در تعاطی تمدنهای کهنسال دیدین، اسلوبی سازنده داشته و در تعالی آن بی تاثیر نبوده است. سفرنامه جهانگردانی که از روزگار مغول تا اواخر عهد ناصری به ایران آمدهاند و دیدنیها و شنیدنیهای خود را در خلال سفرنامههای خویش مندرج ساختهاند، یکی از مفاتیح معضل گشایی است که مورخ کنجکاو و خردهنگر را در پژوهش خود یاری میدهد، نهایت آنکه در میان دهها سفرنامه، کم و بیش بها یافتن مضامینی که با حقیقت سازگار باشد، کار آسانی نیست و در حد همگان نتواند بود. آقای عبدالحسین نوائی که سالهاست در کار تحقیق تاریخ ایران عمر گرانمایه را صرف کردهاند اینک نخستین مجلد از "روابط ایران و جهان" را که مشتمل بر دورههای چنگیز تا نادر میشود با وسواس و دقت و موشکافی هر چه تمامتر تهیه نمودهاند.
بیشتر
آپلود شده توسط:
saharnak
1399/12/18
دیدگاههای کتاب الکترونیکی ایران و جهان از مغول تا قاجاریه
اولئاریوس در مورد آموزش و پرورش کودکان مینویسد:
پسر بچهها نوشتن و خواندن و بعضی فلسفه و شعر و هندسه و نجوم و طب و فقه و حساب میآموزند و کسی که در تمام این مباحث تبخر یابد. فیلسوف خوانده میشود. بیشتر بچهها خواندن و نوشتن میدانند. بچهها را ملا درس میدهد. » و در باره اخلاق و عادات ایرانیان چنین اظهار نظر مینماید:
« ایرانیان به خاطر مذهبشان مردم بسیار تمیزی هستند. آنها نه فقط اتاقهای خود را تمیز نگه میدارند، بلکه در تمیز نگه داشتن لباسهایشان هم میکوشند و به محض آن که لکه کوچکی روی لباس خود ببینند آن را عوض میکنند. پولدارها که اصلا لباسهای کثیف خود را دور میاندازند." سرانجام داوری دوستانه و منصفانهای درباره خلق و خوی ایرانیان میکند که: "ایرانیان مردمی با ذوق و هوشمند و فهمیده و مهربان و خوشرو و در سخن گفتن مودب هستند. فقط در گفتن حقیقت بسیار صرفه جو هستند!"