قرآن کریم

باسلام و احترام محضرتان
تشکر بابت مطالب زیبا
بازم بسیار قدرتمند ظاهر شدید
سایت بسیار زیبایی دارید..http://ketabnak.com
قالب سایت هم خیلی زیباست
افتخار ما آشنایی با شماست
امیدواریم روزی باشما همکاری کنیم
http://Agahi90.ir
رسانه آگهی90
باسپاس بیکران

و العصر.....
.
انّ الانسان لفی خسر........

روشنگر است
اما یار میخواهد تا آفتاب آن بتابد
یار بیا که بدجور گم شده ایم !!!!!

زندگی فرد بشری دو وجه دارد: آنچه بر او فرود می آید و آنچه که از او صادر می شود : واردات و صادرات وجود! و طالب خلقت جدید بایستی در قبال هر آنچه که بر او حادث می شود تسلیم و راضی و منفعل باشد و در امر فعل و اراده ی شخصی اش مطیع امر رسول و احکام دین خدا باشد. بدین ترتیب کل اراده اش را تسلیم اراده ی خدا می کند تا به دو دستان خدا آفریده شود و این صراط المستقیم آفرینش است.
از کتاب آفرینش عرفانی ص 9 بند 58

امن یجیب المضــــــطر اذا دعا و یکشف السّــــــوء ؟
/
خدایا ..

انسان بعنوان خالق سرنوشت خود
حیات دنیوی بشر به مثابه ی خلقت جدید و دوباره ی انسان است که قرار است انسان به دست و اراده ی خودش یکبار دگر آنرا بیافریند و بدینگونه و دلیل است که انسان مسئول سرنوشت خویشتن می شود و از بابت آن مؤاخذه و اجر و جزاء می شود.
هر آنچه که تحت عنوان شرایط جبری و خدادادی در زندگی ما بدون اراده ی ما وجود دارند مواد اولیه ی این خلقت جدید محسوب میشوند: والدین, فامیل, شرایط اجتماعی و زیستی و تاریخی و موروثی, امکانات تربیتی, حوادث طبیعی و اجتماعی اعم از خوب و بد و... و نهایتا هیکل و احساس و حواس و اندیشه و اراده ی ما.
انسان حتی آدمهای زندگیش را میتواند مناسب اراده و آرمان خودش در نزد خود و برای خود بیافریند همچنین طبیعت محیط زیست خود را و جامعه و جهان خود را.
همه ی این مواد اولیه در کارگاه ذهن و روان و عواطف و اراده و نیز تلاشهای عملی قابل بازآفرینی هستند.
فی المثل یک آدم و یا شرایط واحدی برای من بهشتی و برای دیگری جهنمی میشود.
این حاصل خلقت دوباره است.
آدمی میتواند همه ی آدمهای زندگیش را برای خودش یا مبدل به دیوهای شکنجه گر روح خود نماید و یا مبدل به فرشتگان نوازنده ی روح خود سازد.
انسان میتواند به قدرت تفکر و ایمان به خدا و محبت به همنوعان در هر شرایطی یک جهان دوزخی یا برزخی یا بهشتی در دل خود بیافریند.
انسان با همین جهان از دنیا می رود و این توشه ی آخرت است و نتیجه ی خلقت دوباره اش به اراده ی خودش.
از کتاب دایره المعارف عرفانی جلد چهارم صفحه ی 255

[quote='irani222']209. کسی که کتاب وجود خود را می خواند باور می کند که این کتاب نویسنده ای دارد پس می رود دنبال نویسنده کتاب یعنی خدا . وقتی همه جا را گشت و نیافت خسته و مانده و مایوس بر می گردد به خانه وجود خودش و آنگاه ندائی می شنود که : نکند خود تو باشی آن نویسنده که ما را دنبال نخود سیاه می فرستاده ای . و می شنود که : درست است . ولی اگر همان اول خودم را به تو معرفی می کردم باور نمی کردی .
حالا مجبوری خودت را باور کنی که خود توئی خالق خود . و این سخت ترین و در عین حال سهل ترین باورهاست و جادوئی ترین باورها. و هر که این حقیقت را به یقین باور کرد سرنوشت خود را بهمراه جهانش تغییر می دهد و امام زمان خویش است .
.
.
.
213.انسان تا خدا را در خود باور نکند نخواهد دید . اگر خوب گوش دهی به ندایش در خویش بتدریج به تو نشانه هایی در بیرون می دهد که درست از آب در می آید . تا آنگاه که بناگاه رخ می نماید . این حرف خودش است در قرآن . او خیلی خوب است . خیلی زیباست و هر بار زیباتر و مهربانتر . او اصلاً از تو نمی خواهد خونت را برایش بریزی تو خودت چنین خواهی کرد مگر می توانی نکنی ای بی غیرت!
از کتاب سرگذشت روح من صفحه 35
[/quote]
حرف هایی از جنس چرند و پرند؛ هرچقدر هم سخن را بپیچانند، سخافت و مزخرف بودنش پوشیده نمی شود

209. کسی که کتاب وجود خود را می خواند باور می کند که این کتاب نویسنده ای دارد پس می رود دنبال نویسنده کتاب یعنی خدا . وقتی همه جا را گشت و نیافت خسته و مانده و مایوس بر می گردد به خانه وجود خودش و آنگاه ندائی می شنود که : نکند خود تو باشی آن نویسنده که ما را دنبال نخود سیاه می فرستاده ای . و می شنود که : درست است . ولی اگر همان اول خودم را به تو معرفی می کردم باور نمی کردی .
حالا مجبوری خودت را باور کنی که خود توئی خالق خود . و این سخت ترین و در عین حال سهل ترین باورهاست و جادوئی ترین باورها. و هر که این حقیقت را به یقین باور کرد سرنوشت خود را بهمراه جهانش تغییر می دهد و امام زمان خویش است .
.
.
.
213.انسان تا خدا را در خود باور نکند نخواهد دید . اگر خوب گوش دهی به ندایش در خویش بتدریج به تو نشانه هایی در بیرون می دهد که درست از آب در می آید . تا آنگاه که بناگاه رخ می نماید . این حرف خودش است در قرآن . او خیلی خوب است . خیلی زیباست و هر بار زیباتر و مهربانتر . او اصلاً از تو نمی خواهد خونت را برایش بریزی تو خودت چنین خواهی کرد مگر می توانی نکنی ای بی غیرت!
از کتاب سرگذشت روح من صفحه 35
کانال تلگرامی یگانگی:
https://telegram.me/yegaanegi

.
وَ أَیُّوب إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنى مَسنىَ الضرُّ وَ أَنت أَرْحَمُ الرَّحمِینَ(83) فَاستَجَبْنَا لَهُ فَکَشفْنَا مَا بِهِ مِن ضرٍّ وَ ...........(84) انبیا
.
و ایوب را (به یاد آور) هنگامى که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت ) پروردگارم، همانا به من آسیب و زیان رسیده و تو مهربان ترین مهربانانی . ما دعاى او را مستجاب کردیم ، و ناراحتیهائى را که داشت برطرف ساختیم ، و خاندانش را به او بازگرداندیم ، و همانندشان را بر آنها افزودیم ، تا رحمتى از سوى ما باشد ، و تذکرى براى عبادت کنندگان .

.
______
.
مگه آسیبی بیشتر از دور شدن از شما هست؟
.
.
شمایی که آب رفته رو به جویبار همه خسارت دیده ها برمی گردونی. خسارتی که از روح، یا از جسم دیدن . اما همیشه چشم به مهربانی شما دوختن.
.
خدایا،
.
قسمت می دیم به هرکس که مورد پسند شماست ، به هرکس که بیشتر از همه توی هر لحظه از تاریخ بیشتر مورد معـــــرض لبخــــند زیبای شماست ،
.
همین لحظه ، همین لحظه .....خسارت ، آسیب و رنج تمام خسارت دیده ها رو به رسم دیرین مهربانی خودت، به زیباترین شکل برای همه جبران کن. آمین

«در سوی توئیم ای خداوند *** ای هستی بخش مهرآوند»

عشق در همه ی ذرات و ملک و فلک و... جاری است اما اینها جدای از انسان نیستند و به خودی خود و بدون انسان نمیتوانند باشند. یعنی جهان بیرون، ظهور درون انسان کامل است. همانطور که عارفان گفته اند که "انسان خلاصه ی جهان است"
انسان تجلی ذاتِ یگانه است و جهان هم تجلی صفاتِ یگانه است. و آن صفات از ذات است که برمیخیزد و هستی دار میشود.
یس 12 : «وَ کُلَّ شَیءٍ أَحْصَینَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ» = «هر چیزی را در امام مبین ارزیابیش میکنیم»
ارزیابی یعنی: "ارزشدار شدن" و "وجودیابی" و "هستی مند شدن"
پس این آیه هم میگوید که جهان بدون انسان، بی معنی و بی ارزش است و انگار اصلا نیست.