زن در الجزایر

از متن کتاب:
شباهت به آهوان بیابان دارد. زنی است زیبا و بیست و شش ساله که در یکی از دهکده های کوچک الجزایر به دنیا آمده. پدرش آموزگار بود. تحصیلات دوران متوسطه را در بلیدا و سپس در پاریس و سرانجام در دبیرستان سور فرانسه به پایان رسانید. اولین اثری که از نویسنده زیبای الجزایر منتشر شد، کتابی است به نام "عطش" که آن را به سال 1956 هنگام اعتصاب معلمین نوشت. آسیه جبار همان موقع با شوهرش به آفریقای شمالی بازگشت. چون به مرز تونس رسید، دومین کتابش را به نام "بی حوصله گان" تمام کرد. سپس به مراکش رفت و به دانشیاری دانشکده ادبیات در رشته تاریخ منصوب شد.
او با لبخند ملیح خود می گفت: اگر اروپایی بودم، از شغل رمان نویسی راضی بودم ولی الجزایری هستم و باید به تدریس بپردازم.
سومین کتاب آسیه جبار به نام "کودکان دنیای نو" است که درباره اوضاع غم انگیز کشورش نوشته است. آسیه جبار پس از هفت سال برای اولین بار همان روز اول ژوئیه، قدم به پایتخت کشورش گذاشت، روزیکه الجزایر استقلال پیدا کرده بود.