زندگی سیاسی عبدالحسین هژیر

از مقدمه:
عبدالحسین هژیر با معرفی سرتیپ امیر خسروی رئیس بانک ملی مورد توجه رضاشاه قرار گرفت. رضاشاه در اواخر سلطنت خود سالانه سیصد میلیون تومان به پول آن روز از کشت برنج، درآمد از چوب جنگل، از هتلها، املاک غرب، املاک خراسان و مستغلات بی شماری که داشت به دست می آورد. رضاشاه سرمایه خود را در بانک های خارجی در سپرده ثابت نگاه می داشت. در آن زمان یک نشریه معروف آمریکایی با معرفی ثروتمندان جهان شاه ایران را در ردیف سوم جدول خود قرار داده بود. رضاشاه پس از اطلاع از معرفی خود به عنوان سومین ثروتمند جهان سعی می کرد با افزودن به موجودیش در بانکهای خارجی اولین ثروتمند جهان معرفی شود. در بِدو موجودی رضاشاه به (پوند) در بانکهای انگلیس بود و بعدها مقداری از سرمایه خود را به دلار تبدیل نمود و در اواخر سلطنت خود به کرون هلند و فرانک سویس نیز علاقه پیدا کرد و با مساعی هژیردر این دو کشور اعتبار ارزی به نام خود به دست آورد. می گویند یکی از علل عصبانیت رضاشاه از وزیر دربار خود تیمورتاش این بود که تیمورتاش صورت موجودی رضاشاه را در یکی از بانکهای خارجی به جای نامه معمولی اشتباه کرده و سر پاکت را باز کرده بود. در آن روزها تنها کسی که از راز و رمز ثروت بی حساب رضاشاه در بانکهای خارجی آگاهی داشت، عبدالحسین هژیر بود. عبدالحسین هژیر در سال ۱۳۱۶ به بهانه رسیدگی و تصفیه حسابهای تهاتری ایران با آلمان عازم اروپا شد، لیکن ماموریت اصلی او رسیدگی به موجودی حسابهای سپرده ثابت رضاشاه در بانکهای خارجی بود. عبدالحسین هژیر با زیرکی و هوش غنی که داشت در این ماموریت توانست به حسابهای رضاشاه در بانک های اروپائی دسترسی پیدا کند. هژیر تنها کسی در آن زمان بود که می دانست رضاشاه در کدام بانکهای خارجی و چه مبلغ در حساب سپرده ثابت خود دارد و در چند کشور چه سهامی و از کدام موسسه به چه مبلغ خریداری کرده است...