چین سرخ

آن موقع که این کتاب در اوومد به چین احساس مثبتی داشتم ولی حالا که به این کتاب نگاه میکنم و تلقی اون روزای خودم رو به یاد میارم با خودم فکر میکنم "عجب خری بودم" . چین چیزی نیست جز کشوری امپریالیست که خیلی هم حریص است و مردمش هیپنوتیز شدن و پدر کشورهای عقب نگه داشته شده را داره در میاره. خواندن این کتاب دیگه حالا اتلاف وقته. مگه اینکه رشته کسی تاریخ باشه.

عالی.کتاب بسیار خوبی است و اطلاعات مناسبی دارد.

[quote='vforw']ادگار اسنو از نویسندگان آمریکایی بود که نقش زیادی در شناختن چین سرخ با کتابهایش به جهانیان داشت. بطوری که بسیاری از آمریکاییا و حتی ایرانیها وقتی بخواهند از چین مائوییسم صحبت کنند منبع سخنانشان کتاب های ادگار اسنو است.
بیژن اشتری، مترجم پرکار ایرانی درخصوص تاریخ چپ، در مقدمه کتاب مائو داستان ناشناخته مینویسد: کتاب اسنو آکنده از تعریف های غلوآمیز از مائو و انقلاب دهقانی اوست. مائو به رغم اینکه حکومتش باعث مرگ ۷۰میلیون انسان در زمان صلح شد و جنایت های بسیاری انجام داد اما همچنان خوش‌نام باقی مانده است و تمثال او همچنان بر بالای دروازهٔ میدان تیانانمن پکن نصب است. این خوش‌نامی ثمرهٔ رژیمی‌ست که در پوشاندن و تحریف حقایق تاریخی تجربه‌ای طولانی دارد.
کمونیست های شرقی مانند پل پوت و مائو و کیم ایل سونگ و حزب دمکراتیک خلق افغانستان واقعا جنایت هایی هزاران بار وحشتناک تر از کمونیست های غربی چون لنین و استالین و تیتو و کاسترو انجام دادند.[/quote]
بجاست که شما از پلیدکاری های چپ گراهای افغانستان و برخی ممالک کوچک که چندان مورد توجه عوام نیستند سخن گفته اید. آموزه های پس از انقلاب فرانسه و روسیه بر مبنای گونه های به ظاهر متفاوت دنیا محوری در همه جهان رخنه کردند. در ابتدای انقلاب روسیه, رهبر چپ گرایان آذربایجان واسطه شد تا لنین با نماینده دولت افغانستان ملاقاتی داشته باشد. در این ملاقات این چپ گرای آذری به عنوان ایجاد پل بین دیدگاه های این دو (لنین و نماینده افغان) , چنین اظهار می کند: "صراط مستقیم که در فاتحه آمده است همان مرام اشتراکی مارکس است." این نشان دهنده از دست دادن تمیز و اندیشه درست در بین زمامداران ممالک شرق است. جالب است که پس از نیم قرن که بازار اشتراکی گرایی به عنوان نیرویی برای توجیه دنیا گرایان از رونق افتاد همان گرایشات دنیوی به قالب بنیادگرایی و به نام اسلام خود را مطرح کرد.

ادگار اسنو از نویسندگان آمریکایی بود که نقش زیادی در شناختن چین سرخ با کتابهایش به جهانیان داشت. بطوری که بسیاری از آمریکاییا و حتی ایرانیها وقتی بخواهند از چین مائوییسم صحبت کنند منبع سخنانشان کتاب های ادگار اسنو است.
بیژن اشتری، مترجم پرکار ایرانی درخصوص تاریخ چپ، در مقدمه کتاب مائو داستان ناشناخته مینویسد: کتاب اسنو آکنده از تعریف های غلوآمیز از مائو و انقلاب دهقانی اوست. مائو به رغم اینکه حکومتش باعث مرگ ۷۰میلیون انسان در زمان صلح شد و جنایت های بسیاری انجام داد اما همچنان خوش‌نام باقی مانده است و تمثال او همچنان بر بالای دروازهٔ میدان تیانانمن پکن نصب است. این خوش‌نامی ثمرهٔ رژیمی‌ست که در پوشاندن و تحریف حقایق تاریخی تجربه‌ای طولانی دارد.
کمونیست های شرقی مانند پل پوت و مائو و کیم ایل سونگ و حزب دمکراتیک خلق افغانستان واقعا جنایت هایی هزاران بار وحشتناک تر از کمونیست های غربی چون لنین و استالین و تیتو و کاسترو انجام دادند.