قانون قزوینی

اعظم مصیبات و پریشانی اهالی ایران چهار است:
اول انتشار اشیاء غیر در ممالک محروسه.
دوم رسم پیش‌کشی گرفتن و اطمینان حکام و مباشرین در اجحاف.
سوم اخذ مالیات از بیست یکِ رعیت، آن هم از فقرا باکمال تحمیل.
چهارم نامعموری خالصۀ پادشاهی که معتبرترین املاک ایران هست.
و معموری مملکت و استغنای رعیت شش است:
اول قطع اشیاء غیر از ممالک محروسه.
دوم دادن مواجب نوکر تمام.
سوم تربیت اهل صنایع.
چهارم تعمیر برج [و] بارو[ی] ولایات با علامت منازل که بدون «باش برد» کسی داخل [و] خارج نشود، و قراری در گمرک من باب اشیاء غیر است.
پنجم قراری در باب مرافعه که عمل خلق مقرون به فساد نشود.
ششم در هر ولایت دیوانخانه یکی و چوب فلک یکی و احکام از جانب پادشاه یکی و هیچ یک از اهالی ایران مسلط بر بستن [و] زدن نباشد اگر [چه] مملوک خود باشد مگر به حکم دیوانخانه ها که در ولایات برقرار شود. (قزوینی، 1370: 37)
مأخذ: قزوینی، محمد شفیع. 1370. قانون قزوینی. به کوشش ایرج افشار. تهران: نشر طلایه.
.

از نظرات معلومه که جالبه!

وقتی اسم استاد افشار در کتابی درج شده باید آن را خواند با سپاس از شما8-)

جالب بود بود سپاس :D

ممنون به قزويني بودن خودم افتخار كردم

براوووووووووووووووووو

من از خوندن تاريخ خصوصا" کشور خودم لذت می برم وهمیشه هم افسوس می خورم که چرا حکومت داران از گذشته ها درس
نمی گيرند. متشکرم

جالبه. ممنون.

جالب بود. سپاس دوست من

مهمتر از هر چیز اینه که آدم تاریخ نیاکانش را بدونه تا اشتباهات انها را تکرار نکنه اما صد افسوس (!)
واقعا ازتون سپاسگزارم :inlove: