بدون نام

با سلام خداییکه دقیقا با همان صفات و ویژگیهایی که معتفدین به او نفی میشود و دچار تعارض میشود را چگونه میتوان باور نمود؟ خداییکه نه عدل در امورش و قوانین اش یافت میشود ونه نظم در کائناتش !!! چکونه میشود خدایی را که 124000 پیامبر را در م

بانوي بزرگ وبزرگوار. مرا شرمنده متانت و شكوه خود نموديد . حقير ميانه ايي با تحقيق و سرچ (بقول شما) ندارم . آنچه را هم نوشته ام اگر بار دگر بخوانيد گفته ام " مطلبي كه شايد مفيد باشد" سركار سارا خانم اصلا نظر من نيست .!! خدا نكند ادمهاي كوچك

دوست عزيزي كه خطاب به ماترياليستها جواب سئوال خواسته بودي . بنده ماترياليست نيستم .ولي مطلب ذيل شايد مفيد باشد برايتان (البته چون وقتم تنگ است خلاصه مينويسم وبحث ساير دوستان راهم متاسفانه نخوانده ام) به بيان ساده ملاك اطلاق ماده با اثبا

شوخي از آن كتابهاست كه صرف جمله "" اگرنخواني نصف عمرت بباد رفته !!!"" براي آن پر بيراه نيست . صرف نظر از خط روايي داستان كه نويسنده ترا به آن ميبرد . بيان كاملا بديع و يگانه ميلان كنراد از روحيات ادمها ي داستان با برگردان ستودني سركار خانم

علي صالحي دلنشين قلم ميزند . شاعر امروزي براي انسان امروزي با مختصات امروز . كوتاه وگزيده منظورش را به خواننده ميرساند: چون ميداند خواننده امروزي حوصله مغازله و نظر بازي و منظومه خواني ندارد . خوب ميداند نهايت منت خواننده امروز بر شاعر در

هر وقت كلامي از اوشو ميخوانم بلا درنگ اين شعر سهراب بذهن ميايد : ....... ومن از هجوم حقيقت بخاك افتادم !!!

كساني كه يكي دو سال اول انقلاب در بحبوحه انتشار آرا وعقايد ونشريات وكتب گوناگون سياسي با اين عوالم آشنايي داشتند شايد يادشان باشد كه اغلب روزنامه ها ومقالاتي كه در رساي خسرو گلسرخي نشر ميشد غالبا يك تيتر در پيشاني خود داشتند و آن اين بود ..

تو رفتي شهر در تو سوخت . اي مهربانتر از جنگل كاج

كتاب دميان هرمان هسه را پانزده سال پيش خواندم . وحال دلتنگ آنم دوباره . دميان روايت يگانگي دو شخصيت است . كه در يك جسم شكل ميگيرد . ....... دو دوست كه با هم يكي ميشوند .

موقع خواندن شعر مسافر به يك جمله كوتاه ميرسيد كه اين جمله وصيت سهراب به خواننده اش ميباشد . حتي ميتوان گفت عصاره زندگي سهراب را اين جمله كوتاه تشكيل داده است . از كنار اين عبارت كوتاه ولي گرانبها وسنگين نگذريد ! .........................