اریش ماریا ریمارک

(1898 - 1970 م)

رمارک پس از پایان تحصیلات مقدماتی به دانشگاه مونستر رفت (مدرسه تربیت معلم)، اما در سال ۱۹۱۶ که دانشجوی سال سوم بود به خدمت نظام فرا خوانده شد و در هجده سالگی وارد جنگ شد. پس از جنگ مشاغل مختلفی داشت، مدتی معلم بود و پس از آن راننده ماشین مسابقه‌، و ورزشی نویس روزنامه‌های آن روزگار بود و در عین حال از نوشتن رمان غافل نمی‌شد. فجایع جنگ اول جهانی و تجربیات تلخ او از این جنگ منجر به نگارش کتاب مشهور در جبهه غرب خبری نیست، گرید. رمارک در سال ۱۹۳۲ که نازیها به قدرت روزافزونی در عرصه سیاسی و اجتماعی دست یافتند آلمان را به قصد سوئیس ترک کرد. در سال ۱۹۳۳ نازیها کتابهای او را توقیف کردند و در جریان کتاب سوزان معروف آلمان آثار او را در آتش سوزاندند. و در سال ۱۹۳۸ او را از ملیت خود خلع کردند. رمارک پس از سلب تابعیت در سال ۱۹۳۹ به ایالات متحده رفت و در سال ۱۹۴۷ تابعیت آمریکایی گرفت. بعد از پایان جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی، رمارک به سوئیس بازگشت و تا پایان عمر همراه آمریکایی خود در آنجا ماند. خانواده رمارک در اصل فرانسویانی بودند که بعد از انقلاب کبیر فرانسه به آلمان فرار کردند. اریش پس از جنگ اول جهانی نام مادر مرحومش را جایگزین اسم وسط خود کرد و به این ترتیب اریش پل رمارک به اریش ماریا رمارک تبدیل شد. مطبوعات و رسانه ها همیشه نگاهی متفاوت به او داشته اند. او در سال ۱۹۶۲ گفت: «من مجبور شدن آلمان را ترک کنم، چون زندگی‌ام در خطر بود. من نه یهودی بودم نه گرایش چپ داشتم. همانی بودم که امروز هستم، یک صلح طلب فعال.»