کنستانتین ویرژیل گئورگیو

(1916 - 1992 م)

کنستانتین ویرژیل گئورگیو (گاهی در فارسی کنستانتین ویرژیل گئورگی رومانیایی: Constantin Virgil Gheorghiu‎) رمان‌نویس و نویسنده معروف رومانیایی است. او در پانزدهم سپتامبر ۱۹۱۶ در روسبانی واقع در ایالت مولداوی رومانی به دنیا آمد. از جوانی به مطالعه ادیان و فلسفه علاقه فراوان داشت، از همین رو، پیش از آنکه به روزنامه نگاری دست یازد، وارد دانشگاه‌های بخارست و هایدلبرگ شد و به مطالعه فلسفه و ادیان پرداخت. پس از پایان تحصیل، با سمت دبیر روابط فرهنگی به خدمت وزارت امور خارجه رومانی در آمد. در سال ۱۹۴۰ به خاطر یکی از آثارش به نام «خوشنویسی روی برف» جایزه سلطنتی شعر رومانی را به دست آورد. در سال ۱۹۴۸ دگرگونی اوضاع و احوال سیاسی در شرق اروپا او را به مهاجرت به فرانسه واداشت. در فرانسه به تدریس وتالیف پرداخت و آنچه شهرت او را در جهان غرب فراهم آورد، اثر مشهورش «ساعت ۲۵» بود که کمابیش به همه زبان‌های دنیا ترجمه شد. بدبینی گئورگیو نسبت به دنیای مسخ شده ما در بسیاری از آثارش: «دومین شانس»، «شلاق»، «گدایان معجزه»، و .به خوبی مشهود است. ویرژیل گئورگیو در ۱۹۶۳ به سمت کشیش کلیسای ارتودوکس رومانی در پاریس منصوب شد و در ژوئن ۱۹۶۶ عالیجناب ژوستی‌نیان اسقف اعظم رومانی مقام کلیسایی خاص به وی اعطا کرد. «محمد پیغمبری که از نو باید شناخت»، «مردی که تنها سفر کرد»، «ملت فناناپذیر»، «فناناپذیرهای آگاپیا»، «از ساعت ۲۵ تا ساعت ابدیت»، و «جوانی دکتر لوتر» از دیپر آثار او هستند. گئورگیو در ۲۲ ژوئن ۱۹۹۲ در پاریس درگذشت.