ی. و. تارله

(1874 - 1955 م)

او به خاطر تحقیقات و آثارش در زمینه‌هایی مانند حمله ناپلئون به روسیه و جنگ کریمه شهرت دارد. تارله در دانشگاه کیف تحصیل کرد و سپس به سن پترزبورگ نقل مکان کرد و در آنجا به تدریس در دانشگاه سن پترزبورگ مشغول شد و در نهایت در سال ۱۹۱۸ به درجه استادی رسید. او در طول فعالیت حرفه‌ای خود، با مقامات دولتی بر سر دیدگاه‌های علمی‌اش درگیر شد و حتی در سال ۱۹۳۰ به دلیل دست داشتن در "پرونده آکادمیک" دستگیر و تبعید شد، اما بعدها در سال ۱۹۳۸ به آکادمی علوم بازگردانده شد. آثار تارله اغلب به موضوعاتی مانند تاریخ فرانسه، روابط بین‌الملل قرون ۱۸ و ۱۹، هیستوریوگرافی مارکسیستی، امپریالیسم و ناسیونالیسم روسیه می‌پرداخت. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به زندگی‌نامه "ناپلئون" (۱۹۳۶) و "حمله ناپلئون به روسیه، ۱۸۱۲" (۱۹۳۸) اشاره کرد. او همچنین آثاری در مورد جنگ کریمه نوشت که جایزه استالین را نیز برای او به ارمغان آورد. تارله به دلیل سبک نوشتاری زنده و جذاب خود، در کنار پایبندی دقیق به واقعیت‌های تاریخی، مورد ستایش قرار می‌گرفت. او یکی از بنیان‌گذاران انستیتو دولتی روابط بین‌الملل مسکو نیز بود. میراث او همچنان به عنوان یک نمونه برجسته از تفکر تاریخی روسیه شناخته می‌شود.