کاظم سادات اشکوری

(1317 هـ.خ)

وی فارغ التحصیل جغرافیای انسانی و اقتصادی از دانشگاه تهران است . اشکوری از شاعران مطرح معاصر است که در ابتدای کار شاعری پیوسته در جهت تکامل شعر خویش و یافتن زبانی مستقل و مشخص کوشیده است . شعر های اولیه او چهارپاره های پیوسته است با مضامین و تصاویری از طبیعت. شعر اشکبوری لحنی مهربان و صمیمی دارد که با زبانی ساده و آشکار سروده شده است اشکوری با تیزبینی شاعرانه خویش ، طبیعت زادگاه خود را موشکافانه و دقیق در تصاویری بدیع منعکس میکند و انسان را به دیدار از طبیعت با نگاهی دیگرگونه دعوت می کند در اشعار او طبیعتو حالات متنوع آن در قالب ترکیبات ساده و خوش اهنگ وصف شده و عمدتا با مضامین اجتماعی در متن شعر همراه است . شعر اشکوری گویای نوعی عرفان نیز هست که همراه با تفکر اجتماعی و بازتاب آن در تصاویر و حالات طبیعت به مشخص های شعری او بدل گشته اند. با نگاهی ژرف به اشعار اشکبوری نوعی نومیدی و اندوهی تلخ را میتوان مشاهده نمود اشکوری شاعری است پرمایه که با زباننی شاعرانه و لطیف که همراه طبیعت و انسان و ارتباط نا گسستنی آن دو در اشعارش بازتابی زیبا و گسترده داشته است . آثار : شبها - ۱۳۴۱ از دم صبح - ۱۳۵۵ با ماسه های ساحل - ۱۳۵۶ آن سوی چشم انداز - ۱۳۵۰ از برکه ها به آینه - ۱۳۵۳ رگبار آفتاب - ۱۳۵۷ ماهتاب اسفند - ۱۳۶۷ چهر فصل - ۱۳۶۸ در کنار جاده پاییزی - ۱۳۷۰ چندین کتاب نقد و بررسی شعر معاصر و ترجمه چندین کتاب از وی منتشر شده است