چراغعلی اعظمی سنگسری

(1303 - 1381 هـ.خ)

اعظمی دانش آموخته دانشگاه کمبریج در رشته زبان و ادبیات انگلیسی بود.اعظمی سنگسری در موضوعات مختلف آثار مکتوب داشته‌است که مهم‌ترین آنها درباب گله داری، باورهای عامیانه، جشن‌های ملی، گاه‌شماری سنگسری، بازی‌ها، موقعیت جغرافیایی و موضوعات دیگر سنگسر است که زادگاه او بوده. از برجسته‌ترین آثار وی دراین زمینه، واژه نامه سنگسرینام دارد که با همکاری «ویندفور» زبان شناس مشهور آلمانی در سال ۱۳۵۱ توسط انتشارات «فرانکلین» و نشر «جیبی» با همکاری دانشگاه «میشیگان» منتشر شده‌است. کتاب دیگری نیز دراین زمینه نوشته و چاپ شده کتاب «تاریخ سنگسر» نام دارد که به طورخلاصه نکات مهم تاریخی سنگسر در آن گردآوری شده‌است، این کتاب حدود ۱۰۰ صفحه‌است و درسال ۱۳۷۱ چاپ شده و مطالب ذکر شده درآن در کلیات سنگسری آورده می‌شود. آثار دیگر چراغعلی اعظمی سنگسری در موضوعات غیر از سنگسر ترجمه متون پهلوی و باستانی از قبیل: «از توسر تا زاد سپرم»، «خسرو کوآتان»، «زندوهومن سین»، «واژه‌های برابر پهلوی و سنگسری» و «واژه‌های مشکل پهلوی» است. در زمینه‌های تاریخی نیز آثاری مانند «کرونولوژی لشکرکشی‌های مسلمانان به شبه قاره هند» که در مجله ایران شناخت شماره ۷ به چاپ رسیده‌است، «پرستشگاه آرتازقره کلیسا» که به چاپ رسیده و «پیشینه ارتشتاری در ایران» که هنوز منتشر نشده‌است. این نویسنده در زمینه ستاره‌شناسی نیز مقالاتی دارد با عنوانهای «پندار ایرانیان باستان درباره خورشید، ماه و ستارگان»، «آغاز گردش سپهر به باور ایرانیان» و مقاله‌ای با عنوان آثار الباقیه و متون پهلوی که در نامواره دکتر محمد افشار جلد ششم به چاپ رسیده‌است. وی از سکه شناسان ایران بود و در این ارتباط مقالاتی در نشریات خارجی به چاپ رساند که می‌توان «تحولات سکه در ایران از دوره هخامنشی تا اوایل دوره اسلامی»، «سکه‌های طبرستان» و «۲۵ قرن سر گذشت سکه در ایران» را در آنها مدنظر قرار داد. همچنین ایشان در ترجمه‌های کتیبه‌های ایرانی نیز فعال بوده‌است و تحقیقی مفصل در خصوص خاندان گاووارگان داشت و کتابی نیز با عنوان «گاووارگان پادوستیانی» در قبل ازانقلاب منتشر کرد.