هوشنگ مستوفی

(1305 هـ.خ)

از دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی گرفت. از اواخر دهه ۱۳۲۰ش به ایراد سلسله سخنرانی‌هایی درباره ادبیات ایران و جهان پرداخت که مورد استقبال مردم قرار گرفت. کار مطبوعاتی خود را از ۱۳۳۰ آغاز کرد و علاوه بر همکاری با نشریه‌های مختلف، سال‌ها در تنظیم برنامه‌های رادیویی ازجمله: «ادبیات و هنر» و «پنج و سه دقیقه»، نقش مؤثر و فعالی داشت. مقالات بسیاری از او در مطبوعات به‌صورت ترجمه و نگارش به‌چاپ رسیده است. از آثار اوست: اشتیاق؛ سایه گذشته؛ شعرای بزرگ ایران از قرن سوم تا نیمه قرن پنجم؛ برنامه‌های رادیویی، در ۳ جلد. مستوفی چند داستان کوتاه از گی دو موپاسان را تحت عنوان عشق در سال۱۳۴۲ به فارسی ترجمه کرده است.