هوتن نجات

(1329 - 1355 هـ.خ)

شاید امروز کسی نامی از هوتن نجات را به خاطر نیاورد، اما بسیاری اشعار او را با امضای شاعران دیگر شنیده و خوانده‌‌اند. اما هیچ معلوم نیست که شعرهای چاپ ناشده او، اکنون، دست کیست، و چه شده‌اند. هوتن نجات که او را مدرنیست و آنارشیست می دانند، شاعری نوآور که از پیشگامان شعر موج نو و از همراهان یدالله رویایی ، محمد علی بهمنی، هوشنگ گلشیری و. بود. او در جوانی خودکشی کرد و چشم از جهان فرو بست تا ادبیات ایران از وجود اعجوبه ای باز بماند. مجموعه شعر بیاد بعد از ظهرهای آفتاب را هوتن نجات موقعی نوشت که شاید بیش از ۱۶ سال نداشت؛ نوع شعری که دیگر ادامه نیافت. دومین و آخرین مجموعه چاپ شده شاعر در کنار هم نام داشت که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. البته چند شعر به صورت مجزا از او به چاپ رسیده همانند، برخوردها که شعرهایی هستند که در کتاب اول شاعر (حواشی مخفی ،۱۳۴۸) آمده اند. اما مانند دیگر هم نفسانش که تفاوت سنی شایانی با او داشتند (مثل ایرج کیانی، منوچهر غفوریان و .) شعرش مملو از نگره های اجتماعی و سرخوردگی های اجتماع بحران زده آن دهه بود. این شرایط روحی نابسامان و بی ثباتی عاطفی منجر به خودکشی شاعر شد. خبر از چگونگی واقعه به صفحه دوم روزنامه کیهان ختم شد که تنها درج چند خط کوتاه خبر خودکشی را گزارش کرد. با این حال این شاعر جوان که در دوران اندک و کوتاه زندگی خود به خلق سری شعرهایی دست زد که جزه لاینفک تاریخ ادبی معاصر و به خصوص جریانهای شعر سالهای ۴۰ تا ۵۷ و شعر های ناب آن دهه شد.