نیکلای نوسوف

(1908 - 1976 م)

وی نویسنده تعدادی داستان کوتاه طنز، یک رمان مدرسه‌ای و سه گانه محبوب ماجراهاس دونو و دوستانش است. او در خانواده ای از یک هنرمند نقاشی متولد شد. از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹ او دانشجوی انستیتوی هنر کیف بود و از آنجا به انستیتوی فیلمبرداری گراسیموف رفت و در سال ۱۹۳۲ از آنجا فارغ التحصیل شد. اولین حضور ادبی نوسف در سال ۱۹۳۸ بود. در سال های ۱۹۳۲ تا ۱۹۵۱ او به عنوان تهیه کننده فیلم های انیمیشن و آموزشی کار کرد. در سال ۱۹۳۸، نوسف شروع به انتشار داستان‌های خود کرد، از جمله Zatejniki (تقریباً به عنوان دلقک‌ها ترجمه می‌شود)، کلاه زنده، خیار، شلوار معجزه آسا و رویاپردازان. این داستان ها عمدتاً در مجله کودکان مورزیلکا منتشر شد و بسیاری از آنها پایه و اساس اولین مجموعه داستان‌های روسوف موسوم به رات-تات-تات را تشکیل می دهند که در سال ۱۹۴۵ منتشر شد. نوسوف یک قهرمان جدید به ادبیات کودکان معرفی کرد که شخصیتی خوش‌قلب، معقول، بازیگوش و کنجکاو داشت و اغلب در موقعیت‌های غیرعادی و خنده‌دار قرار می‌گرفت. محبوب ترین آثار او داستان های او برای نوجوانان خانواده شاد (۱۹۴۹)، خاطرات کولیا سینیتسین (۱۹۵۰)، ویتیا مالیف در مدرسه و خانه (۱۹۵۱) بودند. شهرت و عشق طولانی مدت خوانندگان با داستان های پریان او در مورد دونو (نزنایکا) به دست آمد. اولین آنها افسانه ویتتیک، شپنتیک و جاروبرقی است. علاوه بر این، قهرمان در سه گانه معروف متشکل از رمان های افسانه ای ماجراهای دونو و دوستانش (۱۹۵۳-۱۹۵۴)، دونو در شهر خورشید (۱۹۵۸) و دونو در ماه (۱۹۶۴-۱۹۶۵) ظاهر شد. او همچنین نویسنده یک اثر زندگی‌نامه‌ای داستان درباره دوست من ایگور (۱۹۷۱-۱۹۷۲) و خاطرات داستانی راز در پایین چاه (۱۹۷۷) است.