ویتیا ماله یف

نویسنده، داستان را به نوعی نوشته است که به اصطلاح خاطراتِ پسر بچه ای به نامِ <ویتیا ماله یف> میباشد، که در کلاسِ چهارم دبستان درس میخواند و این خاطرات را از اتفاق هایی که در آن سالِ تحصیلی برایِ وی در مدرسه پیش آمده، تهیه نموده است.
‎داستان بیشتر بر رویِ این موضوع پافشاری دارد که اگر دوستانِ همکلاسی با یکدیگر برنامه ریزی کنند و درس بخوانند، بدونِ شک نمره هایِ خوبی میگیرند... و با برنامه ریزی میتوان هم به درس و مشق رسید و هم به تفریح و بازی پرداخت... <ویتیا ماله یف> در درسِ ریاضی ضعیف است و دوستِ همکلاسی اش <کستیا ششکین> که تازه به مدرسهٔ آنها رفته، در نوشتنِ دیکته ضعیف میباشد...
خلاصه آنها به کمکِ یکدیگر نه تنها در درس خواندن، بلکه در ورزش و تئاتر نیز موفق میشوند و این دو همکلاسی از این بابت شاد میباشند، که در کنارِ درس خواندن به تفریح خودشان نیز پرداخته اند و حتی زمانِ زیادی از روز را صرفِ آموزشِ توله سگی بیابانی کردند و به او جمع و ضرب و اعداد را آموزش دادند...