نیکلای آستروفسکی

(1904 - 1936 م)

"گرانبهاترین دارایی انسان زندگی اوست که فقط برای یک بار به او داده می‌شود. او باید به نحوی زندگی کند که تاسف دردآوری در رابطه با سال‌های از دست رفته خود احساس نکند و از گذشته خود شرمگین نباشد. پس طوری زندگی کن که درهنگام مرگ بتوانی بگویی تمام زندگی من و تمام توانایی‌هایم در زیباترین دلیل در تمام دنیا به کار گرفته شد." – نبرد برای آزادی انسان - نیکلای آستروفسکی نیکلای آستروفسکی (۲۹ سپتامبر ۱۹۰۴ – ۲۲ دسامبر ۱۹۳۶) نویسنده رئالیست سوسیالیستی شوروی است که آثارش در زمان استالین به چاپ رسید. آستروفسکی نویسنده اثر معروف "چگونه فولاد آبدیده شد" می‌باشد که این اثر در رابطه با جنگ‌های داخلی روسیه نوشته شده بود. آستروفسکی در دهکده ویلیا، نزدیکی استراه در فرمانداری والین واقع در اکراین که آن زمان قسمتی از امپراطوری روسیه شناخته می‌شد به دنیا آمد. پدرش الکسی ایوانویچ کارگر یک کارخانه بود و مادرش الگا لونیتن آشپز بود. او در یک خانواده کارگر اکراینی بزرگ شد و تا سن ۹ سالگی دانش‌آموز ممتاز مدرسه بود. در سال ۱۹۱۴ خانواده‌اش به شهر شپتلوکا نقل مکان کردند و آستروفسکی در آنجا شروع به کار در آشپزخانه‌های ایستگاه راه آهن کرد و پس از آن به عنوان برق‌کار در یک ایستگاه برق محلی مشغول به کار شد. در سال ۱۹۱۷ در سن ۱۳ سالگی عضو فعال گروه بالشویک شد و در همان دوره به بیماری حادی دچار شد که پس از مدتی سبب کوری و فلجی وی گردید. طبق بیوگرافی رسمی وی، زمانی که آلمان‌ها شهر را در بهار ۱۹۱۸ اشغال کردند، آستروفسکی به تشکیلات محلی بالشویک پیوست و در ژوئیه ۱۹۱۸ به کمسومول (اتحادیه سراسری جوانان لننیست حزب کمونیست) و در ماه اوت به ارتش سرخ ملحق شد. در ۱۹۲۱ در کارگاه‌های راه آهن کی‌یف به عنوان برقکار و در کمسومول به عنوان دبیر مشغول به کار شد. پس از ابتلا به بیماری رماتیسم و تیفوس، در اوت ۱۹۲۲ جهت درمان به بردیانسک فرستاده شد. در اکتبر ۱۹۲۲ او رسماً از کار افتاده اعلام شد ولی با این وجود به کار کردن ادامه داد و در ۱۹۲۳ به عنوان کمیسه هنگ دوم آموزش ارتش سرخ و دبیر کمسومول در برزدوف در غرب اکراین منصوب گردید. در ژانویه ۱۹۲۴ به عنوان رئیس کمیته منطقه‌ای کمسومول به ایرنایسلاو رفت و در اوت ۱۹۲۴ به حزب کمونیست پیوست. در ۱۹۲۵ هم‌زمان با بدتر شدن سریع وضعیت سلامتی، جهت معالجات پزشکی به خارکوف رفت. تا دسامبر ۱۹۲۶ به علت پیشرفت بیماری او تقریباً تحرک خود را از دست داد و تقریباً زمین‌گیر شد. آستروفسکی در دسامبر ۱۹۲۸ دوره‌ای مکاتبه‌ای را در دانشگاه کمونیستی سوردارف مسکو آغاز و در ژوئن ۱۹۲۹ آن را به پایان رساند. در آگوست همین سال بود که بینایی خود را از دست داد. علی‌رغم زمین‌گیر شدن و نابینایی در سال ۱۹۳۰ کار بر روی اولین رمان خود "چگونه فولاد آبدیده شد" را آغاز کرد که بعداً در دنیای کمونیسم نفوذ یافت و به شهرت رسید. رمان "چگونه فولاد آبدیده شد" یکی از تاثیرگذارترین آثار آستروفسکی در ادبیات کمونیستی روسیه می‌باشد. او هم‌چنین مقالات گوناگونی برای روزنامه‌ها و مجلات می‌نوشت و در رادیو صحبت می‌کرد. در آوریل ۱۹۳۲ به عضویت شعبه مسکو اتحادیه کارگری نویسندگان در آمد و در ژوئن ۱۹۳۴ به اتحادیه نویسندگان شوروی پیوست. در اول اکتبر ۱۹۳۵ جایزه "نظم لنین" به وی اعطا شد. پس از تحمل سال‌ها رنج بیماری و نابینایی، آستروفسکی در ۲۲ دسامبر ۱۹۳۶ در سن ۳۲ سالگی فوت کرد. مرگ او به وی اجازه نداد تا دومین رمان خود به نام "زاده طوفان" که در رابطه با جنگ‌های داخلی روسیه در اکراین بود را به اتمام برساند. پس از مرگش در مسکو و در دوران کمونیسم موزه آستروفسکی و مرکز انسان‌دوستانه او ساخته شد که اتاق مطالعه و اتاق خوابش در آنجا کماکان حفظ شده است.