محمدرضا خسروی
(1322 هـ.خ)
شاعر، پژوهشگر و نویسنده
مشخصات:
نام واقعی:
محمدرضا خسروی
تاریخ تولد:
1322/3/5 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
محل تولد:
روستای سهل‌آباد زاوه- خراسان
جنسیت:
مرد
ژانر:
تاریخ و جغرافیای خراسان
زندگی‌نامه
پدرش و پدربزرگش هر دو شاعر بودند و دیوان‌های شعری از هر دو برجای مانده است. پدرش مشهور به شیخ ذبیح‌الله شاعری شناخته شده در منطقه بود و ناصح‌الشعرا تخلّص می‌کرد. پدربزرگش هم فخرالشعرا تخلص می‌کرد. شیخ ذبیح‌الله مردی بود معتقد و مذهبی، در چند پارچه آبادی املاکی داشت و املاکِ چند مالک را هم اداره می‌کرد و زندگی‌اش از این راه می‌گذشت. طبعی روان و سرشار داشت و با چند تن از شاعران هم‌روزگارش مکاتبه داشت. محمدرضا هفت ساله که شد به مدرسه رفت اما حضورش در مدارس جدید که زمان زیادی از تاسیس‌شان نمی‌گذشت دیری نپایید. کلاس اول را که تمام کرد، پدر، وی را برای تحصیل علوم دینی به تربت جام فرستاد. پسرِ دوستِ ایشان کربلایی ابراهیم کمالی که به صاحبکار اشتهار داشت در تربت جام در مدرسه‌ی علمیه‌ی مهدیه‌ی طباطبایی درس می‌خواند. این پسر یعنی ذبیح‌الله صاحبکار که بعدها شاعری نامدار شد در همان زمان استعدادِ خود را در شعر نشان داده بود و شیخ ذبیح‌الله می‌خواست فرزندش در کنار او و زیر نظر او تحصیل کند. محمدرضا در تربت جام هم‌حجره و مونس ذبیح‌الله صاحبکار می‌شود. چند سالی در تربت جام به تحصیل علوم دینی مشغول است و بعد راهیِ ترشیز می‌شود. در ترشیز در مدرسه‌ی حاج سلطان درس را ادامه می‌دهد. فضای مدرسه‌ی علمیه‌ی کاشمر نسبت به تربت جام بازتر است و بیشتر طلّاب هم‌زمان با تحصیل علوم دینی، درس‌های مدرسه را هم به صورت متفرقه امتحان می‌دهند. در این سال‌ها محمدرضا موفق می‌شود مدرک کلاس ششم را بگیرد و بعد به اصرار خودش به زاوه برمی‌گردد تا باز راهیِ مدارس جدید شود. در دبیرستان بهار زاوه ثبت نام می‌کند و کلاس‌های هفتم و هشتم را در این دبیرستان می‌گذراند. از آن‌جا که در آن سال‌ها در زاوه کلاس نهم وجود نداشت و برادر بزرگ محمدرضا ارتشی شده بود و در زنجان خدمت می‌کرد وی برای ادامه تحصیل راهی زنجان می‌شود. وی سال ۱۳۴۰ همراه برادر به زنجان می‌رود ابتدا کلاس نهم را در دبیرستان پهلوی می‌گذارند. در ادامه رشته‌ی ادبی را انتخاب می‌کند و برای سال دهم راهی دبیرستان صدرجهان زنجان می‌شود. در زنجان محمدرضا خسروی با حسین منزوی هم‌کلاس و همسایه می‌شود. حسین منزوی بعدها از بزرگ‌ترین شاعران معاصر شد و تاثیری عمیق بر شعر معاصر گذاشت. دوستی این دو شاعر از روزهای نوجوانی تا آخرین روزهای عمر منزوی ادامه داشت. محمدرضا سال آخر دبیرستان را به خراسان برمی‌گردد و در دبیرستان هدایت مشهد دیپلم ادبی می‌گیرد. سال ۱۳۴۴ وارد دانشگاه تهران می‌شود تا سال ۱۳۴۸ که در رشته‌ی حقوق با درجه‌ی لیسانس فارغ‌التحصیل می‌شود. بعد از فارغ‌التحصیلی و گذراندن دوره‌ی سربازی جذب وزارت عدلیه می‌شود و بقیه‌ی زندگی محمدرضا خسروی در پایتخت به عنوان دادیار، دادرس، بازپرس، دادستان، رئیس دادگاه می‌گذرد. سال ۱۳۸۳ بازنشسته می‌شود و با فرصت و فراغت بیشتری به پژوهش‌های ادبی و تاریخی می‌پردازد. در همه‌ی این‌سال‌ها عشق به ادبیات در کنار اشتغال به زندگی محمدرضا خسروی رنگ و بو می‌دهد و علاقه‌اش به تاریخ، جغرافیا و فرهنگ شفاهی خراسان باعث می‌شود آثار زیادی در این زمینه‌ها منتشر کند. البته این را هم باید اضافه کنم که جناب خسروی همان‌قدر که شاعر هستند، نویسنده و پژوهشگر هم هستند
بیشتر
آخرین دیدگاه‌ها