مایکل اکسورثی

(1962 - 2019 م)

مایکل جورج اندرو آکسورثی یک استاد دانشگاه، نویسنده و مفسر بریتانیایی و برنده جایزه همکار انجمن سلطنتی هنر بود. بود. او بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ رئیس بخش ایران در وزارت امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا بود. او دوران کودکی خود را در وست کربی، رادیر، ایلکلی و چستر گذراند، جایی که در مدرسه کینگ تحصیل کرد. آکسورثی در نوجوانی مرتباً در تعطیلات به ایران سفر می‌کرد زیرا پدرش، ایفور، در پروژه‌ای با بانک میدلند در آنجا مشغول بود. او به یاد می‌آورد که حدود سپتامبر ۱۹۷۸، اندکی پس از اولین تظاهرات بزرگ علیه محمدرضا پهلوی، شاه ایران که به زودی از سلطنت خلع می‌شد، در این شهر، تهران را ترک کرد. آکسورثی در دهه ۱۹۸۰ در حالی که در پیترهاوس، کمبریج، مشغول تحصیل در رشته تاریخ بود، به شدت تحت تاثیر مورخان و دیگر دانشگاهیان علاقه‌مند به تاریخ اندیشه‌ها، مانند تیم بلنینگ، موریس کاولینگ و مارتین گلدینگ، قرار گرفت. او در سال ۱۹۸۵ با مدرک لیسانس فارغ‌التحصیل شد و در سال ۲۰۰۲ مدرک فوق لیسانس خود را دریافت کرد. او با همسرش، سالی (با نام خانوادگی قبلی هیندز)، که در سال ۱۹۹۶ با او ازدواج کرده بود، در مورونستو، کورنوال زندگی می‌کرد. ناتوانی در دریافت کمک هزینه تحصیلی برای تحصیل در مقطع دکترا، آکسورثی را بر آن داشت تا برای کار در وزارت امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع (FCO)، بخشی از دولت بریتانیا، درخواست دهد، جایی که فکر می‌کرد می‌تواند در آنجا به آرزوی خود برای شغلی چالش‌برانگیز که شامل زندگی در خارج از کشور می‌شد، برسد. او تا سال ۲۰۰۵ در وزارت امور خارجه بریتانیا ماند و پس از مدتی کار در آلمان و مالت، بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ رئیس بخش ایران در تهران بود. آکسورثی در سال ۲۰۰۰ از وزارت امور خارجه بریتانیا مرخصی گرفت و در سال ۲۰۰۵ از سمت خود استعفا داد. آکسورثی در دسامبر ۲۰۰۱ به عنوان پژوهشگر در مرکز مطالعات خاورمیانه و اسلامی دانشگاه دورهام مشغول به کار شد. از سال ۲۰۰۵، او در دانشگاه اکستر به تدریس تاریخ خاورمیانه پرداخت. او در سال ۲۰۰۸ به عنوان مدیر مرکز تازه تاسیس مطالعات فارسی و ایرانی دانشگاه منصوب شد و از سال ۲۰۱۲، زمانی که مدرک دکترا دریافت کرد، مدرس ارشد موسسه مطالعات عربی و اسلامی دانشگاه بود. او اذعان کرد که بوروکراسی‌ای که سعی داشت با ترک وزارت امور خارجه از آن فرار کند، اکنون دوباره در زندگی دانشگاهی‌اش ظاهر شده است. او منتقد سیستم آموزش عالی هدفمند بریتانیا بود - "همه انگیزه زیادی برای پیگیری درخواست‌های کمک هزینه تحقیقاتی و غیره دارند، در حالی که همه، از جمله خزانه‌داری و شوراهای تحقیقاتی، می‌دانند که احتمالاً ۹۰ درصد از این تلاش‌ها کاملاً هدر می‌رود" - اما پذیرفت که احتمالاً هیچ راه حل کاملی وجود ندارد. اکسورثی در سال‌های آخر عمرش، در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، از ورود به ایران منع شد. او از دلایل این امر مطمئن نبود، زیرا به او گفته شده بود که این امر به دلیل مسائل کلی روابط ایران و بریتانیا و محتوای نوشته‌های خودش بوده است. یک بار، در سال ۲۰۰۸، در زمانی که قرار بود همسرش سمت معاون رئیس هیئت نمایندگی وزارت امور خارجه در تهران را بر عهده بگیرد، درخواست ویزای او و خانواده‌اش رد شد؛ بار دیگر، در سال ۲۰۱۲، در نهایت به او ویزا داده شد اما در مرز برگردانده شد. اکسورثی عضو انجمن سلطنتی آسیایی (۲۰۰۷) و انجمن سلطنتی هنر بود. او در سال ۲۰۱۷ به عضویت شورای مدیریت موسسه مطالعات ایرانی بریتانیا انتخاب شد. او در ۱۶ مارس ۲۰۱۹ بر اثر سرطان در خانه‌اش در رم ایتالیا درگذشت و یک پسر و سه دخترش از او به یادگار ماندند.