فضل الله بن روزبهان خنجی

سال صحیح تولد او - که در شیراز واقع شد - درست معلوم نیست؛ ولی مسلماً بعد از سال ۸۵۰ بوده‌است. او ملقب به امین و معروف به خواجه ملا، صاعدی، قاضی و پاشا بود. پدرش از عالمان و رجال دولتی بوده است. نسبت خنجی وی به دلیل اصالت او از شهر خنج فارس است هر چند در اصفهان سکونت داشته است. وی در سال ۹۱۰ به سمت هرات مهاجرت کرد و در راه به زیارت امام هشتم رفت. در منطقه ماوراالنهر علاوه بر تالیف برخی آثارش، در جنگ شرکت داشته و پادشاهان ازبک را علیه صفویه نیز تحریک می‌کرد که این ناشی از دشمنی او با حاکمان صفوی است چنانکه اصل مهاجرت او از اصفهان به دلیل حضور صفویه در این شهر است. فضل از سنیان ارادتمند به اهل‌بیت و ائمه دوازده گانه شیعه است ولی تعصب خود را نیز حفظ کرده و کتابی در رد نهج الحق علامه حلی نگاشته است. قاضی نور الله شوشتری نیز ردیه‌ای بر فضل‌الله با عنوان احقاق الحق نوشت که سبب شهادت وی شد. خنجی در ماوراالنهر در خدمت سلطان محمد خان شیبانی بود و کتاب مهمان نامه بخارا را در شرح احوال او نوشت.