علی اشرف صادقی

(1320 هـ.خ)

صادقی در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۰ در خانواده‌ای مذهبی در قم به‌دنیا آمد. پدرش معلم و پدربزرگش، اشرف‌الواعظین، واعظ بود. پدرِ پدربزرگش نیز مجتهد بود. صادقی، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در حکیم نظامی قم ، در ۱۳۳۸ به دانشگاه تهران رفت و در ۱۳۴۱ لیسانس ادبیات فارسی گرفت. وی در ۱۳۴۲ به دانشگاه سوربن در فرانسه رفت و در آنجا در رشتهٔ زبان‌شناسی عمومی ادامهٔ تحصیل داد و در سال ۱۳۴۶، پس از اخذ مدرک دکتری به ایران بازگشت.علی‌اشرف صادقی در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ با مؤسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا در تنظیم بخشی از حرف «گ» لغت‌نامهٔ دهخدا همکاری داشته‌است. پس از بازگشت به ایران، صادقی در دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و تا کسب رتبهٔ استادی پیش رفت. بعضی از تالیفات او به صورت کتاب عبارتند از:

ادستور زبان فارسی (با همکاری غلامرضا ارژنگ)، کتاب درسی سال دوم، سوم و چهارم دبیرستان، تهران: وزارت آموزش و پرورش، ۱۳۵۸

تکوین زبان فارسی، تهران: دانشگاه آزاد ایران، ۱۳۵۷

مسائل تاریخی زبان فارسی، تهران: انتشارات سخن، ۱۳۸۰

تصحیح لغت فرس اسدی، با همکاری دکتر فتح‌الله مجتبائی، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۵

زبان‌شناسی نوین: نتایج انقلاب چامسکی (ترجمهٔ دو فصل)، نیل اسمیت و دیردری ویلسون. تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۶۷

نگاهی به گویش‌نامه‌های ایرانی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۹

فرهنگ املایی خط فارسی، علی اشرف صادقی و زهرا زندی مقدم، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی

یادنامهٔ دکتر احمد تفضلی، تهران: سخن، ۱۳۷۹

تصحیح فرهنگ فارسی مدرسهٔ سپهسالار، منسوب به قطران تبریزی، تهران: انتشارات سخن، ۱۳۸۰

فارسی قمی، قم: انتشارات باورداران، ۱۳۸۰

زبان‌های ایرانی، یوسیف میخائیلوویچ اُرانسکی، علی‌اشرف صادقی (مترجم)، تهران: سخن، ۱۳۷۸.

ضمنا کتاب «خورشید عرفان:پیر عرفان»تالیف مرحوم سیدعلی اشرف صادقی(ملقب به غوث الصادق که در سال 1389 درگذشته است) از صوفیان قادریه است که با دکتر علی اشرف صادقی (استاد زبانشناسی فارسی) تشابه اسمی دارد.