سلطان الواعظین شیرازی

(1276 - 1350 هـ.خ)

او در ۱۲ سالگی به همراه پدرش به عراق رفته و سطوح متوسطه را خواند ؛ سپس در خدمت پدر به کرمانشاه عزیمت نمود و به تبلیغ شریعت پرداخت ؛ سپس به کشورهای عراق ، سوریه ، فلسطین ، اردن ، مصر و هندوستان مسافرت نمود و با گروه های بسیاری از یهودیان ، مسحیان ، برهمائیان و اهل سنت مناظرات دینی و مذهبی داشت. در ربیع الاول سال ۱۳۴۵ هجری قمری در حالی که بیش از ۳۰ سال نداشت بعد از تشرف به حج به کراچی و دیگر شهرهای مهم هند و پاکستان رفته و بنا به درخواست دوستان خود و با توجه به شهرتی که داشت ، جلسات مناظره متعددی با علمای هندو و سایر مذاهب اسلامی برگزار میکند ؛ که از جمله آنها جلسه ای بوده که در حضور گاندی برگزار شده و با پیروزی او به اتمام رسیده و در جراید آن روزگار هند چاپ میشود. روزی دو نفر از روحانیون اهل سنت با نام های «حافظ محمد رشید» و «شیخ عبدالسلام» که اهل کابل بودند ، به ملاقات ایشان آمده و تا ۱۰ شب مشغول مناظره میشوند . این جلسات که در منزل شخصی به نام «میرزا یعقوب علی» برگزار میشد و تا ۶ ساعت و گاه تا طلوع فجر ادامه می یافت ، با حضور ۴ نفر خبرنگار و حدود ۲۰۰ مستمع شیعه و سنی اهمیت زیادی یافته بود به طوری که گزارش آن هر روز صبح در جراید منتشر میگشت . و البته ، بعدها خود سلطان الواعظین شیرازی از روی گزارشات چاپ شده در جراید ، این مناظرات را در کتابی به نام «شب های پیشاور» مرتب و چاپ کرد . علاوه بر این کتاب ، آثار گرانبهای دیگری از وی به جای مانده که «صد مقاله سلطانی در رد بر یهود و نصارا» و نیز «فرقه ناجیه» یا «گروه رستگاران» از آن جمله اند.