سانسون

ژان-باتیست سانسون یک عضو فرقه مذهبی کارملی‌ها (Carmelites) بود. او در اواخر قرن هفدهم به ایران اعزام شد و هدف اصلی او فعالیت‌های مذهبی و کمک به جامعه مسیحیان در ایران بود. سانسون به دلیل اقامت طولانی‌مدت در ایران و دسترسی به دربار، توانست مشاهدات بسیار دقیق و دست اولی از سازمان حکومتی، شرایط اجتماعی، طبقات مردم، زندگی روزمره، اوضاع ارتش و وضعیت ادیان در ایران صفوی ارائه دهد. سفرنامه او یکی از مهم‌ترین منابع غربی درباره اواخر دوره صفوی است. این سفرنامه که با نام‌های مختلفی منتشر شده، تصویری روشن از ایران در زمانی ارائه می‌دهد که در ظاهر آرام بود، اما در واقع زیرساخت‌های آن دچار ضعف و رکود شده بود؛ وضعیتی که یک دهه بعد به سقوط صفویه انجامید. کتاب او معمولاً با عنوان Voyage ou Relation de l'état présent du Royaume de Perse (سفرنامه یا گزارشی از وضعیت کنونی پادشاهی ایران) شناخته می‌شود. ژان-باتیست سانسون یک شاهد عینی دقیق بود که دیدگاه اروپایی خود را با درک عمیق از جامعه ایرانی در هم آمیخت و گزارشی ارزشمند از ایران شاه سلیمان صفوی به جای گذاشت.